< Psalms 147 >

1 Praise ye the Lord, for it is good to sing vnto our God: for it is a pleasant thing, and praise is comely.
Purihin si Yahweh! Mabuting umawit sa ating Diyos. Kasiya-siya at nararapat lang na gawin ito.
2 The Lord doth builde vp Ierusalem, and gather together the dispersed of Israel.
Nawasak ang Jerusalem, pero tinutulungan tayo ni Yahweh na itayo ulit ito.
3 He healeth those that are broken in heart, and bindeth vp their sores.
Ibinabalik niya ang mga taong dinala sa ibang bayan. Pinalalakas niya ulit ang mga pinanghihinaan ng loob at pinagagaling ang kanilang mga sugat.
4 He counteth the nomber of the starres, and calleth them all by their names.
Siya ang lumikha ng mga bituin.
5 Great is our Lord, and great is his power: his wisdome is infinite.
Dakila at makapangyarihan si Yahweh, at walang kapantay ang kaniyang karunungan.
6 The Lord relieueth the meeke, and abaseth the wicked to the ground.
Itinataas ni Yahweh ang mga inaapi, at ibinababa niya ang mga masasama.
7 Sing vnto the Lord with prayse: sing vpon the harpe vnto our God,
Umawit kay Yahweh ng may pasasalamat; gamit ang alpa, umawit ng papuri para sa ating Diyos.
8 Which couereth the heauen with cloudes, and prepareth raine for the earth, and maketh the grasse to growe vpon the mountaines:
Tinatakpan niya ang kalangitan ng mga ulap at hinahanda ang ulan para sa lupa, na nagpapalago ng mga damo sa mga kabunkukan.
9 Which giueth to beasts their foode, and to the yong rauens that crie.
Binibigyan niya ng pagkain ang mga hayop at mga inakay na uwak kapag (sila) ay umiiyak.
10 He hath not pleasure in the strength of an horse, neither delighteth he in the legs of man.
Hindi siya humahanga sa bilis ng kabayo o nasisiyahan sa lakas ng binti ng isang tao.
11 But the Lord deliteth in them that feare him, and attende vpon his mercie.
Nasisiyahan si Yahweh sa mga nagpaparangal sa kaniya, sa mga umaasa sa katapatan niya sa tipan.
12 Prayse the Lord, O Ierusalem: prayse thy God, O Zion.
Purihin niyo si Yahweh, kayong mga mamamayan ng Jerusalem! Purihin niyo ang inyong Diyos, Sion.
13 For he hath made the barres of thy gates strong, and hath blessed thy children within thee.
Dahil pinalalakas niya ang rehas ng inyong mga tarangkahan, pinagpapala niya ang mga batang kasama ninyo.
14 He setteth peace in thy borders, and satisfieth thee with the floure of wheate.
Pinagyayaman niya ang mga nasa loob ng inyong hangganan, pinasasaya niya kayo sa pamamagitan ng pinakamaiinam na trigo.
15 He sendeth foorth his commandement vpon earth, and his worde runneth very swiftly.
Pinadadala niya ang kaniyang kautusan sa mundo, dumadaloy ito nang maayos.
16 He giueth snowe like wooll, and scattereth the hoare frost like ashes.
Ginagawa niyang parang nyebe ang lana, pinakakalat niya ang mga yelo na parang abo.
17 He casteth foorth his yce like morsels: who can abide the colde thereof?
Nagpapaulan siya ng yelo na parang mumo, sinong makatitiis ng ginaw na pinadala niya?
18 He sendeth his worde and melteth them: he causeth his winde to blowe, and the waters flowe.
Ipinahahayag niya ang kaniyang utos at tinutunaw ito, pina-iihip niya ang hangin at pinadadaloy niya ang tubig.
19 He sheweth his word vnto Iaakob, his statutes and his iudgements vnto Israel.
Ipinahayag niya ang kaniyang salita kay Jacob, ang mga alituntunin niya at makatuwirang mga utos sa Israel.
20 He hath not dealt so with euery nation, neither haue they knowen his iudgements. Prayse ye the Lord.
Hindi niya ginawa ito sa ibang bayan, wala silang alam sa kaniyang mga utos. Purihin si Yahweh.

< Psalms 147 >