Psalms 68

1 To him that excelleth. A Psalme or song of David. God will arise, and his enemies shalbe scattered: they also that hate him, shall flee before him.

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز. بگذار آنانی که از تو نفرت دارند از حضور تو بگریزند.

2 As the smoke vanisheth, so shalt thou driue them away: and as waxe melteth before the fire, so shall the wicked perish at the presence of God.

چنانکه دود در برابر باد پراکنده می‌شود، همچنان تو ایشان را پراکنده ساز؛ همان‌گونه که موم در مقابل آتش گداخته می‌شود، همچنان بگذار گناهکاران در حضورت نابود شوند.

3 But the righteous shalbe glad, and reioyce before God: yea, they shall leape for ioye.

اما نیکوکاران شادی کنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فریاد برآورند و خوش باشند.

4 Sing vnto God, and sing prayses vnto his name: exalt him that rideth vpon the heauens, in his Name Iah, and reioyce before him.

در وصف خدا سرود بخوانید. نام او را ستایش کنید. برای او که بر ابرها سوار است، راهی درست کنید. نام او یهوه است! در حضورش شادی کنید!

5 He is a Father of the fatherlesse, and a Iudge of the widowes, euen God in his holy habitation.

خدایی که در خانهٔ مقدّس خود ساکن است، پدر یتیمان و دادرس بیوه‌زنان می‌باشد.

6 God maketh the solitarie to dwell in families, and deliuereth them that were prisoners in stocks: but the rebellious shall dwell in a dry land.

او بی‌کسان و آوارگان را در خانه‌ها ساکن می‌گرداند و اسیران را آزاد می‌سازد. اما یاغیان در زمین خشک و بی‌آب ساکن خواهند شد.

7 O God, when thou wentest forth before thy people: when thou wentest through the wildernesse, (Selah)

ای خدای اسرائیل، وقتی تو قوم برگزیدهٔ خود را هدایت کردی و از میان بیابان عبور نمودی،

8 The earth shooke, and the heauens dropped at the presence of this God: euen Sinai was moued at the presence of God, euen the God of Israel.

زمین تکان خورد و آسمان بارید و کوه سینا از ترس حضور تو به لرزه افتاد.

9 Thou, O God, sendest a gracious raine vpon thine inheritance, and thou didest refresh it when it was wearie.

ای خدا، تو نعمتها بارانیدی و قوم برگزیدهٔ خود را که خسته و ناتوان بودند، نیرو و توان بخشیدی.

10 Thy Congregation dwelled therein: for thou, O God, hast of thy goodnesse prepared it for the poore.

جماعت تو در زمین موعود ساکن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نیازمندان را برآوردی.

11 The Lord gaue matter to the women to tell of the great armie.

خداوند کلام را اعلام کرد و کسانی که آن را بشارت دادند عدهٔ بی‌شماری بودند؛ کلام او این است:

12 Kings of the armies did flee: they did flee, and she that remained in the house, deuided the spoyle.

«پادشاهان و سپاهیانشان بشتاب می‌گریزند! زنانی که در خانه هستند غنایم جنگی را بین خود قسمت می‌کنند.

13 Though ye haue lien among pots, yet shall ye be as the winges of a doue that is couered with siluer, and whose fethers are like yelowe golde.

آنها اگرچه روزی فقیر و بینوا بودند، اما اینک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای و پرهایش طلایی است با زر و زیور آراسته‌اند.»

14 When the Almightie scattered Kings in it, it was white as the snowe in Zalmon.

خدای قادر مطلق پادشاهانی را که دشمن اسرائیل بودند مانند دانه‌های برف که در جنگلهای کوه صلمون آب می‌شود، پراکنده و محو ساخت.

15 The mountaine of God is like the mountaine of Bashan: it is an high Mountaine, as mount Bashan.

ای کوههای عظیم باشان، ای سلسله جبال بزرگ که قله‌های بلند دارید،

16 Why leape ye, ye high mountaines? as for this Mountaine, God deliteth to dwell in it: yea, the Lord will dwell in it for euer.

چرا با حسرت به این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است نگاه می‌کنید؟ به یقین خداوند تا به ابد در آن ساکن خواهد بود.

17 The charets of God are twentie thousande thousand Angels, and the Lord is among them, as in the Sanctuarie of Sinai.

خداوند در میان هزاران هزار ارابه از کوه سینا به خانهٔ مقدّس خویش که در کوه صهیون است، رفته است.

