Psalms 147
1 Praise ye the Lord, for it is good to sing vnto our God: for it is a pleasant thing, and praise is comely.
Dayega si Yahweh, kay maayo nga mag-awit sa mga pagdayeg sa atong Dios, maayo kini, ug angay ang pagdayeg.
2 The Lord doth builde vp Ierusalem, and gather together the dispersed of Israel.
Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Jerusalem, gitigom niya ang mga nagkatibulaag nga katawhan sa Israel.
3 He healeth those that are broken in heart, and bindeth vp their sores.
Giayo niya ang nasakitan nga kasingkasing ug gibugkosan ang ilang mga samad.
4 He counteth the nomber of the starres, and calleth them all by their names.
Naihap niya ang mga bituon, ginganlan niya kining tanan.
5 Great is our Lord, and great is his power: his wisdome is infinite.
Bantogan ang atong Ginoo ug hilabihan kagamhanan, ang iyang panabot dili masukod.
6 The Lord relieueth the meeke, and abaseth the wicked to the ground.
Gipataas ni Yahweh ang mga dinaogdaog, ug gipalukapa niya ang mga daotan ngadto sa yuta.
7 Sing vnto the Lord with prayse: sing vpon the harpe vnto our God,
Awiti si Yahweh uban ang pagpasalamat, awiti ug mga pagdayeg ang atong Dios dinuyogan sa alpa.
8 Which couereth the heauen with cloudes, and prepareth raine for the earth, and maketh the grasse to growe vpon the mountaines:
Gitabonan niya ang kalangitan sa mga panganod ug giandam ang ulan alang sa kalibotan, aron motubo ang sagbot sa kabukiran.
9 Which giueth to beasts their foode, and to the yong rauens that crie.
Gihatagan niya ug mga pagkaon ang mga mananap ug ang mga pisu sa uwak sa dihang (sila) mopiyak.
10 He hath not pleasure in the strength of an horse, neither delighteth he in the legs of man.
Wala siya makakaplag ug kalipay diha sa kusog sa kabayo, wala siya mahimuot sa kusgan nga mga paa sa tawo.
11 But the Lord deliteth in them that feare him, and attende vpon his mercie.
Mahimuot lamang si Yahweh niadtong magpasidungog kaniya, nga naglaom sa iyang matinud-anon nga kasabotan.
12 Prayse the Lord, O Ierusalem: prayse thy God, O Zion.
Dayega si Yahweh, Jerusalem, dayega ang imong Dios, Zion.
13 For he hath made the barres of thy gates strong, and hath blessed thy children within thee.
Kay gipalig-on niya ang mga babag sa imong mga ganghaan, gipanalanginan niya ang imong mga anak taliwala kanimo.
14 He setteth peace in thy borders, and satisfieth thee with the floure of wheate.
Magdala siya ug kauswagan sulod sa imong mga utlanan, tagbawon ka niya sa labing maayo nga trigo.
15 He sendeth foorth his commandement vpon earth, and his worde runneth very swiftly.
Gipadala niya ang iyang kasugoan ngadto sa kalibotan, ang iyang sugo moabot dayon.
16 He giueth snowe like wooll, and scattereth the hoare frost like ashes.
Gihimo niya ang niyebe sama sa balahibo sa karnero, gikatag niya ang gagmay nga ice sama sa abo.
17 He casteth foorth his yce like morsels: who can abide the colde thereof?
Nagpaulan siya ug ice sama sa dinugmok nga tinapay, kinsa man ang makaagwanta sa kabugnaw nga iyang gipadala?
18 He sendeth his worde and melteth them: he causeth his winde to blowe, and the waters flowe.
Gipadala niya ang iyang sugo ug nangalanay kini, gipahuros niya ang hangin ug gipadagayday ang tubig.
19 He sheweth his word vnto Iaakob, his statutes and his iudgements vnto Israel.
Gimantala niya ang iyang pulong ngadto kang Jacob, ang iyang kabalaoran ug ang iyang matarong nga kasugoan sa Israel.
20 He hath not dealt so with euery nation, neither haue they knowen his iudgements. Prayse ye the Lord.
Wala niya kini buhata sa uban nga nasod, ug mahitungod sa iyang kasugoan, wala (sila) masayod niini. Dayega si Yahweh.
