< Psalms 66 >
1 To him that excelleth. A song or Psalme. Rejoice in God, all ye inhabitants of the earth.
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
2 Sing forth the glory of his name: make his praise glorious.
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
3 Say vnto God, Howe terrible art thou in thy workes! through the greatnesse of thy power shall thine enemies be in subiection vnto thee.
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
4 All the worlde shall worship thee, and sing vnto thee, euen sing of thy Name. (Selah)
Lofaður sért þú um víða veröld!
5 Come and beholde the workes of God: he is terrible in his doing towarde the sonnes of men.
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
6 He hath turned the Sea into drie land: they passe through the riuer on foote: there did we reioyce in him.
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
7 He ruleth the worlde with his power: his eyes beholde the nations: the rebellious shall not exalt them selues. (Selah)
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
8 Prayse our God, ye people, and make the voyce of his prayse to be heard.
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
9 Which holdeth our soules in life, and suffereth not our feete to slippe.
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
10 For thou, O God, hast proued vs, thou hast tryed vs as siluer is tryed.
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
11 Thou hast brought vs into the snare, and layed a strait chaine vpon our loynes.
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
12 Thou hast caused men to ryde ouer our heads: we went into fire and into water, but thou broughtest vs out into a welthie place.
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
13 I will go into thine House with burnt offrings, and will pay thee my vowes,
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
14 Which my lippes haue promised, and my mouth hath spoken in mine affliction.
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
15 I will offer vnto thee the burnt offerings of fat rammes with incense: I will prepare bullocks and goates. (Selah)
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
16 Come and hearken, all ye that feare God, and I will tell you what he hath done to my soule.
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
17 I called vnto him with my mouth, and he was exalted with my tongue.
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
18 If I regard wickednesse in mine heart, the Lord will not heare me.
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
19 But God hath heard me, and considered the voyce of my prayer.
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
20 Praysed be God, which hath not put backe my prayer, nor his mercie from me.
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.