Luke 17
1 Then said he to his disciples, It can not be auoided, but that offences will come, but wo be to him by whome they come.
Исусо пхэндя пэстирэ сытярнэнди: — Всавори вряма авэла кода, со зумавэла тумэн, но грыжа колэсти, кастар авэл о зумавимос.
2 It is better for him that a great milstone were hanged about his necke, and that he were cast into ye sea, then that he should offende one of these litle ones.
Ко екхэс андай кала цэкнэ шола кав бэзэх, авэлас бы лэсти фэдэр тэ пхандэн пэ кор бар и тэ шон лэс андэ лэн.
3 Take heede to your selues: if thy brother trespasse against thee, rebuke him: and if hee repent, forgiue him.
Дикхэн пала пэстэ! Сар тиро пхрал стердя бэзэх, выпхэн лэсти, ай сар каисавэл, эртисар лэс.
4 And though he sinne against thee seuen times in a day, and seuen times in a day turne againe to thee, saying, It repenteth mee, thou shalt forgiue him.
И сар эхта молоря андо дес терэла англав тутэ бэзэх, и эхта молоря андо дес авэла тутэ и пхэнэла: «Мэ каисавав», — эртисар лэс.
5 And the Apostles saide vnto the Lord, Increase our faith.
Апостолоря мангле Раес: — Тер андэ амэндэ майбаро патимос!
6 And the Lord said, If ye had faith, as much as is a graine of mustard seede, and should say vnto this mulberie tree, Plucke thy selfe vp by the rootes, and plant thy selfe in the sea, it should euen obey you.
Рай пхэндя: — Сар тумэндэ исин патимос, сар горчично ворзо, тумэ пхэнэнас бы акала тютинати: «Вышындюв корнёса и тховпэ андэ лэн», — то вой кандэлас бы тумэн.
7 Who is it also of you, that hauing a seruant plowing or feeding cattell, woulde say vnto him by and by, when hee were come from the fielde, Goe, and sit downe at table?
Пхэнаса, тумэндэ исин бутярно, саво ганавэл и пхув или пасый бакрэн. Чи пхэнэна тумэ лэсти, кала вов авэла пай бути: «Майсыго зажа, бэш тэ хас»?
8 And woulde not rather say to him, Dresse wherewith I may suppe, and girde thy selfe, and serue mee, till I haue eaten and drunken, and afterward eate thou, and drinke thou?
Най, тумэ майсыго пхэнэна лэсти: «Гытосар манди тэ хас ай дикх пала мандэ, кала мэ хава и пава, а тунчи авэса тэ хас и тэ пэс ежэно».
9 Doeth he thanke that seruant, because hee did that which was commanded vnto him? I trowe not.
Чи тумэ авэна тэ пхэнэн «наис» лэ бутярнэсти пала лэстирэ рындоря? Най.
10 So likewise yee, when yee haue done all those things, which are commanded you, say, We are vnprofitable seruants: wee haue done that which was our duetie to doe.
Кадя и тумэ, сар стирэна вся, со тумэнди сас припхэндо, пхэнэн: «Амэ бутярнэ, савэ нисо на ашас. Амэ качи тердям кода, со трэбуй сас тэ терас».
11 And so it was when he went to Hierusalem, that he passed through the middes of Samaria, and Galile.
Пав дром андо Иерусалимо Исусо прожалас машкар Самария и Галилея.
12 And as hee entred into a certaine towne, there met him tenne men that were lepers, which stoode a farre off.
Кала Вов зажалас андэ екх гав, Лэс удикхле дэш насвалэ проказаса. Онэ тэрдиле найдур
13 And they lift vp their voyces and saide, Iesus, Master, haue mercie on vs.
и фартэ цыпинас: — Исусо, Сытяримари! Тангосар амэн!
14 And when he saw them, he said vnto them, Goe, shewe your selues vnto the Priestes. And it came to passe, that as they went, they were clensed.
Кала Исусо лэн удикхля, Вов пхэндя: — Жантэ ай сикавэнпэ кай рашая. Онэ жыле и пав дром састярдиле.
15 Then one of them, when hee sawe that hee, was healed, turned backe, and with a loude voyce praised God,
Екх лэндар, сар качи удикхля, кай вов састярдо, рисайля, барэ гласоса лашарэлас Дэвлэс.
16 And fell downe on his face at his feete, and gaue him thankes: and he was a Samaritan.
Вов пэля кай и пэрнэ Исусостирэ, пхэнэлас «наис» Лэсти. И кадва мануш сас самарянино.
17 And Iesus answered, and said, Are there not tenne clensed? but where are the nine?
— Чи на дэш мануша сас жужардэ? — пушля Исусо. — Кай кола иня?
18 There is none founde that returned to giue God praise, saue this stranger.
Состар нико лэндар, сар акадва мануш андай авэр пхув, на рисайля, кай тэ лашарэл Дэвлэс?
