Psalms 74
1 A Psalme to give instruction, committed to Asaph. O God, why hast thou put vs away for euer? why is thy wrath kindled against the sheepe of thy pasture?
Instruo de Asaf. Kial, ho Dio, Vi forpuŝis nin por ĉiam? Kial fumas Via kolero kontraŭ la ŝafoj de Via paŝtejo?
2 Thinke vpon thy Congregation, which thou hast possessed of olde, and on the rod of thine inheritance, which thou hast redeemed, and on this mount Zion, wherein thou hast dwelt.
Rememoru Vian komunumon, kiun Vi aĉetis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, Ĉi tiun monton Cion, sur kiu Vi loĝiĝis.
3 Lift vp thy strokes, that thou mayest for euer destroy euery enemie that doeth euill to the Sanctuarie.
Direktu Viajn paŝojn al la eternaj ruinoj, Al ĉio, kion detruis malamiko en la sanktejo.
4 Thine aduersaries roare in the middes of thy Congregation, and set vp their banners for signes.
Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.
5 He that lifted the axes vpon the thicke trees, was renowmed, as one, that brought a thing to perfection:
Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontraŭ la lignajn plektaĵojn.
6 But nowe they breake downe the carued worke thereof with axes and hammers.
Kaj nun ĉiujn ĝiajn skulptaĵojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.
7 They haue cast thy Sanctuarie into the fire, and rased it to the grounde, and haue defiled the dwelling place of thy Name.
Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la loĝejon de Via nomo.
8 They saide in their hearts, Let vs destroy them altogether: they haue burnt all the Synagogues of God in the land.
Ili diris en sia koro: Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis ĉiujn domojn de Dio en la lando.
9 We see not our signes: there is not one Prophet more, nor any with vs that knoweth howe long.
Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu ĉe ni scias, kiel longe tio daŭros.
10 O God, howe long shall the aduersarie reproche thee? shall the enemie blaspheme thy Name for euer?
Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? Ĉu eterne la malamiko insultos Vian nomon?
11 Why withdrawest thou thine hand, euen thy right hand? drawe it out of thy bosome, and consume them.
Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.
12 Euen God is my King of olde, working saluation in the middes of the earth.
Dio estas ja mia Reĝo de antikve, Li faras savon sur la tero.
13 Thou didest deuide the sea by thy power: thou brakest the heads of the dragons in the waters.
Vi disŝiris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;
14 Thou brakest the head of Liuiathan in pieces, and gauest him to be meate for the people in wildernesse.
Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis ĝin por manĝo al la bestoj de la dezerto;
15 Thou brakest vp the fountaine and riuer: thou dryedst vp mightie riuers.
Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.
16 The day is thine, and the night is thine: thou hast prepared the light and the sunne.
Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi aranĝis lumon kaj sunon;
17 Thou hast set all the borders of the earth: thou hast made summer and winter.
Vi difinis ĉiujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi aranĝis.
18 Remember this, that the enemie hath reproched the Lord, and the foolish people hath blasphemed thy Name.
Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsaĝa malhonoras Vian nomon.
19 Giue not the soule of thy turtle doue vnto the beast, and forget not the Congregation of thy poore for euer.
Ne fordonu al sovaĝa besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por ĉiam.
20 Consider thy couenant: for the darke places of the earth are full of the habitations of the cruell.
Rememoru la interligon, Ĉar ĉiuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.
21 Oh let not the oppressed returne ashamed, but let the poore and needie prayse thy Name.
La suferanto ne reiru hontigita; Malriĉulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.
22 Arise, O God: mainteine thine owne cause: remember thy dayly reproche by the foolish man.
Leviĝu, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsaĝulo faras al Vi ĉiutage.
23 Forget not the voyce of thine enemies: for the tumult of them, that rise against thee, ascendeth continually.
Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ Vi, konstante kreskas.
