Psalms 91
1 Who so dwelleth in the secrete of the most High, shall abide in the shadowe of the Almightie.
Sæll er sá sem nýtur verndar hins hæsta og hvílir í skjóli hins almáttuga,
2 I will say vnto the Lord, O mine hope, and my fortresse: he is my God, in him will I trust.
sá sem getur sagt við Drottin: „Þú ert skjól mitt og vörn! Þú ert minn Guð, ég treysti þér!“
3 Surely he will deliuer thee from the snare of the hunter, and from the noysome pestilence.
Hann frelsar þig úr snörunni og bjargar þér undan plágunni.
4 Hee will couer thee vnder his winges, and thou shalt be sure vnder his feathers: his trueth shall be thy shielde and buckler.
Hann mun skýla þér undir vængjum sínum. Þar muntu finna öruggt skjól! Hann hefur lofað að vernda þig og frelsa.
5 Thou shalt not be afraide of the feare of the night, nor of the arrowe that flyeth by day:
Nú þarftu ekki lengur að óttast ógnir myrkursins, né örina sem þýtur að morgni.
6 Nor of the pestilence that walketh in the darkenesse: nor of the plague that destroyeth at noone day.
Heldur ekki drepsótt næturinnar né skelfingu um hábjartan dag.
7 A thousand shall fall at thy side, and tenne thousand at thy right hand, but it shall not come neere thee.
Þótt þúsund falli mér við hlið og tíu þúsund mér til hægri handar, þá mun hið illa ekki ná til mín.
8 Doubtlesse with thine eyes shalt thou beholde and see the reward of the wicked.
Ég mun horfa á þegar óguðlegum er refsað en sjálfur vera óhultur,
9 For thou hast said, The Lord is mine hope: thou hast set the most High for thy refuge.
því að Drottinn er skjól mitt! Ég hef valið hinn hæsta Guð mér til varnar.
10 There shall none euill come vnto thee, neither shall any plague come neere thy tabernacle.
Hvernig ætti þá ógæfa að yfirbuga mig eða plága að nálgast hús mitt?
11 For hee shall giue his Angels charge ouer thee to keepe thee in all thy wayes.
Eins skipar hann englum sínum að vernda þig, hvar sem þú ert.
12 They shall beare thee in their handes, that thou hurt not thy foote against a stone.
Þeir munu styðja þig á göngunni og forða þér frá hrösun.
13 Thou shalt walke vpon the lyon and aspe: the yong lyon and the dragon shalt thou treade vnder feete.
Þótt þú mætir ljóni eða snák, þá er ekkert að óttast – þú munt jafnvel troða þau fótum!
14 Because he hath loued me, therefore will I deliuer him: I will exalt him because hee hath knowen my Name.
Hefur Drottinn ekki sagt: „Vegna þess að þú elskar mig, mun ég frelsa þig. Ég bjarga þér af því að þú þekkir mig og veist að mér er óhætt að treysta.
15 He shall call vpon me, and I wil heare him: I will be with him in trouble: I will deliuer him, and glorifie him.
Þegar þú kallar á mig, svara ég þér. Ég er með þér á hættustund, frelsa þig og held uppi heiðri þínum.
16 With long life wil I satisfie him, and shew him my saluation.
Ég mun gefa þér langa og góða ævi og láta þig sjá hjálpræði mitt.“
