Psalms 49
1 To him that excelleth. A Psalme committed to the sonnes of Korah. Heare this, all ye people: giue eare, all ye that dwell in the world,
Hlustið nú háir og lágir, ríkir og fátækir.
2 As well lowe as hie, both rich and poore.
Allir heimsbúar hlýðið á.
3 My mouth shall speake of wisdome, and the meditation of mine heart is of knowledge.
Ég tala til ykkar vísdómsorð.
4 I will incline mine eare to a parable, and vtter my graue matter vpon the harpe.
Með undirleik hörpu kveð ég um hyggindi, veiti svör við spurningum lífsins:
5 Wherefore should I feare in the euil dayes, when iniquitie shall compasse me about, as at mine heeles?
Láttu ekki ógæfuna hræða þig, né óvini sem umkringja þig með illsku!
6 They trust in their goods, and boast them selues in the multitude of their riches.
Auðæfum sínum treysta þeir og stæra sig af miklu ríkidæmi
7 Yet a man can by no meanes redeeme his brother: he can not giue his raunsome to God,
en þó gæti enginn þeirra greitt Guði lausnargjald fyrir bróður sinn, keypt hann lausan.
8 (So precious is the redemption of their soules, and the continuance for euer)
Sál mannsins er dýrmætari en svo að hún verði keypt fyrir fé.
9 That he may liue still for euer, and not see the graue.
Auður alls heimsins hrekkur ekki til að kaupa einum manni líf og forða honum frá gröfinni.
10 For he seeth that wise men die, and also that the ignorant and foolish perish, and leaue their riches for others.
Þið auðmenn og vitringar og aðrir sem hreykið ykkur hátt, þið munuð farast eins og aðrir menn. Þið hafið enga kröfu til lífsins fremur en fífl og fáráðlingar. Þið verðið að eftirláta öðrum auð ykkar.
11 Yet they thinke, their houses, and their habitations shall continue for euer, euen from generation to generation, and call their lands by their names.
Hús og eignir bera nöfn ykkar rétt eins og þið ætlið að búa þar að eilífu!
12 But man shall not continue in honour: he is like the beastes that die.
Nei, maðurinn verður að deyja. Hann er eins og skepnurnar, þrátt fyrir frægð sína og frama.
13 This their way vttereth their foolishnes: yet their posteritie delite in their talke. (Selah)
Slík verða afdrif hinna hrokafullu en samt mun þeirra getið með virðingu þegar þeir eru dauðir.
14 Like sheepe they lie in graue: death deuoureth them, and the righteous shall haue domination ouer them in the morning: for their beautie shall consume, when they shall goe from their house to graue. (Sheol h7585)
En þeir fá ekki umflúið dauðann. Þegar upp er staðið verða hinir vondu að þjóna hinum góðu. Vald auðsins er þeim gagnslaust í dauðanum og ekki taka þeir auðæfi sín með sér. (Sheol h7585)
15 But God shall deliuer my soule from the power of the graue: for he will receiue me. (Selah) (Sheol h7585)
En hvað um mig? Guð mun leysa sál mína frá dauða og frelsa mig úr helju. (Sheol h7585)
16 Be not thou afrayd when one is made rich, and when the glory of his house is increased.
Vertu ekki gramur þótt einhver verði ríkur og reisi sér glæsihöll.
17 For he shall take nothing away when he dieth, neither shall his pompe descende after him.
Ekkert af því mun hann taka með sér í gröfina, ekki einu sinni frægð sína!
18 For while he liued, he reioyced himselfe: and men will prayse thee, when thou makest much of thy selfe.
Í lifanda lífi telur hann sig heppinn og heimurinn klappar honum lof í lófa,
19 He shall enter into the generation of his fathers, and they shall not liue for euer.
en þó deyr hann eins og aðrir og hverfur inn í myrkrið.
20 Man is in honour, and vnderstandeth not: he is like to beasts that perish.
Sá sem elskar eigin lofstír deyr eins og skepnan, þrátt fyrir frægð sína og frama.
