Psalms 56
1 To him that excelleth. A Psalme of David on Michtam, concerning the dumme doue in a farre countrey, when the Philistims tooke him in Gath. Be mercifull vnto me, O God, for man would swallow me vp: he fighteth continually and vexeth me.
Drottinn, miskunna þú mér, því að liðlangan daginn sækja óvinir mínir að.
2 Mine enemies would dayly swallowe mee vp: for many fight against me, O thou most High.
Fjandmennirnir ryðjast fram, fjölmennt lið, þeir ætla að drepa mig.
3 When I was afrayd, I trusted in thee.
Þegar ég er hræddur, set ég traust mitt á þig.
4 I will reioyce in God, because of his word, I trust in God, and will not feare what flesh can doe vnto me.
Ég treysti loforðum Guðs og veit því að þessir óvinir munu ekki ná mér, þeir eru aðeins dauðlegir menn!
5 Mine owne wordes grieue me dayly: all their thoughtes are against me to doe me hurt.
Þeir vinna gegn mér með öllum ráðum og hugsa um það eitt að fella mig.
6 They gather together, and keepe them selues close: they marke my steps, because they waite for my soule.
Þeir áreita mig, sitja um mig. Þeir liggja í leyni eins og stigamenn, hlusta eftir fótataki mínu og leggja ör á streng.
7 They thinke they shall escape by iniquitie: O God, cast these people downe in thine anger.
Þeir halda sig sleppa við refsingu, og komast undan, en Drottinn, láttu þá fá makleg málagjöld, annað er ekki réttlátt.
8 Thou hast counted my wandrings: put my teares into thy bottel: are they not in thy register?
Þú þekkir alla hrakninga mína og tár, já, þekkir þau með tölu!
9 When I cry, then mine enemies shall turne backe: this I know, for God is with me.
Þegar ég hrópa til þín um hjálp, breytist bardaginn. Óvinir mínir flýja! Þá veit ég að Guð er með mér! Hann liðsinnir mér!
10 I will reioyce in God because of his worde: in the Lord wil I reioyce because of his worde.
Með hjálp Guðs mun ég lofa orð hans, já vissulega mun ég lofa orð hans.
11 In God doe I trust: I will not be afrayd what man can doe vnto me.
Ég treysti Guði. Loforð hans eru dásamleg! Ég óttast ekki svikráð mannanna – hvað geta þeir gert mér?!
12 Thy vowes are vpon me, O God: I will render prayses vnto thee.
Drottinn, ég vil standa við orð mín og þakka þér hjálpina!
13 For thou hast deliuered my soule from death, and also my feete from falling, that I may walke before God in the light of the liuing.
Þú hefur frelsað mig frá dauða og forðað frá hrösun og þess vegna fæ ég að njóta ljóss og lífs með þér.
