Luke 16
1 And he sayde also vnto his disciples, There was a certaine riche man, which had a stewarde, and he was accused vnto him, that he wasted his goods.
Исусо пхэндя Пэстирэ сытярнэнди: — Екхэ барвалэ манушэстэ сас пхурэдэр бутярно, саво дикхэлас палав лэско хулаимос. Пала лэстэ роспхэндэ, со вов ростерэл о барвалимос лэ хуласко.
2 And hee called him, and saide vnto him, Howe is it that I heare this of thee? Giue an accounts of thy stewardship: for thou maiest be no longer steward.
Хулай выакхардя лэс пэстэ тай пхэндя: «Со када мэ шунав пала тутэ? Здэ и бути, колэстар со ту будэр на авэса тэ дикхэс пала мэрно хулаимос».
3 Then the stewarde saide within himselfe, What shall I doe? for my master taketh away from me the stewardship. I cannot digge, and to begge I am ashamed.
Пхурэдэр бутярно гындосардя: «Со манди акана тэ терав? Хулай вытрадэл ман пай бути. Тэ жав тэ ганавав и пхув нинай зор мандэ, тэ мангав манди лажаво.
4 I knowe what I will doe, that when I am put out of the stewardship, they may receiue mee into their houses.
Мэ жанав, со манди трэбуй тэ терав кадя, соб, сар ман вытрадэна кала бутятар, тэ аракхадён кацавэ мануша, савэ прилэна ман пэстэ».
5 Then called he vnto him euery one of his masters detters, and said vnto the first, Howe much owest thou vnto my master?
И вов ля тэ акхарэл екх пала екхэстэ пэстирэ хуластирэн ужылимарен. Екхэстэ пушля: «Скачи ту ужыло мэрнэ хуласти?»
6 And he said, An hudreth measures of oyle. And he saide to him, Take thy writing, and sitte downe quickely, and write fiftie.
«Шэл кхорэ оливково дзэто», — пхэндя кодва. Бутярно пхэндя лэсти: «Лэ пэско запистросаримос, бэш и майсыго пэрэпистросар пэ пандэша».
7 Then said he to another, How much owest thou? And hee sayde, An hundreth measures of wheate. Then he saide to him, Take thy writing, and write foure score.
Тунчи вов пушля аврэстэ ужылимарестэ: «Ай ту скачи ужыло?» «Мия гонэ ворзо», — пхэндя кодва. Бутярно пхэндя лэсти: «Залэ пэско запистросаримос и пэрэпистросар пэ охтошэла».
8 And the Lord commended the vniust stewarde, because he had done wisely. Wherefore the children of this worlde are in their generation wiser then the children of light. (aiōn g165)
Хулай лашардя пэстирэс хохавнэс пхурэдэр бутярнэс, со годяварнэс тердя. Кала люматирэ шавэ майбут полэн, сар тэ андярэн пэс аврэ манушэнца, сар шавэ Дэвлэстирэ, Саво исин Удуд. (aiōn g165)
9 And I say vnto you, Make you friends with the riches of iniquitie, that when ye shall want, they may receiue you into euerlasting habitations. (aiōnios g166)
Ай Мэ пхэнав тумэнди: терэн пэсти амалэн найчячимастирэ барвалимаса, кай, кала лэс на авэла, тумэн тэ прилэн андэ чера пэ вако. (aiōnios g166)
10 He that is faithfull in the least, hee is also faithful in much: and he that is vniust in the least, is vniust also in much.
Ко патимаско андэ найбари бути, кодва авэла патимаско андэ бари бути. Ай ко найпатимаско андэ найбари бути, кодва авэла найпатимаско и андэ бари бути.
11 If then ye haue not ben faithful in the wicked riches, who wil trust you in the true treasure?
И сар тумэ найпатимастирэ андо найжужо барвалимос, ко дэла тумэнди чячюно?
