Psalms 89
1 A Psalme to give instruction, of Ethan the Ezrahite. I will sing the mercies of the Lord for euer: with my mouth will I declare thy trueth from generation to generation.
Ég vil syngja um miskunn Drottins að eilífu! Ungir sem gamlir skulu fá að heyra um trúfesti þína.
2 For I said, Mercie shalbe set vp for euer: thy trueth shalt thou stablish in ye very heauens.
Elska þín og náð vara að eilífu og trúfesti þín stendur óhögguð eins og himinninn.
3 I haue made a couenant with my chosen: I haue sworne to Dauid my seruant,
Svo segir Drottinn Guð: „Ég hef gert sáttmála við Davíð, minn útvalda þjón.
4 Thy seede will I stablish for euer, and set vp thy throne from generation to generation. (Selah)
Ég hef unnið þann eið, að afkomendur hans skuli sitja á konungsstóli héðan í frá og að eilífu!“
5 O Lord, euen the heauens shall prayse thy wonderous worke: yea, thy trueth in the Congregation of the Saints.
Himinninn lofi máttarverk þín, Drottinn og herskarar englanna vegsami trúfesti þína.
6 For who is equall to the Lord in the heauen? and who is like the Lord among the sonnes of the gods?
Því að hver á himnum kemst í samjöfnuð við Guð? Hinn mesti meðal englanna, hver er hann við hlið Drottins?!
7 God is very terrible in the assemblie of the Saints, and to be reuerenced aboue all, that are about him.
Hinir voldugu englar nálgast hann með ótta og virðingu. Hann er ægilegur í þeirra augum.
8 O Lord God of hostes, who is like vnto thee, which art a mightie Lord, and thy trueth is about thee?
Drottinn, þú konungur hinna himnesku hersveita, enginn kemst í samjöfnuð við þig! Trúfestin er einkenni þitt!
9 Thou rulest the raging of the sea: when the waues thereof arise, thou stillest them.
Þú hefur hemil á ofstopa hafsins, stöðvar óveðursöldur. Með einu orði lægir þú þær.
10 Thou hast beaten downe Rahab as a man slaine: thou hast scattered thine enemies with thy mightie arme.
Þú rotaðir skrímslið, það lá marflatt – og tvístraðir óvinum þínum með undramætti.
11 The heauens are thine, the earth also is thine: thou hast layde the foundation of the world, and all that therein is.
Himinninn og jörðin, allt er það þitt. Þú skapaðir það.
12 Thou hast created the North and the South: Tabor and Hermon shall reioyce in thy Name.
Þú skapaðir norðrið og suðrið líka. Tabor og Hermon kætast, hin háu fjöll, sem hönd þín gjörði.
13 Thou hast a mightie arme: strong is thine hand, and high is thy right hand.
Mikill er máttur þinn! Hægri hönd þín er upphafin í mætti og dýrð!
14 Righteousnesse and equitie are the stablishment of thy throne: mercy and trueth goe before thy face.
Tvær eru undirstöður hásætis þíns: Réttvísi og réttlæti, og miskunn og trúfesti eru fylgdarsveinar þínir.
15 Blessed is the people, that can reioyce in thee: they shall walke in the light of thy countenance, O Lord.
Sælir eru þeir sem heyra fagnaðarópið – þeir sem ganga í ljósinu sem stafar frá Drottni.
16 They shall reioyce continually in thy Name, and in thy righteousnes shall they exalt them selues.
Þín vegna gleðjast þeir alla daga og fagna yfir þínum réttlátu verkum.
17 For thou art the glory of their strength, and by thy fauour our hornes shall be exalted.
Þú ert styrkur þeirra. Þetta er undursamlegt! Já, við hressumst og gleðjumst því við vitum að þú hefur velþóknun á okkur!
18 For our shield apperteineth to the Lord, and our King to the holy one of Israel.
Sjálfur Drottinn er okkar vörn og hann, hinn heilagi í Ísrael – sjálfur Guð – hefur gefið okkur konung.
19 Thou spakest then in a vision vnto thine Holy one, and saydest, I haue layde helpe vpon one that is mightie: I haue exalted one chosen out of the people.
Þú talaðir við spámann þinn í sýn og sagðir: „Ég hef fundið rétta manninn meðal fólksins, hann skal verða konungur!
20 I haue found Dauid my seruant: with mine holy oyle haue I anoynted him.
Það er Davíð, þjónn minn! Ég hef smurt hann minni heilögu olíu.
21 Therefore mine hande shall be established with him, and mine arme shall strengthen him.
Ég vil veita honum kraft og styrkja hann á göngunni.
22 The enemie shall not oppresse him, neither shall the wicked hurt him.
Óvinir hans skulu ekki fella hann, né illmennin kúga hann.
23 But I will destroy his foes before his face, and plague them that hate him.
Ég mun láta hann sjá er ég eyði óvinum hans og þurrka út hatursmenn hans.
24 My trueth also and my mercie shall be with him, and in my Name shall his horne be exalted.
Ég mun stöðugt vernda hann og blessa og umvefja hann elsku minni. Mín vegna mun hann verða mikill.
