Psalms 38

1 A Psalme of Dauid for remembrance. O Lord, rebuke mee not in thine anger, neither chastise me in thy wrath.

مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

2 For thine arrowes haue light vpon me, and thine hand lyeth vpon me.

تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

3 There is nothing sound in my flesh, because of thine anger: neither is there rest in my bones because of my sinne.

در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

4 For mine iniquities are gone ouer mine head, and as a weightie burden they are too heauie for me.

تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

5 My woundes are putrified, and corrupt because of my foolishnes.

به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

6 I am bowed, and crooked very sore: I goe mourning all the day.

به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

7 For my reines are full of burning, and there is nothing sound in my flesh.

از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

8 I am weakened and sore broken: I roare for the very griefe of mine heart.

تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

9 Lord, I powre my whole desire before thee, and my sighing is not hid from thee.

خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

10 Mine heart panteth: my strength faileth me, and the light of mine eyes, euen they are not mine owne.

قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

11 My louers and my friends stand aside from my plague, and my kinsmen stand a farre off.

دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

12 They also, that seeke after my life, laye snares, and they that go about to do me euil, talke wicked things and imagine deceite continually.

آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

13 But I as a deafe man heard not, and am as a dumme man, which openeth not his mouth.

من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

14 Thus am I as a man, that heareth not, and in whose mouth are no reproofes.

مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

15 For on thee, O Lord, do I waite: thou wilt heare me, my Lord, my God.

ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

16 For I said, Heare me, least they reioyce ouer me: for when my foote slippeth, they extol themselues against me.

نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

17 Surely I am ready to halte, and my sorow is euer before me.

نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

18 When I declare my paine, and am sory for my sinne,

من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

19 Then mine enemies are aliue and are mightie, and they that hate me wrongfully are many.

دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

20 They also, that rewarde euill for good, are mine aduersaries, because I follow goodnesse.

آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

21 Forsake me not, O Lord: be not thou farre from me, my God.

خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

22 Haste thee to helpe mee, O my Lord, my saluation.

ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!