Psalms 74

1 A Psalme to give instruction, committed to Asaph. O God, why hast thou put vs away for euer? why is thy wrath kindled against the sheepe of thy pasture?

Oh Dios, bakit mo itinakuwil kami magpakailan man? Bakit ang iyong galit ay umuusok laban sa mga tupa ng iyong pastulan?

2 Thinke vpon thy Congregation, which thou hast possessed of olde, and on the rod of thine inheritance, which thou hast redeemed, and on this mount Zion, wherein thou hast dwelt.

Alalahanin mo ang iyong kapisanan na iyong binili ng una, na iyong tinubos upang maging lipi ng iyong mana; at ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.

3 Lift vp thy strokes, that thou mayest for euer destroy euery enemie that doeth euill to the Sanctuarie.

Itaas mo ang iyong mga paa sa mga walang hanggang guho, ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.

4 Thine aduersaries roare in the middes of thy Congregation, and set vp their banners for signes.

Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan; kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.

5 He that lifted the axes vpon the thicke trees, was renowmed, as one, that brought a thing to perfection:

Sila'y tila mga tao na nangagtaas ng mga palakol sa mga kakahuyan.

6 But nowe they breake downe the carued worke thereof with axes and hammers.

At ngayo'y lahat ng gawang inanyuan doon. Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.

7 They haue cast thy Sanctuarie into the fire, and rased it to the grounde, and haue defiled the dwelling place of thy Name.

Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario; kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.

8 They saide in their hearts, Let vs destroy them altogether: they haue burnt all the Synagogues of God in the land.

Kanilang sinabi sa kanilang puso, ating gibaing paminsan: kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.

9 We see not our signes: there is not one Prophet more, nor any with vs that knoweth howe long.

Hindi namin nakikita ang aming mga tanda: Wala nang propeta pa; at wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.

10 O God, howe long shall the aduersarie reproche thee? shall the enemie blaspheme thy Name for euer?

Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?

11 Why withdrawest thou thine hand, euen thy right hand? drawe it out of thy bosome, and consume them.

Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan? Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin (sila)

12 Euen God is my King of olde, working saluation in the middes of the earth.

Gayon ma'y ang Dios ay aking Hari ng una, na nagliligtas sa gitna ng lupa.

13 Thou didest deuide the sea by thy power: thou brakest the heads of the dragons in the waters.

Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan: iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga buwaya sa mga tubig.

14 Thou brakest the head of Liuiathan in pieces, and gauest him to be meate for the people in wildernesse.

Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng leviatan, ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.

15 Thou brakest vp the fountaine and riuer: thou dryedst vp mightie riuers.

Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog: iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.

16 The day is thine, and the night is thine: thou hast prepared the light and the sunne.

Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin: iyong inihanda ang liwanag at ang araw.

17 Thou hast set all the borders of the earth: thou hast made summer and winter.

Iyong inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa: iyong ginawa ang taginit at taginaw.

18 Remember this, that the enemie hath reproched the Lord, and the foolish people hath blasphemed thy Name.

Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon, at nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.

19 Giue not the soule of thy turtle doue vnto the beast, and forget not the Congregation of thy poore for euer.

Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.

20 Consider thy couenant: for the darke places of the earth are full of the habitations of the cruell.

Magkaroong pitagan ka sa tipan: sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.

21 Oh let not the oppressed returne ashamed, but let the poore and needie prayse thy Name.

Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi: pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.

22 Arise, O God: mainteine thine owne cause: remember thy dayly reproche by the foolish man.

Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap: alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.

23 Forget not the voyce of thine enemies: for the tumult of them, that rise against thee, ascendeth continually.

Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway: ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.