Psalms 68
1 To him that excelleth. A Psalme or song of David. God will arise, and his enemies shalbe scattered: they also that hate him, shall flee before him.
Þegar Guð rís á fætur þá tvístrast óvinir hans! Þeir sem hata hann flýja sem mest þeir mega.
2 As the smoke vanisheth, so shalt thou driue them away: and as waxe melteth before the fire, so shall the wicked perish at the presence of God.
Blástu þeim burt eins og reyk í vindi! Bræddu þá eins og vax í eldi! Þannig munu óguðlegir tortímast fyrir Guði.
3 But the righteous shalbe glad, and reioyce before God: yea, they shall leape for ioye.
En hinir trúuðu skulu fagna. Þeir kætist og gleðjist
4 Sing vnto God, and sing prayses vnto his name: exalt him that rideth vpon the heauens, in his Name Iah, and reioyce before him.
og lofsyngi Guði! Hefjið lofsöng til hans sem ekur um á skýjunum. Nafn hans er Drottinn! Gleðjist og fagnið í nærveru hans.
5 He is a Father of the fatherlesse, and a Iudge of the widowes, euen God in his holy habitation.
Hann er faðir föðurlausra og verndari ekkna, hann er heilagur.
6 God maketh the solitarie to dwell in families, and deliuereth them that were prisoners in stocks: but the rebellious shall dwell in a dry land.
Hann lætur hinn einmana komast heim aftur og leiðir fanga út í frelsið á ný. Þar verður sungið og fagnað! En uppreisnarmenn skulu búa við sult og seyru.
7 O God, when thou wentest forth before thy people: when thou wentest through the wildernesse, (Selah)
Guð, þegar þú leiddir þjóð þína gegnum öræfin,
8 The earth shooke, and the heauens dropped at the presence of this God: euen Sinai was moued at the presence of God, euen the God of Israel.
þá skalf jörðin og himnarnir nötruðu. Sínaífjall hneigði sig fyrir þér af virðingu og ótta – þér Guði Ísraels.
9 Thou, O God, sendest a gracious raine vpon thine inheritance, and thou didest refresh it when it was wearie.
Þú, Guð, sendir regnskúrir yfir land þitt, hresstir það og endurnærðir.
10 Thy Congregation dwelled therein: for thou, O God, hast of thy goodnesse prepared it for the poore.
Þar settist þjóð þín að. Þú gafst hinum hrjáðu heimili og skjól.
11 The Lord gaue matter to the women to tell of the great armie.
Drottinn lætur orð sín rætast og þegar hann talar flýja óvinirnir.
12 Kings of the armies did flee: they did flee, and she that remained in the house, deuided the spoyle.
Konurnar sem heima eru flytja gleðifrétt: „Óvinaherinn er flúinn, þeir sem vildu eyða öllu og umturna!“Og konur í Ísrael skipta herfanginu.
13 Though ye haue lien among pots, yet shall ye be as the winges of a doue that is couered with siluer, and whose fethers are like yelowe golde.
Þær hylja sig með gulli og silfri, rétt eins og dúfan vængjum sínum!
14 When the Almightie scattered Kings in it, it was white as the snowe in Zalmon.
Þegar Guð stökkti óvinunum á flótta þá snjóaði á Salmonsfjalli.
15 The mountaine of God is like the mountaine of Bashan: it is an high Mountaine, as mount Bashan.
Þið voldugu Basanfjöll, þið illkleifu tindar!
16 Why leape ye, ye high mountaines? as for this Mountaine, God deliteth to dwell in it: yea, the Lord will dwell in it for euer.
Hvers vegna horfið þið með öfund til Síonar – fjallsins sem Drottinn hefur kosið sér til bústaðar?
17 The charets of God are twentie thousande thousand Angels, and the Lord is among them, as in the Sanctuarie of Sinai.
Með þúsundum vagna lagði Drottinn upp frá Sínaí og kom til síns heilaga musteris á Síon.
