Psalms 102

1 A prayer of the afflicted, when he shall be in distresse, and pour forth his meditation before the Lord. O Lord, heare my prayer, and let my crye come vnto thee.

Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.

2 Hide not thy face from me in the time of my trouble: incline thine eares vnto me: when I call, make haste to heare me.

Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.

3 For my dayes are consumed like smoke, and my bones are burnt like an herthe.

Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.

4 Mine heart is smitten and withereth like grasse, because I forgate to eate my bread.

Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.

5 For the voyce of my groning my bones doe cleaue to my skinne.

Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.

6 I am like a pelicane of the wildernesse: I am like an owle of the deserts.

Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.

7 I watch and am as a sparrowe alone vpon the house top.

Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.

8 Mine enemies reuile me dayly, and they that rage against me, haue sworne against me.

Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.

9 Surely I haue eaten asshes as bread, and mingled my drinke with weeping,

Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.

10 Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast heaued me vp, and cast me downe.

Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.

11 My dayes are like a shadowe that fadeth, and I am withered like grasse.

Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.

12 But thou, O Lord, doest remaine for euer, and thy remembrance from generation to generation.

Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.

13 Thou wilt arise and haue mercy vpon Zion: for the time to haue mercie thereon, for the appointed time is come.

Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.

14 For thy seruants delite in the stones thereof, and haue pitie on the dust thereof.

Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.

15 Then the heathen shall feare the Name of the Lord, and all the Kings of the earth thy glory,

Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.

16 When the Lord shall build vp Zion, and shall appeare in his glory,

Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.

17 And shall turne vnto the prayer of the desolate, and not despise their prayer.

Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.

18 This shall be written for the generation to come: and the people, which shalbe created, shall prayse the Lord.

Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.

19 For he hath looked downe from the height of his Sanctuarie: out of the heauen did the Lord beholde the earth,

Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,

20 That he might heare the mourning of the prisoner, and deliuer the children of death:

aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.

21 That they may declare the Name of the Lord in Zion, and his prayse in Ierusalem,

Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem

22 When the people shalbe gathered together, and the kingdomes to serue the Lord.

sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.

23 He abated my strength in the way, and shortened my dayes.

Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.

24 And I sayd, O my God, take me not away in the middes of my dayes: thy yeeres endure from generation to generation.

Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.

25 Thou hast aforetime layde the foundation of the earth, and the heauens are the worke of thine hands.

Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.

26 They shall perish, but thou shalt endure: euen they all shall waxe olde as doeth a garment: as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed.

Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)

27 But thou art the same, and thy yeeres shall not fayle.

Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.

28 The children of thy seruants shall continue, and their seede shall stand fast in thy sight.

Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”