Psalms 129

1 A song of degrees. They haue often times afflicted me from my youth (may Israel nowe say)

Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)

2 They haue often times afflicted me from my youth: but they could not preuaile against me.

og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!

3 The plowers plowed vpon my backe, and made long furrowes.

Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:

4 But the righteous Lord hath cut the cordes of the wicked.

„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.

5 They that hate Zion, shalbe all ashamed and turned backward.

Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.

6 They shalbe as the grasse on the house tops, which withereth afore it commeth forth.

Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.

7 Whereof the mower filleth not his hand, neither the glainer his lap:

Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.

8 Neither they, which go by, say, The blessing of the Lord be vpon you, or, We blesse you in the Name of the Lord.

Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“