< Mark 11 >
1 And when they came neere to Hierusalem, to Bethphage and Bethania vnto the mount of Oliues, he sent forth two of his disciples,
അനന്തരം തേഷു യിരൂശാലമഃ സമീപസ്ഥയോ ർബൈത്ഫഗീബൈഥനീയപുരയോരന്തികസ്ഥം ജൈതുനനാമാദ്രിമാഗതേഷു യീശുഃ പ്രേഷണകാലേ ദ്വൗ ശിഷ്യാവിദം വാക്യം ജഗാദ,
2 And sayd vnto them, Goe your wayes into that towne that is ouer against you, and assoone as ye shall enter into it, ye shall finde a colte tied, whereon neuer man sate: loose him, and bring him.
യുവാമമും സമ്മുഖസ്ഥം ഗ്രാമം യാതം, തത്ര പ്രവിശ്യ യോ നരം നാവഹത് തം ഗർദ്ദഭശാവകം ദ്രക്ഷ്യഥസ്തം മോചയിത്വാനയതം|
3 And if any man say vnto you, Why doe ye this? Say that the Lord hath neede of him, and straightway he will send him hither.
കിന്തു യുവാം കർമ്മേദം കുതഃ കുരുഥഃ? കഥാമിമാം യദി കോപി പൃച്ഛതി തർഹി പ്രഭോരത്ര പ്രയോജനമസ്തീതി കഥിതേ സ ശീഘ്രം തമത്ര പ്രേഷയിഷ്യതി|
4 And they went their way, and found a colt tyed by the doore without, in a place where two wayes met, and they loosed him.
തതസ്തൗ ഗത്വാ ദ്വിമാർഗമേലനേ കസ്യചിദ് ദ്വാരസ്യ പാർശ്വേ തം ഗർദ്ദഭശാവകം പ്രാപ്യ മോചയതഃ,
5 Then certaine of them, that stoode there, sayd vnto them, What doe ye loosing the colt?
ഏതർഹി തത്രോപസ്ഥിതലോകാനാം കശ്ചിദ് അപൃച്ഛത്, ഗർദ്ദഭശിശും കുതോ മോചയഥഃ?
6 And they sayde vnto them, as Iesus had commanded them: So they let them goe.
തദാ യീശോരാജ്ഞാനുസാരേണ തേഭ്യഃ പ്രത്യുദിതേ തത്ക്ഷണം തമാദാതും തേഽനുജജ്ഞുഃ|
7 And they brought the colte to Iesus, and cast their garments on him, and he sate vpon him.
അഥ തൗ യീശോഃ സന്നിധിം ഗർദ്ദഭശിശുമ് ആനീയ തദുപരി സ്വവസ്ത്രാണി പാതയാമാസതുഃ; തതഃ സ തദുപരി സമുപവിഷ്ടഃ|
8 And many spred their garments in the way: other cut downe branches off the trees, and strawed them in the way.
തദാനേകേ പഥി സ്വവാസാംസി പാതയാമാസുഃ, പരൈശ്ച തരുശാഖാശ്ഛിതവാ മാർഗേ വികീർണാഃ|
9 And they that went before, and they that folowed, cryed, saying, Hosanna: blessed be hee that commeth in the Name of the Lord.
അപരഞ്ച പശ്ചാദ്ഗാമിനോഽഗ്രഗാമിനശ്ച സർവ്വേ ജനാ ഉചൈഃസ്വരേണ വക്തുമാരേഭിരേ, ജയ ജയ യഃ പരമേശ്വരസ്യ നാമ്നാഗച്ഛതി സ ധന്യ ഇതി|
10 Blessed be the kingdome that commeth in the Name of the Lord of our father Dauid: Hosanna, O thou which art in the highest heauens.
തഥാസ്മാകമം പൂർവ്വപുരുഷസ്യ ദായൂദോ യദ്രാജ്യം പരമേശ്വരനാമ്നായാതി തദപി ധന്യം, സർവ്വസ്മാദുച്ഛ്രായേ സ്വർഗേ ഈശ്വരസ്യ ജയോ ഭവേത്|
11 So Iesus entred into Hierusalem, and into the Temple: and when he had looked about on all things, and now it was euening, he went forth vnto Bethania with the twelue.
ഇത്ഥം യീശു ര്യിരൂശാലമി മന്ദിരം പ്രവിശ്യ ചതുർദിക്സ്ഥാനി സർവ്വാണി വസ്തൂനി ദൃഷ്ടവാൻ; അഥ സായംകാല ഉപസ്ഥിതേ ദ്വാദശശിഷ്യസഹിതോ ബൈഥനിയം ജഗാമ|
12 And on the morowe when they were come out from Bethania, he was hungry.
അപരേഹനി ബൈഥനിയാദ് ആഗമനസമയേ ക്ഷുധാർത്തോ ബഭൂവ|
13 And seeing a fig tree afarre off, that had leaues, he went to see if he might finde any thing thereon: but when he came vnto it, hee found nothing but leaues: for the time of figges was not yet.
