Psalms 3
1 A Psalme of Dauid, when he fled from his sonne Absalom. Lord, howe are mine aduersaries increased? howe many rise against me?
Sálmur eftir Davíð þegar hann flúði frá Absalon, syni sínum. Ó, Drottinn, það eru svo margir á móti mér, svo margir sem gera uppreisn gegn mér.
2 Many say to my soule, There is no helpe for him in God. (Selah)
Menn segja að Guð muni alls ekki hjálpa mér.
3 But thou Lord art a buckler for me: my glory, and the lifter vp of mine head.
En, Drottinn, þú ert skjöldur minn, sæmd mín og von. Þú lætur mig bera höfuðið hátt, þrátt fyrir allt.
4 I did call vnto the Lord with my voyce, and he heard me out of his holy mountaine. (Selah)
Ég hrópaði til Drottins og hann svaraði mér frá musteri sínu í Jerúsalem.
5 I layed me downe and slept, and rose vp againe: for the Lord susteined me.
Þá lagðist ég fyrir og sofnaði í friði. Síðar vaknaði ég öruggur, því að Drottinn gætir mín.
6 I will not be afrayde for ten thousand of the people, that should beset me round about.
Nú er ég óhræddur, jafnvel þótt tíu þúsund óvinir umkringi mig!
7 O Lord, arise: helpe me, my God: for thou hast smitten all mine enemies vpon the cheeke bone: thou hast broken the teeth of the wicked.
Ég mun hrópa til Drottins: „Drottinn, rís þú upp! Bjargaðu mér, þú Guð minn!“Og hann mun slá óvini mína og brjóta tennur illvirkjanna.
8 Saluation belongeth vnto the Lord, and thy blessing is vpon thy people. (Selah)
Hjálpin kemur frá Guði. Blessun hans hvílir yfir þjóð hans.
