Proverbs 5
1 My sonne, hearken vnto my wisedome, and incline thine eare vnto my knowledge.
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 That thou maiest regarde counsell, and thy lippes obserue knowledge.
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 For the lippes of a strange woman drop as an honie combe, and her mouth is more soft then oyle.
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 But the end of her is bitter as wormewood, and sharpe as a two edged sworde.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol h7585)
6 She weigheth not the way of life: her paths are moueable: thou canst not knowe them.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 Heare yee me nowe therefore, O children, and depart not from the wordes of my mouth.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 Keepe thy way farre from her, and come not neere the doore of her house,
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 Least thou giue thine honor vnto others, and thy yeeres to the cruell:
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 Least the stranger should be silled with thy strength, and thy labours bee in the house of a stranger,
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 And thou mourne at thine end, (when thou hast consumed thy flesh and thy bodie)
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 And say, How haue I hated instruction, and mine heart despised correction!
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 And haue not obeied the voyce of them that taught mee, nor enclined mine eare to them that instructed me!
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 I was almost brought into all euil in ye mids of the Congregation and assemblie.
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Drinke the water of thy cisterne, and of the riuers out of the middes of thine owne well.
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 Let thy fountaines flow foorth, and the riuers of waters in the streetes.
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 But let them bee thine, euen thine onely, and not the strangers with thee.
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 Let thy fountaine be blessed, and reioyce with the wife of thy youth.
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 Let her be as the louing hinde and pleasant roe: let her brests satisfie thee at all times, and delite in her loue continually.
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 For why shouldest thou delite, my sonne, in a strange woman, or embrace the bosome of a stranger?
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 For the waies of man are before the eyes of the Lord, and he pondereth all his pathes.
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 His owne iniquities shall take the wicked himselfe, and he shall be holden with the cordes of his owne sinne.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 Hee shall die for fault of instruction, and shall goe astray through his great follie.
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
