< Psalms 121 >

1 A song of degrees. I will lift mine eyes vnto the mountaines, from whence mine helpe shall come.
سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]۱
2 Mine helpe commeth from the Lord, which hath made the heauen and the earth.
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.۲
3 He wil not suffer thy foote to slippe: for he that keepeth thee, will not slumber.
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.۳
4 Beholde, he that keepeth Israel, wil neither slumber nor sleepe.
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.۴
5 The Lord is thy keeper: the Lord is thy shadow at thy right hand.
خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.۵
6 The sunne shall not smite thee by day, nor the moone by night.
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.۶
7 The Lord shall preserue thee from all euil: he shall keepe thy soule.
خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.۷
8 The Lord shall preserue thy going out, and thy comming in from henceforth and for euer.
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.۸

< Psalms 121 >