Psalms 88
1 A song or Psalme of Heman the Ezrahite to give instruction, committed to the sonnes of Korah for him that excelleth upon Malath Leannoth. O Lord God of my saluation, I cry day and night before thee.
| برای رهبر سرایندگان: سرودی در مایۀ «مَحَلَت لِعَنوت». مزموری از پسران قورَح. قصیدۀ هیمانِ اِزراحی. ای خداوند، ای خدای نجات من، شب و روز در حضور تو گریه و زاری کرده‌ام. |
2 Let my prayer enter into thy presence: incline thine eare vnto my cry.
| دعای مرا بشنو و به ناله‌ام توجه فرما. |
| زندگی من پر از رنج و مصیبت است؛ جانم به لب رسیده است! (Sheol h7585) |
4 I am counted among them that go downe vnto the pit, and am as a man without strength:
| رمقی در من نمانده است؛ مانند مرده شده‌ام، |
5 Free among the dead, like the slaine lying in the graue, whome thou remembrest no more, and they are cut off from thine hand.
| مانند کشته‌ای که به قبر سپرده شده، مانند مرده‌ای که دیگر به یاد نخواهی آورد و لطف خود را شامل حالش نخواهی فرمود. |
6 Thou hast layde me in the lowest pit, in darkenes, and in the deepe.
| تو مرا به اعماق تاریکی انداخته‌ای |
7 Thine indignation lyeth vpon me, and thou hast vexed me with all thy waues. (Selah)
| غضب تو بر من سنگینی می‌کند؛ طوفان خشم تو مرا در بر گرفته است. |
8 Thou hast put away mine acquaintance farre from me, and made mee to be abhorred of them: I am shut vp, and cannot get foorth.
| آشنایانم را از من دور کرده‌ای و آنها را از من بیزار ساخته‌ای. چنان گرفتار شده‌ام که نمی‌توانم برای خلاصی خود چاره‌ای بیندیشم. |
9 Mine eye is sorowfull through mine affliction: Lord, I call dayly vpon thee: I stretch out mine hands vnto thee.
| چشمانم از شدت گریه ضعیف شده‌اند. ای خداوند، هر روز از تو درخواست کمک نموده و دست نیاز به سویت دراز می‌کنم تا بر من رحم کنی. |
10 Wilt thou shewe a miracle to the dead? or shall the dead rise and prayse thee? (Selah)
| وقتی بمیرم، دیگر معجزات و کمک تو برایم چه فایده خواهد داشت؟ آنگاه دیگر چگونه می‌توانم تو را ستایش کنم؟ |
11 Shall thy louing kindenes be declared in the graue? or thy faithfulnes in destruction?
| مگر آنانی که در قبر هستند می‌توانند از محبت و وفاداری تو سخن بگویند؟ |
12 Shall thy wonderous workes be knowen in the darke? and thy righteousnes in the land of obliuion?
| آیا معجزهٔ تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ آیا می‌توان در عالم خاموشی از وفاداری و عدالت تو سخن گفت؟ |
13 But vnto thee haue I cryed, O Lord, and early shall my prayer come before thee.
| خداوندا، نزد تو فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم. هر روز صبح به پیشگاه تو دعا می‌کنم. |
14 Lord, why doest thou reiect my soule, and hidest thy face from me?
| چرا مرا ترک نموده و روی خود را از من برگردانیده‌ای؟ |
15 I am afflicted and at the point of death: from my youth I suffer thy terrours, doubting of my life.
| از جوانی تاکنون، در رنج و خطر مرگ بوده‌ام و همیشه از جانب تو تنبیه شده‌ام. |
16 Thine indignations goe ouer me, and thy feare hath cut me off.
| خشم شدید تو مرا پریشان کرده و از ترس تو ناتوان شده‌ام. |
17 They came round about me dayly like water, and compassed me together.
| خشم تو و ترس از تو تمام روز چون سیل از هر سو مرا احاطه می‌کند. |
18 My louers and friends hast thou put away from me, and mine acquaintance hid themselues.
| دوستان و عزیزانم را از من دور کرده‌ای؛ تاریکی تنها مونس من است. |
