Psalms 90

1 A prayer of Moses, the man of God. Lord, thou hast bene our habitation from generation to generation.

۱ دعای موسی مرد خدا ای خداوند مسکن ما تو بوده‌ای، درجمیع نسل‌ها،

2 Before the mountaines were made, and before thou hadst formed the earth, and the world, euen from euerlasting to euerlasting thou art our God.

۲ قبل از آنکه کوهها به وجود آید و زمین ربع مسکون را بیافرینی. از ازل تا به ابد تو خدا هستی.

3 Thou turnest man to destruction: againe thou sayest, Returne, ye sonnes of Adam.

۳ انسان را به غباربرمی گردانی، و می‌گویی‌ای بنی آدم رجوع نمایید.

4 For a thousande yeeres in thy sight are as yesterday when it is past, and as a watch in the night.

۴ زیرا که هزار سال در نظر تو مثل دیروزاست که گذشته باشد و مثل پاسی از شب.

5 Thou hast ouerflowed them: they are as a sleepe: in the morning he groweth like the grasse:

۵ مثل سیلاب ایشان را رفته‌ای و مثل خواب شده‌اند. بامدادان مثل گیاهی که می‌روید.

6 In the morning it florisheth and groweth, but in the euening it is cut downe and withereth.

۶ بامدادان می‌شکفد و می‌روید. شامگاهان بریده و پژمرده می‌شود.

7 For we are consumed by thine anger, and by thy wrath are we troubled.

۷ زیرا که در غضب تو کاهیده می‌شویم ودر خشم تو پریشان می‌گردیم.

8 Thou hast set our iniquities before thee, and our secret sinnes in the light of thy countenance.

۸ چونکه گناهان مارا در نظر خود گذارده‌ای و خفایای ما را در نورروی خویش.

9 For all our dayes are past in thine anger: we haue spent our yeeres as a thought.

۹ زیرا که تمام روزهای ما در خشم تو سپری شد و سالهای خود را مثل خیالی بسر برده‌ایم.

10 The time of our life is threescore yeeres and ten, and if they be of strength, fourescore yeeres: yet their strength is but labour and sorowe: for it is cut off quickly, and we flee away.

۱۰ ایام عمر ما هفتاد سال است و اگر ازبنیه، هشتاد سال باشد. لیکن فخر آنها محنت وبطالت است زیرا به زودی تمام شده، پروازمی کنیم.

11 Who knoweth the power of thy wrath? for according to thy feare is thine anger.

۱۱ کیست که شدت خشم تو را می‌داند وغضب تو را چنانکه از تو می‌باید ترسید.

12 Teach vs so to nomber our dayes, that we may apply our heartes vnto wisdome.

۱۲ ما را تعلیم ده تا ایام خود را بشماریم تا دل خردمندی را حاصل نماییم.

13 Returne (O Lord, howe long?) and be pacified toward thy seruants.

۱۳ رجوع کن‌ای خداوند تا به کی و بر بندگان خود شفقت فرما.

14 Fill vs with thy mercie in the morning: so shall we reioyce and be glad all our dayes.

۱۴ صبحگاهان ما را از رحمت خود سیر کن تاتمامی عمر خود ترنم و شادی نماییم.

15 Comfort vs according to the dayes that thou hast afflicted vs, and according to the yeeres that we haue seene euill.

۱۵ ما راشادمان گردان به عوض ایامی که ما را مبتلاساختی و سالهایی که بدی را دیده‌ایم.

16 Let thy worke bee seene towarde thy seruants, and thy glory vpon their children.

۱۶ اعمال تو بر بندگانت ظاهر بشود و کبریایی تو بر فرزندان ایشان.

17 And let the beautie of the Lord our God be vpon vs, and direct thou the worke of our hands vpon vs, euen direct the worke of our handes.

۱۷ جمال خداوند خدای ما بر ما باد وعمل دستهای ما را بر ما استوار ساز. عمل دستهای ما را استوار گردان.