തതോ ദൂരേ സപത്രമുഡുമ്ബരപാദപം വിലോക്യ തത്ര കിഞ്ചിത് ഫലം പ്രാപ്തും തസ്യ സന്നികൃഷ്ടം യയൗ, തദാനീം ഫലപാതനസ്യ സമയോ നാഗച്ഛതി| തതസ്തത്രോപസ്ഥിതഃ പത്രാണി വിനാ കിമപ്യപരം ന പ്രാപ്യ സ കഥിതവാൻ,
14 Then Iesus answered, and sayd to it, Neuer man eate fruite of thee hereafter while the world standeth: and his disciples heard it. (aiōn )
അദ്യാരഭ്യ കോപി മാനവസ്ത്വത്തഃ ഫലം ന ഭുഞ്ജീത; ഇമാം കഥാം തസ്യ ശിഷ്യാഃ ശുശ്രുവുഃ| (aiōn )
15 And they came to Hierusalem, and Iesus went into the Temple, and began to cast out them that solde and bought in the Temple, and ouerthrewe the tables of the money changers, and the seates of them that solde doues.
തദനന്തരം തേഷു യിരൂശാലമമായാതേഷു യീശു ർമന്ദിരം ഗത്വാ തത്രസ്ഥാനാം ബണിജാം മുദ്രാസനാനി പാരാവതവിക്രേതൃണാമ് ആസനാനി ച ന്യുബ്ജയാഞ്ചകാര സർവ്വാൻ ക്രേതൃൻ വിക്രേതൃംശ്ച ബഹിശ്ചകാര|
16 Neither would hee suffer that any man should cary a vessell through the Temple.
അപരം മന്ദിരമധ്യേന കിമപി പാത്രം വോഢും സർവ്വജനം നിവാരയാമാസ|
17 And he taught, saying vnto them, Is it not written, Mine house shalbe called the house of prayer vnto all nations? but you haue made it a denne of theeues.
ലോകാനുപദിശൻ ജഗാദ, മമ ഗൃഹം സർവ്വജാതീയാനാം പ്രാർഥനാഗൃഹമ് ഇതി നാമ്നാ പ്രഥിതം ഭവിഷ്യതി ഏതത് കിം ശാസ്ത്രേ ലിഖിതം നാസ്തി? കിന്തു യൂയം തദേവ ചോരാണാം ഗഹ്വരം കുരുഥ|
18 And the Scribes and hie Priestes heard it, and sought howe to destroy him: for they feared him, because the whole multitude was astonied at his doctrine.
ഇമാം വാണീം ശ്രുത്വാധ്യാപകാഃ പ്രധാനയാജകാശ്ച തം യഥാ നാശയിതും ശക്നുവന്തി തഥോപായം മൃഗയാമാസുഃ, കിന്തു തസ്യോപദേശാത് സർവ്വേ ലോകാ വിസ്മയം ഗതാ അതസ്തേ തസ്മാദ് ബിഭ്യുഃ|
19 But when euen was come, Iesus went out of the citie.
അഥ സായംസമയ ഉപസ്ഥിതേ യീശുർനഗരാദ് ബഹിർവവ്രാജ|
20 And in the morning as they iourneyed together, they saw the figge tree dried vp from the rootes.
അനന്തരം പ്രാതഃകാലേ തേ തേന മാർഗേണ ഗച്ഛന്തസ്തമുഡുമ്ബരമഹീരുഹം സമൂലം ശുഷ്കം ദദൃശുഃ|
21 Then Peter remembred, and said vnto him, Master, beholde, the figge tree which thou cursedst, is withered.
തതഃ പിതരഃ പൂർവ്വവാക്യം സ്മരൻ യീശും ബഭാഷം, ഹേ ഗുരോ പശ്യതു യ ഉഡുമ്ബരവിടപീ ഭവതാ ശപ്തഃ സ ശുഷ്കോ ബഭൂവ|
22 And Iesus answered, and said vnto them, Haue the faith of God.
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീത്, യൂയമീശ്വരേ വിശ്വസിത|
23 For verely I say vnto you, that whosoeuer shall say vnto this mountaine, Be thou taken away, and cast into the sea, and shall not wauer in his heart, but shall beleeue that those things which he saieth, shall come to passe, whatsoeuer he saieth, shall be done to him.
യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വദാമി കോപി യദ്യേതദ്ഗിരിം വദതി, ത്വമുത്ഥായ ഗത്വാ ജലധൗ പത, പ്രോക്തമിദം വാക്യമവശ്യം ഘടിഷ്യതേ, മനസാ കിമപി ന സന്ദിഹ്യ ചേദിദം വിശ്വസേത് തർഹി തസ്യ വാക്യാനുസാരേണ തദ് ഘടിഷ്യതേ|
24 Therefore I say vnto you, Whatsoeuer ye desire when ye pray, beleeue that ye shall haue it, and it shalbe done vnto you.
അതോ ഹേതോരഹം യുഷ്മാൻ വച്മി, പ്രാർഥനാകാലേ യദ്യദാകാംക്ഷിഷ്യധ്വേ തത്തദവശ്യം പ്രാപ്സ്യഥ, ഇത്ഥം വിശ്വസിത, തതഃ പ്രാപ്സ്യഥ|
25 But when ye shall stand, and pray, forgiue, if ye haue any thing against any man, that your Father also which is in heauen, may forgiue you your trespasses.
അപരഞ്ച യുഷ്മാസു പ്രാർഥയിതും സമുത്ഥിതേഷു യദി കോപി യുഷ്മാകമ് അപരാധീ തിഷ്ഠതി, തർഹി തം ക്ഷമധ്വം, തഥാ കൃതേ യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാപി യുഷ്മാകമാഗാംമി ക്ഷമിഷ്യതേ|
26 For if you will not forgiue, your Father which is in heauen, will not pardon you your trespasses.
കിന്തു യദി ന ക്ഷമധ്വേ തർഹി വഃ സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാപി യുഷ്മാകമാഗാംസി ന ക്ഷമിഷ്യതേ|
27 Then they came againe to Hierusalem: and as he walked in the Temple, there came to him ye hie Priestes, and the Scribes, and the Elders,
അനന്തരം തേ പുന ര്യിരൂശാലമം പ്രവിവിശുഃ, യീശു ര്യദാ മധ്യേമന്ദിരമ് ഇതസ്തതോ ഗച്ഛതി, തദാനീം പ്രധാനയാജകാ ഉപാധ്യായാഃ പ്രാഞ്ചശ്ച തദന്തികമേത്യ കഥാമിമാം പപ്രച്ഛുഃ,
28 And said vnto him, By what authoritie doest thou these things? and who gaue thee this authoritie, that thou shouldest doe these things?
ത്വം കേനാദേശേന കർമ്മാണ്യേതാനി കരോഷി? തഥൈതാനി കർമ്മാണി കർത്താം കേനാദിഷ്ടോസി?
29 Then Iesus answered, and saide vnto them, I will also aske of you a certaine thing, and answere ye me, and I will tell you by what authoritie I do these things.
തതോ യീശുഃ പ്രതിഗദിതവാൻ അഹമപി യുഷ്മാൻ ഏകകഥാം പൃച്ഛാമി, യദി യൂയം തസ്യാ ഉത്തരം കുരുഥ, തർഹി കയാജ്ഞയാഹം കർമ്മാണ്യേതാനി കരോമി തദ് യുഷ്മഭ്യം കഥയിഷ്യാമി|
30 The baptisme of Iohn, was it from heauen, or of men? answere me.
യോഹനോ മജ്ജനമ് ഈശ്വരാത് ജാതം കിം മാനവാത്? തന്മഹ്യം കഥയത|
31 And they thought with themselues, saying, If we shall say, From heauen, he will say, Why then did ye not beleeue him?
തേ പരസ്പരം വിവേക്തും പ്രാരേഭിരേ, തദ് ഈശ്വരാദ് ബഭൂവേതി ചേദ് വദാമസ്തർഹി കുതസ്തം ന പ്രത്യൈത? കഥമേതാം കഥയിഷ്യതി|
32 But if we say, Of men, we feare the people: for all men counted Iohn, that he was a Prophet in deede.
മാനവാദ് അഭവദിതി ചേദ് വദാമസ്തർഹി ലോകേഭ്യോ ഭയമസ്തി യതോ ഹേതോഃ സർവ്വേ യോഹനം സത്യം ഭവിഷ്യദ്വാദിനം മന്യന്തേ|
33 Then they answered, and saide vnto Iesus, We cannot tell. And Iesus answered, and said vnto them, Neither will I tell you by what authoritie I doe these things.
അതഏവ തേ യീശും പ്രത്യവാദിഷു ർവയം തദ് വക്തും ന ശക്നുമഃ| യീശുരുവാച, തർഹി യേനാദേശേന കർമ്മാണ്യേതാനി കരോമി, അഹമപി യുഷ്മഭ്യം തന്ന കഥയിഷ്യാമി|