Psalms 51
1 To him that excelleth. A Psalme of David, when the Prophet Nathan came unto him, after he had gone in to Bath-sheba. Have mercie vpon me, O God, according to thy louing kindnes: according to the multitude of thy compassions put away mine iniquities.
Þennan sálm orti Davíð eftir að Natan spámaður hafði birt honum dóm Guðs vegna hórdóms hans með Batsebu og morðsins á Úría eiginmanni hennar. Þú góði og miskunnsami Guð, ó, fyrirgefðu mér! Vertu mér náðugur! Taktu burt synd mína og skömm!
2 Wash me throughly from mine iniquitie, and clense me from my sinne.
Þvoðu mig hreinan af syndasekt minni. Hreinsaðu hjarta mitt
3 For I know mine iniquities, and my sinne is euer before me.
því að ég játa synd mína – daga og nætur minnir hún á sig!
4 Against thee, against thee onely haue I sinned, and done euill in thy sight, that thou mayest be iust when thou speakest, and pure when thou iudgest.
Gegn þér, já þér einum, hef ég brotið. Drýgt hræðilega synd. Þú varst vitni að öllu þessu og dómur þinn er réttlátur.
5 Beholde, I was borne in iniquitie, and in sinne hath my mother conceiued me.
Syndugur var ég þegar móðir mín fæddi mig, sekur þegar ég varð til.
6 Beholde, thou louest trueth in the inwarde affections: therefore hast thou taught mee wisedome in the secret of mine heart.
Þú vilt að menn séu hreinskilnir við sjálfa sig, einlægir og segi satt. Gefðu mér náð til að gera það!
7 Purge me with hyssope, and I shalbe cleane: wash me, and I shalbe whiter then snowe.
Þvoðu mig að ég verði hreinn, hreinsaðu mig svo ég verði hvítari en snjór.
8 Make me to heare ioye and gladnes, that the bones, which thou hast broken, may reioyce.
Og þegar þú hefur refsað mér, þá gefðu mér gleði mína á ný.
9 Hide thy face from my sinnes, and put away all mine iniquities.
Einblíndu ekki á syndir mínar, heldur afmáðu þær allar.
10 Create in mee a cleane heart, O God, and renue a right spirit within me.
Skapaðu í mér nýtt og hreint hjarta, ó Guð! Gefðu mér þinn heilaga anda svo að ég hugsi rétt og þrái það sem gott er.
11 Cast mee not away from thy presence, and take not thine holy Spirit from me.
Varpaðu mér ekki burt frá þér og taktu ekki þinn heilaga anda frá mér.
12 Restore to me the ioy of thy saluation, and stablish me with thy free Spirit.
Fylltu mig aftur gleði þíns hjálpræðis og löngun til að hlýða þér!
13 Then shall I teache thy wayes vnto the wicked, and sinners shalbe conuerted vnto thee.
Þá get ég leitt aðra syndara inn á veg þinn svo að þeir – sekir eins og ég – játi syndir sínar og snúi sér til þín.
14 Deliuer me from blood, O God, which art the God of my saluation, and my tongue shall sing ioyfully of thy righteousnes.
Frelsaðu mig frá dauðans háska, ó Guð minn. Þú einn getur frelsað mig!
15 Open thou my lippes, O Lord, and my mouth shall shewe foorth thy praise.
Leyf mér að syngja um miskunn þína, Drottinn. Opnaðu varir mínar svo að ég megi vegsama þig!
16 For thou desirest no sacrifice, though I would giue it: thou delitest not in burnt offering.
Þú hefur ekki þóknun á dýrafórnum, annars myndi ég láta þær í té. Og brennifórnir eru ekki í uppáhaldi hjá þér.
17 The sacrifices of God are a contrite spirit: a contrite and a broken heart, O God, thou wilt not despise.
Þetta vilt þú: Auðmjúkan anda og iðrandi samvisku. Þann sem iðrast af öllu hjarta, munt þú ó Guð, ekki fyrirlíta.
18 Bee fauourable vnto Zion for thy good pleasure: builde the walles of Ierusalem.
Drottinn, lát Ísrael ekki gjalda syndar minnar. Hjálpaðu þjóð þinni og vernda Jerúsalem.
19 Then shalt thou accept ye sacrifices of righteousnes, euen the burnt offering and oblation: then shall they offer calues vpon thine altar.
Þegar hjarta mitt er rétt gagnvart þér, þá gleðst þú yfir verkum mínum og því sem ég fórna á altari þínu.
