Proverbs 5
1 My sonne, hearken vnto my wisedome, and incline thine eare vnto my knowledge.
| ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر، | ۱ |
2 That thou maiest regarde counsell, and thy lippes obserue knowledge.
| تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد. | ۲ |
3 For the lippes of a strange woman drop as an honie combe, and her mouth is more soft then oyle.
| زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است. | ۳ |
4 But the end of her is bitter as wormewood, and sharpe as a two edged sworde.
| لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم. | ۴ |
| پایهایش به موت فرو می‌رود، وقدمهایش به هاویه متمسک می‌باشد. (Sheol h7585) | ۵ |
6 She weigheth not the way of life: her paths are moueable: thou canst not knowe them.
| به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند. | ۶ |
7 Heare yee me nowe therefore, O children, and depart not from the wordes of my mouth.
| و الان‌ای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید. | ۷ |
8 Keepe thy way farre from her, and come not neere the doore of her house,
| طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو. | ۸ |
9 Least thou giue thine honor vnto others, and thy yeeres to the cruell:
| مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان. | ۹ |
10 Least the stranger should be silled with thy strength, and thy labours bee in the house of a stranger,
| و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود. | ۱۰ |
11 And thou mourne at thine end, (when thou hast consumed thy flesh and thy bodie)
| که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد، | ۱۱ |
12 And say, How haue I hated instruction, and mine heart despised correction!
| و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد، | ۱۲ |
13 And haue not obeied the voyce of them that taught mee, nor enclined mine eare to them that instructed me!
| و آواز مرشدان خود را نشنیدم، و به معلمان خود گوش ندادم. | ۱۳ |
14 I was almost brought into all euil in ye mids of the Congregation and assemblie.
| نزدیک بود که هر گونه بدی را مرتکب شوم، در میان قوم و جماعت. | ۱۴ |
15 Drinke the water of thy cisterne, and of the riuers out of the middes of thine owne well.
| آب را از منبع خود بنوش، و نهرهای جاری را از چشمه خویش. | ۱۵ |
16 Let thy fountaines flow foorth, and the riuers of waters in the streetes.
| جویهای تو بیرون خواهد ریخت، و نهرهای آب در شوارع عام، | ۱۶ |
17 But let them bee thine, euen thine onely, and not the strangers with thee.
| و از آن خودت به تنهایی خواهد بود، و نه از آن غریبان با تو. | ۱۷ |
18 Let thy fountaine be blessed, and reioyce with the wife of thy youth.
| چشمه تو مبارک باشد، و از زن جوانی خویش مسرور باش، | ۱۸ |
19 Let her be as the louing hinde and pleasant roe: let her brests satisfie thee at all times, and delite in her loue continually.
| مثل غزال محبوب و آهوی جمیل. پستانهایش تو را همیشه خرم سازد، و از محبت او دائم محفوظ باش. | ۱۹ |
20 For why shouldest thou delite, my sonne, in a strange woman, or embrace the bosome of a stranger?
| لیکن‌ای پسر من، چرا از زن بیگانه فریفته شوی؟ و سینه زن غریب را در بر‌گیری؟ | ۲۰ |
21 For the waies of man are before the eyes of the Lord, and he pondereth all his pathes.
| زیراکه راههای انسان در مدنظر خداوند است، وتمامی طریقهای وی را می‌سنجد. | ۲۱ |
22 His owne iniquities shall take the wicked himselfe, and he shall be holden with the cordes of his owne sinne.
| تقصیرهای شریر او را گرفتار می‌سازد، و به بندهای گناهان خود بسته می‌شود. | ۲۲ |
23 Hee shall die for fault of instruction, and shall goe astray through his great follie.
| او بدون ادب خواهد مرد، و به کثرت حماقت خویش تلف خواهد گردید. | ۲۳ |