18 Thou art gone vp on high: thou hast led captiuitie captiue, and receiued giftes for men: yea, euen the rebellious hast thou led, that the Lord God might dwell there.
Hann kleif fjöllin, tók með sér fjölda bandingja og veitti viðtöku gjöfum frá mönnum, jafnvel uppreisnarmönnum. Og nú býr hann hér!
19 Praysed be the Lord, euen the God of our saluation, which ladeth vs dayly with benefites. (Selah)
Lofaður sé Drottinn! Hann leiðir okkur dag eftir dag og hjálpar í öllum vanda.
20 This is our God, euen the God that saueth vs: and to the Lord God belong the issues of death.
Guð er hjálpræðisguð. Hann er alvaldur og bjargar frá dauða.
21 Surely God will wound the head of his enemies, and the hearie pate of him that walketh in his sinnes.
En óvinum sínum eyðir hann, þeim sem þrjóskast og halda áfram á glæpabraut.
22 The Lord hath sayde, I will bring my people againe from Bashan: I will bring them againe from the depths of the Sea:
Hann segir: „Komið!“við óvini þjóðar sinnar, þá sem fela sig til fjalla eða í hafdjúpunum.
23 That thy foote may bee dipped in blood, and the tongue of thy dogges in the blood of the enemies, euen in it.
Þjóð hans vill troða þá undir, ganga í blóði þeirra og gefa hundum hræ þeirra.
24 They haue seene, O God, thy goings, the goings of my God, and my King, which art in the Sanctuarie.
Guð, konungur minn, gengur inn til musteris síns.
25 The singers went before, the players of instruments after: in the middes were the maides playing with timbrels.
Fremst fara söngvarar, þá hljóðfæraleikarar og stúlkur sem slá taktinn.
26 Praise yee God in the assemblies, and the Lord, ye that are of the fountaine of Israel.
Allur Ísrael gleðjist með Guði, uppsprettu Ísraels á þessum hátíðardegi.
27 There was litle Beniamin with their ruler, and the princes of Iudah with their assemblie, the princes of Zebulun, and the princes of Naphtali.
Fremst fer Benjamínsætt, hún er minnst. Þá koma prinsar og öldungar Júda og síðan höfðingjar Sebúlons og Naftalí.
28 Thy God hath appointed thy strength: stablish, O God, that, which thou hast wrought in vs,
Sýn þú, Guð, mátt þinn og styrk, því að mikla hluti hefur þú gert.
29 Out of thy Temple vpon Ierusalem: and Kings shall bring presents vnto thee.
Konungar jarðarinnar gefa gjafir til musteris þíns í Jerúsalem.
30 Destroy the company of the spearemen, and multitude of the mightie bulles with the calues of the people, that tread vnder feete pieces of siluer: scatter the people that delite in warre.
Ávíta þú óvini okkar, Drottinn. Færðu þá hingað, sneypta og berandi skattinn! Tvístraðu þeim sem efna til ófriðar.
31 Then shall the princes come out of Egypt: Ethiopia shall hast to stretche her hands vnto God.
Egyptar sendi gull og Bláland fórni höndum í lotningu til Guðs.
32 Sing vnto God, O yee kingdomes of the earth: sing praise vnto the Lord, (Selah)
Syngið frammi fyrir Drottni, þið konungsríki jarðarinnar, syngið honum lofgjörðarsöng,
33 To him that rideth vpon ye most high heauens, which were from the beginning: beholde, he will send out by his voice a mightie sound.
honum, Guði eilífðar, sem ekur um himininn og talar með þrumuraust svo að undir tekur.
34 Ascribe the power to God: for his maiestie is vpon Israel, and his strength is in the cloudes.
Drottinn hefur máttinn! Dýrð hans ljómar yfir Ísrael og hans voldugu verk birtast á himninum.
35 O God, thou art terrible out of thine holie places: the God of Israel is hee that giueth strength and power vnto the people: praised be God.
Við krjúpum fyrir honum í lotningu og ótta í musteri hans. Ísraels Guð veitir þjóð sinni mátt og megin. Lofaður sé Guð!
