Psalms 137

1 By the riuers of Babel we sate, and there wee wept, when we remembred Zion.

Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon'u andıkça ağladık;

2 Wee hanged our harpes vpon the willowes in the middes thereof.

Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.

3 Then they that ledde vs captiues, required of vs songs and mirth, when wee had hanged vp our harpes, saying, Sing vs one of the songs of Zion.

Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.

4 Howe shall we sing, said we, a song of the Lord in a strange land?

Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini El toprağında?

5 If I forget thee, O Ierusalem, let my right hand forget to play.

Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.

6 If I do not remember thee, let my tongue cleaue to the roofe of my mouth: yea, if I preferre not Ierusalem to my chiefe ioy.

Seni anmaz, Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!

7 Remember the children of Edom, O Lord, in the day of Ierusalem, which saide, Rase it, rase it to the foundation thereof.

Yeruşalim'in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.

8 O daughter of Babel, worthy to be destroyed, blessed shall he be that rewardeth thee, as thou hast serued vs.

Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!

9 Blessed shall he be that taketh and dasheth thy children against the stones.

Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana!