Psalms 109
1 To him that excelleth. A Psalme of David. Holde not thy tongue, O God of my praise.
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
2 For the mouth of the wicked, and the mouth full of deceite are opened vpon me: they haue spoken to me with a lying tongue.
Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
3 They compassed me about also with words of hatred, and fought against me without a cause.
Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
4 For my friendship they were mine aduersaries, but I gaue my selfe to praier.
Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
5 And they haue rewarded me euil for good, and hatred for my friendship.
İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
6 Set thou the wicked ouer him, and let the aduersarie stand at his right hand.
Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
7 Whe he shalbe iudged, let him be condemned, and let his praier be turned into sinne.
Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
8 Let his daies be fewe, and let another take his charge.
Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
9 Let his children be fatherlesse, and his wife a widowe.
Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
10 Let his children be vagabonds and beg and seeke bread, comming out of their places destroyed.
Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
11 Let the extortioner catch al that he hath, and let the strangers spoile his labour.
Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
12 Let there be none to extend mercie vnto him: neither let there be any to shewe mercie vpon his fatherlesse children.
Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
13 Let his posteritie be destroied, and in the generation following let their name be put out.
Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
14 Let the iniquitie of his fathers bee had in remembrance with the Lord: and let not the sinne of his mother be done away.
Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
15 But let them alway be before the Lord, that he may cut off their memorial from ye earth.
Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
16 Because he remembred not to shew mercie, but persecuted the afflicted and poore man, and the sorowfull hearted to slay him.
Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
17 As he loued cursing, so shall it come vnto him, and as he loued not blessing, so shall it be farre from him.
Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
18 As he clothed himselfe with cursing like a rayment, so shall it come into his bowels like water, and like oyle into his bones.
Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
19 Let it be vnto him as a garment to couer him, and for a girdle, wherewith he shalbe alway girded.
Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
20 Let this be the rewarde of mine aduersarie from the Lord, and of them, that speake euill against my soule.
Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
21 But thou, O Lord my God, deale with me according vnto thy Name: deliuer me, (for thy mercie is good)
Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
22 Because I am poore and needie, and mine heart is wounded within me.
Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
23 I depart like the shadowe that declineth, and am shaken off as the grashopper.
Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
24 My knees are weake through fasting, and my flesh hath lost all fatnes.
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
25 I became also a rebuke vnto them: they that looked vpon me, shaked their heads.
Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
26 Helpe me, O Lord my God: saue me according to thy mercie.
Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
27 And they shall know, that this is thine hand, and that thou, Lord, hast done it.
Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
28 Though they curse, yet thou wilt blesse: they shall arise and be confounded, but thy seruant shall reioyce.
Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
29 Let mine aduersaries be clothed with shame, and let them couer themselues with their confusion, as with a cloke.
Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
30 I will giue thankes vnto the Lord greatly with my mouth and praise him among ye multitude.
RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
31 For he will stand at the right hand of the poore, to saue him from them that woulde condemne his soule.
Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