25 I will set his hand also in the sea, and his right hand in the floods.
Ríki hans mun ná frá Miðjarðarhafi til Evfratfljóts.
26 He shall cry vnto mee, Thou art my Father, my God and the rocke of my saluation.
Hann mun segja við mig: „Þú ert faðir minn, Guð minn, klettur hjálpræðis míns.“
27 Also I wil make him my first borne, higher then the Kings of the earth.
Ég mun líta á hann sem frumgetinn son minn og gera hann fremstan meðal konunga jarðarinnar.
28 My mercie will I keepe for him for euermore, and my couenant shall stande fast with him.
Ég mun elska hann að eilífu og vera honum góður. Ég mun halda sáttmála minn við hann að eilífu.
29 His seede also will I make to endure for euer, and his throne as the dayes of heauen.
Hann mun aldrei skorta erfingja og hásæti hans mun standa um eilífð eins og himinninn.
30 But if his children forsake my Lawe, and walke not in my iudgements:
Ef afkomendur hans hafna lögmáli mínu og óhlýðnast mér,
31 If they breake my statutes, and keepe not my commandements:
þá mun ég hegna þeim,
32 Then will I visite their transgression with the rod, and their iniquitie with strokes.
en aldrei mun ég þó hætta að miskunna þeim,
33 Yet my louing kindnesse will I not take from him, neither will I falsifie my trueth.
né bregðast loforði mínu.
34 My couenant wil I not breake, nor alter the thing that is gone out of my lips.
Nei, sáttmála minn mun ég alls ekki rjúfa. Ekkert orða minna tek ég aftur.
35 I haue sworne once by mine holines, that I will not fayle Dauid, saying,
Ég hef heitið Davíð því (og hinn heilagi Guð talar sannleika)
36 His seede shall endure for euer, and his throne shalbe as the sunne before me.
að konungsætt hans mun vara um aldir alda, já rétt eins og sólin!
37 He shalbe established for euermore as the moone, and as a faythfull witnes in the heauen. (Selah)
Konungdómur hans skal standa að eilífu eins og tunglið, – trúfasta vitnið á himninum!“
38 But thou hast reiected and abhorred, thou hast bene angry with thine Anoynted.
En, – hvers vegna hefur þú þá útskúfað mér?! Hafnað þeim sem þú valdir til konungs?
39 Thou hast broken the couenant of thy seruant, and profaned his crowne, casting it on the ground.
Hefur þú rofið sáttmálann við hann? Þú sem kastaðir kórónu hans í skítinn!
40 Thou hast broken downe all his walles: thou hast layd his fortresses in ruine.
Múra hans hefur þú brotið og rifið niður varnarvirkin.
41 All that goe by the way, spoyle him: he is a rebuke vnto his neighbours.
Allir vegfarendur ræna hann. Hann er til háðungar nágrönnum sínum.
42 Thou hast set vp the right hand of his enemies, and made all his aduersaries to reioyce.
Þú magnaðir óvini hans gegn honum, og nú kætast þeir!
43 Thou hast also turned the edge of his sworde, and hast not made him to stand in the battell.
Þú slóst sverð hans til jarðar og neitaðir honum um hjálp í bardaganum.
44 Thou hast caused his dignitie to decay, and cast his throne to the ground.
Þú hefur bundið enda á vegsemd hans og hrint hásæti hans um koll.
45 The dayes of his youth hast thou shortned, and couered him with shame. (Selah)
Hann lítur út sem öldungur þótt ungur sé, og það er af þínum völdum. Þú hefur hulið hann skömm.
46 Lord, howe long wilt thou hide thy selfe, for euer? shall thy wrath burne like fire?
Ó, Drottinn, hve lengi á þetta ástand að vara? Ætlar þú að fela þig fyrir mér að eilífu? Hve lengi á reiði þín að brenna?
47 Remember of what time I am: wherefore shouldest thou create in vaine all the children of men?
Mundu hve mannsævin er stutt og að verk okkar flestra eru hégómleg og smá.
48 What man liueth, and shall not see death? shall hee deliuer his soule from the hande of the graue? (Selah) (Sheol h7585)
Enginn maður lifir endalaust. Öll deyjum við að lokum. Og hver getur stigið upp úr gröf sinni? (Sheol h7585)
49 Lord, where are thy former mercies, which thou swarest vnto Dauid in thy trueth?
Drottinn, hvar er nú kærleikur þinn til mín? Hvar er gæskan sem þú lofaðir Davíð með eiði?
50 Remember, O Lord, the rebuke of thy seruants, which I beare in my bosome of all the mightie people.
Veistu það, Drottinn, að öll þjóðin hæðist að mér!
51 For thine enemies haue reproched thee, O Lord, because they haue reproched the footesteps of thine Anointed.
Óvinir þínir spotta mig, manninn sem þú útvaldir til konungs.
52 Praised be the Lord for euermore. So be it, euen so be it.
En þrátt fyrir allt og allt, sé Drottinn lofaður um eilífð! Amen, amen.
