Luke 16
1 And he sayde also vnto his disciples, There was a certaine riche man, which had a stewarde, and he was accused vnto him, that he wasted his goods.
អបរញ្ច យីឝុះ ឝិឞ្យេភ្យោន្យាមេកាំ កថាំ កថយាមាស កស្យចិទ៑ ធនវតោ មនុឞ្យស្យ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝេ សម្បត្តេរបវ្យយេៜបវាទិតេ សតិ
2 And hee called him, and saide vnto him, Howe is it that I heare this of thee? Giue an accounts of thy stewardship: for thou maiest be no longer steward.
តស្យ ប្រភុស្តម៑ អាហូយ ជគាទ, ត្វយិ យាមិមាំ កថាំ ឝ្ឫណោមិ សា កីទ្ឫឝី? ត្វំ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝកម៌្មណោ គណនាំ ទឝ៌យ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទេ ត្វំ ន ស្ថាស្យសិ។
3 Then the stewarde saide within himselfe, What shall I doe? for my master taketh away from me the stewardship. I cannot digge, and to begge I am ashamed.
តទា ស គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝោ មនសា ចិន្តយាមាស, ប្រភុ រ្យទិ មាំ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទាទ៑ ភ្រំឝយតិ តហ៌ិ កិំ ករិឞ្យេៜហំ? ម្ឫទំ ខនិតុំ មម ឝក្តិ រ្នាស្តិ ភិក្ឞិតុញ្ច លជ្ជិឞ្យេៜហំ។
4 I knowe what I will doe, that when I am put out of the stewardship, they may receiue mee into their houses.
អតឯវ មយិ គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝបទាត៑ ច្យុតេ សតិ យថា លោកា មហ្យម៑ អាឝ្រយំ ទាស្យន្តិ តទត៌្ហំ យត្កម៌្ម មយា ករណីយំ តន៑ និណ៌ីយតេ។
5 Then called he vnto him euery one of his masters detters, and said vnto the first, Howe much owest thou vnto my master?
បឝ្ចាត៑ ស ស្វប្រភោរេកៃកម៑ អធមណ៌ម៑ អាហូយ ប្រថមំ បប្រច្ឆ, ត្វត្តោ មេ ប្រភុណា កតិ ប្រាប្យម៑?
6 And he said, An hudreth measures of oyle. And he saide to him, Take thy writing, and sitte downe quickely, and write fiftie.
តតះ ស ឧវាច, ឯកឝតាឍកតៃលានិ; តទា គ្ឫហកាយ៌្យាធីឝះ ប្រោវាច, តវ បត្រមានីយ ឝីឃ្រមុបវិឝ្យ តត្រ បញ្ចាឝតំ លិខ។
7 Then said he to another, How much owest thou? And hee sayde, An hundreth measures of wheate. Then he saide to him, Take thy writing, and write foure score.
បឝ្ចាទន្យមេកំ បប្រច្ឆ, ត្វត្តោ មេ ប្រភុណា កតិ ប្រាប្យម៑? តតះ សោវាទីទ៑ ឯកឝតាឍកគោធូមាះ; តទា ស កថយាមាស, តវ បត្រមានីយ អឝីតិំ លិខ។
8 And the Lord commended the vniust stewarde, because he had done wisely. Wherefore the children of this worlde are in their generation wiser then the children of light. (aiōn g165)
តេនៃវ ប្រភុស្តមយថាត៌្ហក្ឫតម៑ អធីឝំ តទ្ពុទ្ធិនៃបុណ្យាត៑ ប្រឝឝំស; ឥត្ថំ ទីប្តិរូបសន្តានេភ្យ ឯតត្សំសារស្យ សន្តានា វត៌្តមានកាលេៜធិកពុទ្ធិមន្តោ ភវន្តិ។ (aiōn g165)
9 And I say vnto you, Make you friends with the riches of iniquitie, that when ye shall want, they may receiue you into euerlasting habitations. (aiōnios g166)
អតោ វទាមិ យូយមប្យយថាត៌្ហេន ធនេន មិត្រាណិ លភធ្វំ តតោ យុឞ្មាសុ បទភ្រឞ្ដេឞ្វបិ តានិ ចិរកាលម៑ អាឝ្រយំ ទាស្យន្តិ។ (aiōnios g166)
10 He that is faithfull in the least, hee is also faithful in much: and he that is vniust in the least, is vniust also in much.