19 And he saide vnto him, Arise, goe thy way, thy faith hath saued thee.
И пхэндя самаряниности: — Вщи и жа. Тиро патимос фэрисардя тут.
20 And when hee was demaunded of the Pharises, when the kingdome of God shoulde come, he answered them, and said, The kingdome of God commeth not with obseruation.
Екхвар фарисеёря пушле Иисусостар, кала авэла о Тхагаримос Дэвлэско. Вов пхэндя лэнди: — Тхагаримос Дэвлэско на авэла кадя, со тумэ дикхэна лэс якхэнца.
21 Neither shall men say, Loe here, or lo there: for behold, the kingdome of God is within you.
Нико на пхэнэла: «Акэ, вов катэ» чи «Акэ, котэ». Тхагаримос Дэвлэско икхатар исин машкар тумэндэ.
22 And he saide vnto the disciples, The dayes will come, when ye shall desire to see one of the dayes of the Sonne of man, and ye shall not see it.
Тунчи Вов пхэндя сытярнэнди: — Авэла кацави вряма, кала тумэ закамэна тэ удикхэ екх дес андай деса Шавэс Манушыканэс и на удикхэна.
23 Then they shall say to you, Behold here, or beholde there: but goe not thither, neither follow them.
Тумэнди авэна тэ пхэнэн: «Акэ, Вов котэ» чи «Акэ, Вов катэ». Нэ тумэ на прастэн тэ дикхэн.
24 For as the lightening that lighteneth out of the one part vnder heauen, shineth vnto the other part vnder heauen, so shall the Sonne of man be in his day.
Колэстар со, сар молния, сави запхабол и дэл удуд по болыбэн екха ригатар кай авэр риг, кадя авэла Шаво Манушыкано андо дес Пэско.
25 But first must he suffer many things, and be reprooued of this generation.
Нэ майанглал Лэсти трэбуй авэла тэ пэрэандярэл бари грыжа и Лэстар отпхэнэнапэ кала мануша.
26 And as it was in the dayes of Noe, so shall it be in the dayes of the Sonne of man.
Сар сас андэ деса лэ Ноёстирэ, кадя авэла и андэ деса Шавэс Манушыканэс.
27 They ate, they dranke, they married wiues, and gaue in marriage vnto the day that Noe went into the Arke: and the flood came, and destroyed them all.
Мануша ханас, пэнас, лэнас ромнян, жанас палав ром кав кодва дес, кала Ноё зажыля андо ковчего. Тунчи жыля фартэ баро брышынд, и всаворэ хасайле.
28 Likewise also, as it was in the dayes of Lot: they ate, they dranke, they bought, they solde, they planted, they built.
Кадя сас и андэ деса Лотостирэ. Мануша ханас, пэнас, тинэнас, битинэнас, шонас ворзо, терэнас чера.
29 But in the day that Lot went out of Sodom, it rained fire and brimstone from heauen, and destroyed them all.
Нэ андо дес, кала Лото выжыля андав Содомо, жыле пав болыбэн ягуно брышынд и сера, тай всаворэ хасайле.
30 After these ensamples shall it be in the day when the Sonne of man is reueiled.
Кадя авэла и андэ кодва дес, кала сикадёла Шаво Манушыкано.
31 At that day hee that is vpon the house, and his stuffe in ye house, let him not come downe to take it out: and he that is in the fielde likewise, let him not turne backe to that he left behinde.
Андэ кодва дес, ко авэла упрэ по чер, а йида авэла андо чер, мэк на жал тэ лэл ла. Ай ко авэла пэ мал, мэк и вов на жал палпалэ.
32 Remember Lots wife.
Сэрэн палай ромни Лотостири!
33 Whosoeuer will seeke to saue his soule, shall loose it: and whosoeuer shall loose it, shall get it life.
Ко камэла тэ фэрисарэл пэско жувимос, кодва хасарэла лэс, ай ко хасарэла пэско жувимос, кодва фэрисарэла лэс.
34 I tell you, in that night there shall be two in one bed: the one shalbe receiued, and the other shalbe left.
Пхэнав тумэнди: андэ кодья рят дуй авэна пэ екх пато, екх авэла залино, ай авэр ашэлапэ.
35 Two women shalbe grinding together: the one shalbe taken, and the other shalbe left.
Дуй жувля авэна екхэтанэ тэ марэн ворзо, екх авэла залити, ай авэр ашэлапэ.
36 Two shalbe in the fielde: one shalbe receiued, and another shalbe left.
37 And they answered, and saide to him, Where, Lord? And he said vnto them, Wheresoeuer the body is, thither shall also the eagles bee gathered together.
— Кай, Рай? — пушле онэ. Исусо пхэндя: — Кай о трупо, кордэ стидёна и орлоря.
