Psalms 90
1 A prayer of Moses, the man of God. Lord, thou hast bene our habitation from generation to generation.
Bæn guðsmannsins Móse. Drottinn, þú hefur verið okkur athvarf frá kynslóð til kynslóðar.
2 Before the mountaines were made, and before thou hadst formed the earth, and the world, euen from euerlasting to euerlasting thou art our God.
Áður en þú skapaðir fjöllin og jörðin varð til, varst þú, ó Guð – þú átt þér hvorki upphaf né endi!
3 Thou turnest man to destruction: againe thou sayest, Returne, ye sonnes of Adam.
Þú talar – og maðurinn verður aftur að dufti.
4 For a thousande yeeres in thy sight are as yesterday when it is past, and as a watch in the night.
Þúsund ár eru eins og einn dagur fyrir þér, eins og klukkustund!
5 Thou hast ouerflowed them: they are as a sleepe: in the morning he groweth like the grasse:
Við berumst með straumi tímans og hverfum líkt og í draumi.
6 In the morning it florisheth and groweth, but in the euening it is cut downe and withereth.
Við erum eins og grasið sem grær að morgni en skrælnar að kvöldi, visnar og deyr.
7 For we are consumed by thine anger, and by thy wrath are we troubled.
Við föllum fyrir reiði þinni og hnígum fyrir bræði þinni.
8 Thou hast set our iniquities before thee, and our secret sinnes in the light of thy countenance.
Þú hefur breitt úr syndum okkar frammi fyrir þér – einnig hinum leyndu syndum – engin þeirra er þér hulin.
9 For all our dayes are past in thine anger: we haue spent our yeeres as a thought.
Reiði þín er enginn leikur. Er að undra þótt ævin sé erfið og dagarnir líði sem andvarp.
10 The time of our life is threescore yeeres and ten, and if they be of strength, fourescore yeeres: yet their strength is but labour and sorowe: for it is cut off quickly, and we flee away.
Ævi okkar er sjötíu ár og þegar best lætur áttatíu ár. En jafnvel bestu árin eru full af mæðu og hégóma. Þau eru horfin áður en varir og við á bak og burt!
11 Who knoweth the power of thy wrath? for according to thy feare is thine anger.
Hver þekkir ógnir reiði þinnar, og hvert okkar óttast þig eins og ber?
12 Teach vs so to nomber our dayes, that we may apply our heartes vnto wisdome.
Kenndu okkur að telja alla okkar daga og skilja hve ævin er stutt. Gefðu að við fáum notað hana til góðs.
13 Returne (O Lord, howe long?) and be pacified toward thy seruants.
Ó, Drottinn, hve lengi er þess að bíða að þú dragir reiði þína í hlé og blessir okkur á nýjan leik?
14 Fill vs with thy mercie in the morning: so shall we reioyce and be glad all our dayes.
Miskunna okkur á hverjum morgni að við megum gleðjast hvern einasta dag.
15 Comfort vs according to the dayes that thou hast afflicted vs, and according to the yeeres that we haue seene euill.
Já, gefðu okkur gleði í stað armæðu liðinna daga.
16 Let thy worke bee seene towarde thy seruants, and thy glory vpon their children.
Leyfðu okkur aftur að reyna máttarverk þín svo að börn okkar sjái dýrð þína eins og við forðum.
17 And let the beautie of the Lord our God be vpon vs, and direct thou the worke of our hands vpon vs, euen direct the worke of our handes.
Náð Drottins Guðs sé með okkur. Hann veiti okkur gæfu og gengi.
