Psalms 102

1 A prayer of the afflicted, when he shall be in distresse, and pour forth his meditation before the Lord. O Lord, heare my prayer, and let my crye come vnto thee.

Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

2 Hide not thy face from me in the time of my trouble: incline thine eares vnto me: when I call, make haste to heare me.

Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

3 For my dayes are consumed like smoke, and my bones are burnt like an herthe.

Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

4 Mine heart is smitten and withereth like grasse, because I forgate to eate my bread.

Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

5 For the voyce of my groning my bones doe cleaue to my skinne.

Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

6 I am like a pelicane of the wildernesse: I am like an owle of the deserts.

Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

7 I watch and am as a sparrowe alone vpon the house top.

Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

8 Mine enemies reuile me dayly, and they that rage against me, haue sworne against me.

Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

9 Surely I haue eaten asshes as bread, and mingled my drinke with weeping,

Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

10 Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast heaued me vp, and cast me downe.

Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

11 My dayes are like a shadowe that fadeth, and I am withered like grasse.

Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

12 But thou, O Lord, doest remaine for euer, and thy remembrance from generation to generation.

Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

13 Thou wilt arise and haue mercy vpon Zion: for the time to haue mercie thereon, for the appointed time is come.

Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

14 For thy seruants delite in the stones thereof, and haue pitie on the dust thereof.

Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

15 Then the heathen shall feare the Name of the Lord, and all the Kings of the earth thy glory,

Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

16 When the Lord shall build vp Zion, and shall appeare in his glory,

Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

17 And shall turne vnto the prayer of the desolate, and not despise their prayer.

Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

18 This shall be written for the generation to come: and the people, which shalbe created, shall prayse the Lord.

Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

19 For he hath looked downe from the height of his Sanctuarie: out of the heauen did the Lord beholde the earth,

Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

20 That he might heare the mourning of the prisoner, and deliuer the children of death:

Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

21 That they may declare the Name of the Lord in Zion, and his prayse in Ierusalem,

Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

22 When the people shalbe gathered together, and the kingdomes to serue the Lord.

Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

23 He abated my strength in the way, and shortened my dayes.

Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

24 And I sayd, O my God, take me not away in the middes of my dayes: thy yeeres endure from generation to generation.

Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

25 Thou hast aforetime layde the foundation of the earth, and the heauens are the worke of thine hands.

Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

26 They shall perish, but thou shalt endure: euen they all shall waxe olde as doeth a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.

Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

27 But thou art the same, and thy yeeres shall not fayle.

Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

28 The children of thy seruants shall continue, and their seede shall stand fast in thy sight.

Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.