Psalms 129

1 A song of degrees. They haue often times afflicted me from my youth (may Israel nowe say)

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 They haue often times afflicted me from my youth: but they could not preuaile against me.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 The plowers plowed vpon my backe, and made long furrowes.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 But the righteous Lord hath cut the cordes of the wicked.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 They that hate Zion, shalbe all ashamed and turned backward.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 They shalbe as the grasse on the house tops, which withereth afore it commeth forth.

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 Whereof the mower filleth not his hand, neither the glainer his lap:

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Neither they, which go by, say, The blessing of the Lord be vpon you, or, We blesse you in the Name of the Lord.

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»