18 Thou art gone vp on high: thou hast led captiuitie captiue, and receiued giftes for men: yea, euen the rebellious hast thou led, that the Lord God might dwell there.

آن هنگام که به برترین مکان بالا رفتی، بسیاری را به اسارت بردی و هدایا از آدمیان گرفتی، حتی از کسانی که زمانی یاغی بوده‌اند. اکنون خداوند در میان ما ساکن خواهد شد.

19 Praysed be the Lord, euen the God of our saluation, which ladeth vs dayly with benefites. (Selah)

شکر و سپاس بر خداوندی که هر روز بارهای ما را متحمل می‌شود و خدایی که نجات ماست.

20 This is our God, euen the God that saueth vs: and to the Lord God belong the issues of death.

خدای ما نجا‌ت‌دهندۀ ماست و ما را از مرگ می‌رهاند.

21 Surely God will wound the head of his enemies, and the hearie pate of him that walketh in his sinnes.

خدا سر دشمنانش را که در گناه زندگی می‌کنند، خرد خواهد کرد.

22 The Lord hath sayde, I will bring my people againe from Bashan: I will bring them againe from the depths of the Sea:

خداوند می‌فرماید: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دریا باز خواهم آورد

23 That thy foote may bee dipped in blood, and the tongue of thy dogges in the blood of the enemies, euen in it.

تا در میان خون ریخته شدهٔ آنان راه بروید و سگها خون ایشان را بخورند.»

24 They haue seene, O God, thy goings, the goings of my God, and my King, which art in the Sanctuarie.

ای خدایی که پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حرکت پیروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدّست دیده‌اند.

25 The singers went before, the players of instruments after: in the middes were the maides playing with timbrels.

سرایندگان در پیش و نوازندگان در عقب و دوشیزگان در وسط آنان دف‌زنان حرکت می‌کنند.

26 Praise yee God in the assemblies, and the Lord, ye that are of the fountaine of Israel.

همهٔ مردم اسرائیل خدا را حمد گویند. ای فرزندان یعقوب، خداوند را ستایش کنید.

27 There was litle Beniamin with their ruler, and the princes of Iudah with their assemblie, the princes of Zebulun, and the princes of Naphtali.

قبیلهٔ کوچک بنیامین پیشاپیش ستایش‌کنندگان خدا در حرکت است؛ بعد از او رهبران قبیلهٔ یهودا با دسته‌های خود، سپس بزرگان قبیلهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند.

28 Thy God hath appointed thy strength: stablish, O God, that, which thou hast wrought in vs,

ای خدا، نیروی خود را برای ما به کار ببر، همان‌گونه که در گذشته این کار را کردی.

29 Out of thy Temple vpon Ierusalem: and Kings shall bring presents vnto thee.

به احترام خانهٔ تو در اورشلیم، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند آورد.

30 Destroy the company of the spearemen, and multitude of the mightie bulles with the calues of the people, that tread vnder feete pieces of siluer: scatter the people that delite in warre.

مصر، آن حیوان وحشی را که در میان نیزارها ساکن است، توبیخ نما. قومهای جهان را که همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش کن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقدیم کنند. اقوامی را که جنگ را دوست می‌دارند، پراکنده ساز.

31 Then shall the princes come out of Egypt: Ethiopia shall hast to stretche her hands vnto God.

مصر هدایا به دست سفیران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد کرد.

32 Sing vnto God, O yee kingdomes of the earth: sing praise vnto the Lord, (Selah)

ای ممالک جهان، برای خدا سرود بخوانید؛ خداوند را با سرودها بستایید.

33 To him that rideth vpon ye most high heauens, which were from the beginning: beholde, he will send out by his voice a mightie sound.

خدای ازلی و ابدی را که در آسمانها نشسته است و با صدای بلند و نیرومند سخن می‌گوید، ستایش کنید.

34 Ascribe the power to God: for his maiestie is vpon Israel, and his strength is in the cloudes.

قدرت خدا را توصیف نمایید خدایی که شکوه و جلالش بر اسرائیل است و قوتش در آسمانها پابرجاست.

35 O God, thou art terrible out of thine holie places: the God of Israel is hee that giueth strength and power vnto the people: praised be God.

چه مَهیب است خداوند در مکان مقدّس خویش! خدای اسرائیل به قوم برگزیدهٔ خود قوت و عظمت می‌بخشد. خدا را شکر و سپاس باد!