Psalms 2
1 Why doe the heathen rage, and the people murmure in vaine?
Hvílík heimska að þjóðirnar skuli ráðast gegn Drottni! Furðulegt að menn láti sér detta í hug að þeir séu vitrari en Guð!
2 The Kings of the earth band themselues, and the princes are assembled together against the Lord, and against his Christ.
Leiðtogar heimsins hittast og ráðgera samsæri gegn Drottni og Kristi konungi.
3 Let vs breake their bands, and cast their cordes from vs.
„Komum, “segja þeir, „og vörpum af okkur oki hans. Slítum okkur lausa frá Guði!“
4 But he that dwelleth in the heauen, shall laugh: the Lord shall haue them in derision.
En á himnum hlær Guð að slíkum mönnum! Honum er skemmt með þeirra fánýtu ráðagerðum.
5 Then shall hee speake vnto them in his wrath, and vexe them in his sore displeasure, saying,
Hann ávítar þá í reiði sinni og skýtur þeim skelk í bringu. Drottinn lýsir yfir:
6 Euen I haue set my King vpon Zion mine holy mountaine.
„Þennan konung hef ég útvalið og krýnt í Jerúsalem, minni helgu borg“. Hans útvaldi svarar:
7 I will declare the decree: that is, the Lord hath said vnto me, Thou art my Sonne: this day haue I begotten thee.
„Ég mun kunngera áform Guðs, því að Drottinn sagði við mig: „Þú ert sonur minn. Í dag verður þú krýndur. Í dag geri ég þig dýrlegan“.“
8 Aske of me, and I shall giue thee the heathen for thine inheritance, and the endes of the earth for thy possession.
„Bið þú mig og ég mun leggja undir þig öll ríki heimsins.
9 Thou shalt krush them with a scepter of yron, and breake them in pieces like a potters vessell.
Stjórnaðu þeim með harðri hendi og mölvaðu þau eins og leirkrukku!“
10 Be wise nowe therefore, ye Kings: be learned ye Iudges of the earth.
Þið, konungar jarðarinnar! Hlustið meðan tími er til!
11 Serue the Lord in feare, and reioyce in trembling.
Þjónið Drottni með óttablandinni lotningu og fagnið með auðmýkt.
12 Kisse the sonne, least he be angry, and ye perish in the way, when his wrath shall suddenly burne. blessed are all that trust in him.
Fallið á kné fyrir syni hans og kyssið fætur hans svo að hann reiðist ekki og tortími ykkur! Gætið ykkar, því að senn mun blossa reiði hans. En munið þetta: Sæll er hver sá sem leitar ásjár hjá honum.
