Proverbs 8
1 Doth not wisedome crie? and vnderstanding vtter her voyce?
| آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟ |
2 She standeth in the top of the high places by the way in the place of the paths.
| حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید: |
3 She cryeth besides the gates before the citie at the entrie of the doores,
4 O men, I call vnto you, and vtter my voyce to the children of men.
| «ای مردم، شما را صدا می‌زنم. |
5 O ye foolish men, vnderstand wisedome, and ye, O fooles, be wise in heart.
| ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید. |
6 Giue eare, for I will speake of excellent things, and the opening of my lippes, shall teache things that be right.
| به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم. |
7 For my mouth shall speake the trueth, and my lippes abhorre wickednesse.
8 All the wordes of my mouth are righteous: there is no lewdenes, nor frowardnesse in them.
| سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند. |
9 They are all plaine to him that will vnderstande, and streight to them that woulde finde knowledge.
| سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است. |
10 Receiue mine instruction, and not siluer, and knowledge rather then fine golde.
| تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است. |
11 For wisdome is better then precious stones: and all pleasures are not to be compared vnto her.
| ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد. |
12 I wisdome dwell with prudence, and I find foorth knowledge and counsels.
| «من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم. |
13 The feare of the Lord is to hate euill as pride, and arrogancie, and the euill way: and a mouth that speaketh lewde things, I doe hate.
| اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم. |
14 I haue counsell and wisedome: I am vnderstanding, and I haue strength.
| «منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند. |
15 By me, Kings reigne, and princes decree iustice.
16 By me princes rule and the nobles, and all the iudges of the earth.
| تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند. |
17 I loue them that loue me: and they that seeke me earely, shall finde me.
| «من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت. |
18 Riches and honour are with me: euen durable riches and righteousnesse.
| ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است. |
19 My fruite is better then golde, euen then fine golde, and my reuenues better then fine siluer.
| بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است. |
20 I cause to walke in the way of righteousnes, and in the middes of the paths of iudgement,
| راههای من عدل و حق است. |
21 That I may cause them that loue me, to inherite substance, and I will fill their treasures.
| ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم. |
22 The Lord hath possessed me in the beginning of his way: I was before his workes of olde.
| «در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت. |
23 I was set vp from euerlasting, from the beginning and before the earth.
| از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم. |
24 When there were no depths, was I begotten, when there were no fountaines abounding with water.
| قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب، |
25 Before the mountaines were setled: and before the hilles, was I begotten.
| قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند، |
26 He had not yet made the earth, nor the open places, nor the height of the dust in the worlde.
| قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم. |
27 When hee prepared the heauens, I was there, when he set the compasse vpon the deepe.
| «هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم. |
28 When he established the cloudes aboue, when he confirmed the fountaines of the deepe,
| وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود، |
29 When he gaue his decree to the Sea, that the waters shoulde not passe his commandement: when he appointed the foundations of the earth,
| وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد، |
30 Then was I with him as a nourisher, and I was dayly his delight reioycing alway before him,
| من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم. |
31 And tooke my solace in the compasse of his earth: and my delite is with the children of men.
| دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند. |
32 Therefore nowe hearken, O children, vnto me: for blessed are they that keepe my wayes.
| «پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند. |
33 Heare instruction, and be ye wise, and refuse it not:
| به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید. |
34 blessed is the man that heareth mee, watching dayly at my gates, and giuing attendance at the postes of my doores.
| خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد، |
35 For he that findeth me, findeth life, and shall obteine fauour of the Lord.
| زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛ |
36 But he that sinneth against me, hurteth his owne soule: and all that hate me, loue death.
| اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.» |