យះ កឝ្ចិត៑ ក្ឞុទ្រេ កាយ៌្យេ វិឝ្វាស្យោ ភវតិ ស មហតិ កាយ៌្យេបិ វិឝ្វាស្យោ ភវតិ, កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ ក្ឞុទ្រេ កាយ៌្យេៜវិឝ្វាស្យោ ភវតិ ស មហតិ កាយ៌្យេប្យវិឝ្វាស្យោ ភវតិ។
11 If then ye haue not ben faithful in the wicked riches, who wil trust you in the true treasure?
អតឯវ អយថាត៌្ហេន ធនេន យទិ យូយមវិឝ្វាស្យា ជាតាស្តហ៌ិ សត្យំ ធនំ យុឞ្មាកំ ករេឞុ កះ សមប៌យិឞ្យតិ?
12 And if ye haue not bene faithfull in another mans goods, who shall giue you that which is yours?
យទិ ច បរធនេន យូយម៑ អវិឝ្វាស្យា ភវថ តហ៌ិ យុឞ្មាកំ ស្វកីយធនំ យុឞ្មភ្យំ កោ ទាស្យតិ?
13 No seruaunt can serue two masters: for either he shall hate the one, and loue the other: or els he shall leane to the one, and despise the other. Yee can not serue God and riches.
កោបិ ទាស ឧភៅ ប្រភូ សេវិតុំ ន ឝក្នោតិ, យត ឯកស្មិន៑ ប្រីយមាណោៜន្យស្មិន្នប្រីយតេ យទ្វា ឯកំ ជនំ សមាទ្ឫត្យ តទន្យំ តុច្ឆីករោតិ តទ្វទ៑ យូយមបិ ធនេឝ្វរៅ សេវិតុំ ន ឝក្នុថ។
14 All these thinges heard the Pharises also which were couetous, and they scoffed at him.
តទៃតាះ សវ៌្វាះ កថាះ ឝ្រុត្វា លោភិផិរូឝិនស្តមុបជហសុះ។
15 Then he sayde vnto them, Yee are they, which iustifie your selues before men: but God knoweth your heartes: for that which is highly esteemed among men, is abomination in the sight of God.
តតះ ស ឧវាច, យូយំ មនុឞ្យាណាំ និកដេ ស្វាន៑ និទ៌ោឞាន៑ ទឝ៌យថ កិន្តុ យុឞ្មាកម៑ អន្តះករណានីឝ្វរោ ជានាតិ, យត៑ មនុឞ្យាណាម៑ អតិ ប្រឝំស្យំ តទ៑ ឦឝ្វរស្យ ឃ្ឫណ្យំ។
16 The Lawe and the Prophets endured vntill Iohn: and since that time the kingdome of God is preached, and euery man preasseth into it.
យោហន អាគមនបយ៌្យនតំ យុឞ្មាកំ សមីបេ វ្យវស្ថាភវិឞ្យទ្វាទិនាំ លេខនានិ ចាសន៑ តតះ ប្រភ្ឫតិ ឦឝ្វររាជ្យស្យ សុសំវាទះ ប្រចរតិ, ឯកៃកោ លោកស្តន្មធ្យំ យត្នេន ប្រវិឝតិ ច។
17 Nowe it is more easie that heauen and earth shoulde passe away, then that one title of the Lawe should fall.
វរំ នភសះ ប្ឫថិវ្យាឝ្ច លោបោ ភវិឞ្យតិ តថាបិ វ្យវស្ថាយា ឯកពិន្ទោរបិ លោបោ ន ភវិឞ្យតិ។
18 Whosoeuer putteth away his wife, and marieth another, committeth adulterie: and whosoeuer marieth her that is put away from her husband, committeth adulterie.
យះ កឝ្ចិត៑ ស្វីយាំ ភាយ៌្យាំ វិហាយ ស្ត្រិយមន្យាំ វិវហតិ ស បរទារាន៑ គច្ឆតិ, យឝ្ច តា ត្យក្តាំ នារីំ វិវហតិ សោបិ បរទារាន គច្ឆតិ។
19 There was a certaine riche man, which was clothed in purple and fine linnen, and fared well and delicately euery day.
ឯកោ ធនី មនុឞ្យះ ឝុក្លានិ សូក្ឞ្មាណិ វស្ត្រាណិ បយ៌្យទធាត៑ ប្រតិទិនំ បរិតោឞរូបេណាភុំក្តាបិវច្ច។
20 Also there was a certaine begger named Lazarus, which was laide at his gate full of sores,
សវ៌្វាង្គេ ក្ឞតយុក្ត ឥលិយាសរនាមា កឝ្ចិទ៑ ទរិទ្រស្តស្យ ធនវតោ ភោជនបាត្រាត៑ បតិតម៑ ឧច្ឆិឞ្ដំ ភោក្តុំ វាញ្ឆន៑ តស្យ ទ្វារេ បតិត្វាតិឞ្ឋត៑;
21 And desired to bee refreshed with the crommes that fell from the riche mans table: yea, and the dogges came and licked his sores.
