Psalms 88
1 A song or Psalme of Heman the Ezrahite to give instruction, committed to the sonnes of Korah for him that excelleth upon Malath Leannoth. O Lord God of my saluation, I cry day and night before thee.
Drottinn, þú Guð minn og hjálpari minn, ég ákalla þig um daga og nætur.
2 Let my prayer enter into thy presence: incline thine eare vnto my cry.
Svaraðu bænum mínum! Hlustaðu á hróp mitt,
því að ég er altekinn ótta og finn dauðann nálgast. (Sheol h7585)
4 I am counted among them that go downe vnto the pit, and am as a man without strength:
„Líf hans er að fjara út, “segja sumir, „það er vonlaust með hann.“
5 Free among the dead, like the slaine lying in the graue, whome thou remembrest no more, and they are cut off from thine hand.
Ég er einn og yfirgefinn og bíð þess eins að deyja, rétt eins og þeir sem falla á vígvellinum.
6 Thou hast layde me in the lowest pit, in darkenes, and in the deepe.
Þú hefur varpað mér niður í myrkradjúp.
7 Thine indignation lyeth vpon me, and thou hast vexed me with all thy waues. (Selah)
Reiði þín hefur þrýst mér niður, hver holskeflan á fætur annarri kaffærir mig.
8 Thou hast put away mine acquaintance farre from me, and made mee to be abhorred of them: I am shut vp, and cannot get foorth.
Vinir mínir sneru við mér bakinu og eru horfnir – það var af þínum völdum. Ég er innikróaður, sé enga undankomuleið.
9 Mine eye is sorowfull through mine affliction: Lord, I call dayly vpon thee: I stretch out mine hands vnto thee.
Augu mín eru blinduð af tárum. Daglega kalla ég eftir hjálp þinni. Ó, Drottinn, ég lyfti höndum í bæn um náð!
10 Wilt thou shewe a miracle to the dead? or shall the dead rise and prayse thee? (Selah)
Gerðu kraftaverk svo að ég deyi ekki, því hvað gagnar mér hjálp þín ef ég ligg kaldur í gröfinni? Þá get ég ekki lofað þig!
11 Shall thy louing kindenes be declared in the graue? or thy faithfulnes in destruction?
Geta hinir látnu vegsamað gæsku þína? Syngja þeir um trúfesti þína?!
12 Shall thy wonderous workes be knowen in the darke? and thy righteousnes in the land of obliuion?
Getur myrkrið borið vitni um máttarverk þín? Hvernig eiga þeir sem búa í landi gleymskunnar að tala um hjálp þína?
13 But vnto thee haue I cryed, O Lord, and early shall my prayer come before thee.
Ó, Drottinn, dag eftir dag bið ég fyrir lífi mínu.
14 Lord, why doest thou reiect my soule, and hidest thy face from me?
Drottinn, hvers vegna hefur þú útskúfað mér? Af hverju hefur þú snúið þér burt frá mér og litið í aðra átt?
15 I am afflicted and at the point of death: from my youth I suffer thy terrours, doubting of my life.
Allt frá æsku hef ég átt erfiða ævi og oft staðið andspænis dauðanum. Ég er magnþrota gagnvart örlögum þeim sem þú hefur búið mér.
16 Thine indignations goe ouer me, and thy feare hath cut me off.
Heift þín og reiði hefur lamað mig. Þessi skelfing þín hefur næstum gert út af við mig.
17 They came round about me dayly like water, and compassed me together.
Alla daga hvolfist hún yfir mig.
18 My louers and friends hast thou put away from me, and mine acquaintance hid themselues.
Ástvinir, félagar og kunningjar – öll eru þau farin. Ég sit hér einn í myrkri.
