< Psalms 82 >
1 A Psalme committed to Aspah. God standeth in the assemblie of gods: hee iudgeth among gods.
Ang salmo ni Asaf. Nagbarog ang Dios sa balaang panagtigom; sa taliwala sa mga dios naghatag siya ug paghukom.
2 How long wil ye iudge vniustly, and accept the persons of the wicked? (Selah)
Hangtod kanus-a ka mohukom nga dili makataronganon ug magpakita ug pagdapig sa mga daotan? (Selah)
3 Doe right to the poore and fatherlesse: doe iustice to the poore and needie.
Panalipdi ang mga kabos ug ang mga walay amahan; atimana ang katungod sa mga gisakit ug sa mga nagkalisod.
4 Deliuer the poore and needie: saue them from the hand of the wicked.
Luwasa ang mga kabos ug ang mga nagkinahanglan; kuhaa (sila) gikan sa kamot sa mga daotan.
5 They knowe not and vnderstand nothing: they walke in darkenes, albeit all the foundations of the earth be mooued.
Wala (sila) mahibalo ni makasabot; naglatagaw (sila) diha sa kangitngit; ang tanan nga patukoranan sa kalibotan napukan.
6 I haue said, Ye are gods, and ye all are children of the most High.
Miingon ako, “Mga dios kamo, ug kamong tanan mga anak sa Labing Halangdon.
7 But ye shall die as a man, and yee princes, shall fall like others.
Apan mamatay kamo sama sa mga kalalakin-an ug mangahulog sama niadtong mga prinsipe.”
8 O God, arise, therefore iudge thou the earth: for thou shalt inherite all nations.
Tindog, O Dios, hukmi ang kalibotan, tungod kay aduna kay panulundon sa tanang kanasoran.