អថ ឝ្វាន អាគត្យ តស្យ ក្ឞតាន្យលិហន៑។
22 And it was so that the begger died, and was caried by the Angels into Abrahams bosome. The rich man also died, and was buried.
កិយត្កាលាត្បរំ ស ទរិទ្រះ ប្រាណាន៑ ជហៅ; តតះ ស្វគ៌ីយទូតាស្តំ នីត្វា ឥព្រាហីមះ ក្រោឌ ឧបវេឝយាមាសុះ។
23 And being in hell in torments, he lift vp his eyes, and sawe Abraham a farre off, and Lazarus in his bosome. (Hadēs g86)
បឝ្ចាត៑ ស ធនវានបិ មមារ, តំ ឝ្មឝានេ ស្ថាបយាមាសុឝ្ច; កិន្តុ បរលោកេ ស វេទនាកុលះ សន៑ ឩទ៌្ធ្វាំ និរីក្ឞ្យ ពហុទូរាទ៑ ឥព្រាហីមំ តត្ក្រោឌ ឥលិយាសរញ្ច វិលោក្យ រុវន្នុវាច; (Hadēs g86)
24 Then he cried, and saide, Father Abraham, haue mercie on mee, and sende Lazarus that hee may dippe the tip of his finger in water, and coole my tongue: for I am tormented in this flame.
ហេ បិតរ៑ ឥព្រាហីម៑ អនុគ្ឫហ្យ អង្គុល្យគ្រភាគំ ជលេ មជ្ជយិត្វា មម ជិហ្វាំ ឝីតលាំ កត៌្តុម៑ ឥលិយាសរំ ប្រេរយ, យតោ វហ្និឝិខាតោហំ វ្យថិតោស្មិ។
25 But Abraham saide, Sonne, remember that thou in thy life time receiuedst thy pleasures, and likewise Lazarus paines: now therefore is he comforted, and thou art tormented.
តទា ឥព្រាហីម៑ ពភាឞេ, ហេ បុត្រ ត្វំ ជីវន៑ សម្បទំ ប្រាប្តវាន៑ ឥលិយាសរស្តុ វិបទំ ប្រាប្តវាន៑ ឯតត៑ ស្មរ, កិន្តុ សម្ប្រតិ តស្យ សុខំ តវ ច ទុះខំ ភវតិ។
26 Besides all this, betweene you and vs there is a great gulfe set, so that they which would goe from hence to you, can not: neither can they come from thence to vs.
អបរមបិ យុឞ្មាកម៑ អស្មាកញ្ច ស្ថានយោ រ្មធ្យេ មហទ្វិច្ឆេទោៜស្តិ តត ឯតត្ស្ថានស្យ លោកាស្តត៑ ស្ថានំ យាតុំ យទ្វា តត្ស្ថានស្យ លោកា ឯតត៑ ស្ថានមាយាតុំ ន ឝក្នុវន្តិ។
27 Then he said, I pray thee therfore, father, that thou wouldest sende him to my fathers house,
តទា ស ឧក្តវាន៑, ហេ បិតស្តហ៌ិ ត្វាំ និវេទយាមិ មម បិតុ រ្គេហេ យេ មម បញ្ច ភ្រាតរះ សន្តិ
28 (For I haue fiue brethren) that he may testifie vnto them, least they also come into this place of torment.
តេ យថៃតទ៑ យាតនាស្ថានំ នាយាស្យន្តិ តថា មន្ត្រណាំ ទាតុំ តេឞាំ សមីបម៑ ឥលិយាសរំ ប្រេរយ។
29 Abraham said vnto him, They haue Moses and the Prophets: let them heare them.
តត ឥព្រាហីម៑ ឧវាច, មូសាភវិឞ្យទ្វាទិនាញ្ច បុស្តកានិ តេឞាំ និកដេ សន្តិ តេ តទ្វចនានិ មន្យន្តាំ។
30 And he sayde, Nay, father Abraham: but if one came vnto them from the dead, they will amend their liues.
តទា ស និវេទយាមាស, ហេ បិតរ៑ ឥព្រាហីម៑ ន តថា, កិន្តុ យទិ ម្ឫតលោកានាំ កឝ្ចិត៑ តេឞាំ សមីបំ យាតិ តហ៌ិ តេ មនាំសិ វ្យាឃោដយិឞ្យន្តិ។
31 Then he saide vnto him, If they heare not Moses and the Prophets, neither will they be persuaded, though one rise from the dead againe.
តត ឥព្រាហីម៑ ជគាទ, តេ យទិ មូសាភវិឞ្យទ្វាទិនាញ្ច វចនានិ ន មន្យន្តេ តហ៌ិ ម្ឫតលោកានាំ កស្មិំឝ្ចិទ៑ ឧត្ថិតេបិ តេ តស្យ មន្ត្រណាំ ន មំស្យន្តេ។