12 And if ye haue not bene faithfull in another mans goods, who shall giue you that which is yours?
И сар тумэ сас найпатимастирэ, кала терэнас бути на андо пэско хулаимос, ко дэла тумэнди тумаро?
13 No seruaunt can serue two masters: for either he shall hate the one, and loue the other: or els he shall leane to the one, and despise the other. Yee can not serue God and riches.
Нисаво бутярно на авэла тэ терэл бути пэ дуй хулая. Вов екхэс авэла фартэ тэ на камэл, ай аврэс тэ камэл, екхэсти авэла чячюнэса, ай пэ авэр на тховэла патив. Тумэ нисар на авэна тэ терэн бути андэ екх вряма важ о Дэл и важ о барвалимос.
14 All these thinges heard the Pharises also which were couetous, and they scoffed at him.
Фарисеёря, савэ камэнас ловэ, шундэ када вся и асанаспэ Исусостар.
15 Then he sayde vnto them, Yee are they, which iustifie your selues before men: but God knoweth your heartes: for that which is highly esteemed among men, is abomination in the sight of God.
Исусо пхэндя лэнди: — Англай мануша тумэ сикавэн пэс, кай тумэ жужэ водеса, нэ о Дэл жанэл тумарэ водя. Кода, со учес кай мануша исин выритимос англав Дэл.
16 The Lawe and the Prophets endured vntill Iohn: and since that time the kingdome of God is preached, and euery man preasseth into it.
Вряма Законоско ай пророконго сас жыкай Иоано, ай икхатар роспхэнэлпэ Радосаво Лав палав Тхагаримос Дэвлэско, и всаворэ тховэн зора, соб тэ зажа андэр лэстэ.
17 Nowe it is more easie that heauen and earth shoulde passe away, then that one title of the Lawe should fall.
Майсыго болыбэн и пхув ужана, сар екх майцэкни пистросарди андав Законо хасардёла!
18 Whosoeuer putteth away his wife, and marieth another, committeth adulterie: and whosoeuer marieth her that is put away from her husband, committeth adulterie.
Ко розжалпэ пэстиря ромняса и лэл авря ромня, кодва терэл лубимос, и ко лэл ромня, сави розжыляпэ пэстирэ ромэса, терэл лубимос.
19 There was a certaine riche man, which was clothed in purple and fine linnen, and fared well and delicately euery day.
Жувэлас екх барвало мануш. Вов урявэласпэ андэ майкучютни йида, и всаворо жувимос лэстэ сас сар радосаво свэнко.
20 Also there was a certaine begger named Lazarus, which was laide at his gate full of sores,
Ай паша лэстирэ градатирэ удар пашлёлас чёроро, савэс акхарэнас Лазарё, всаворо обшуто насвалимаса.
21 And desired to bee refreshed with the crommes that fell from the riche mans table: yea, and the dogges came and licked his sores.
Вов фартэ камэлас тэ хал кода, со пэрэлас пай мэсали кав барвало. Риконэ авэнас и шыбаса жужарэнас лэстирэ дукха.
22 And it was so that the begger died, and was caried by the Angels into Abrahams bosome. The rich man also died, and was buried.
О чёроро муля, и ангелоря одандярдэ лэс кав Авраамо. Муля и барвало, тай гарадэ лэс.
23 And being in hell in torments, he lift vp his eyes, and sawe Abraham a farre off, and Lazarus in his bosome. (Hadēs g86)
Барвало сас андо адо андэ бари грыжа. Вов вазгля якха тай удикхля дур пэстар лэ Авраамос, ай паша лэстэ Лазарёс. (Hadēs g86)
24 Then he cried, and saide, Father Abraham, haue mercie on mee, and sende Lazarus that hee may dippe the tip of his finger in water, and coole my tongue: for I am tormented in this flame.
Вов акхардя: «Дад Авраамо, тангосар ман и бишал лэ Лазарёс, мэк вов тховэл пэско най андо паи и шол пэ шыб мэрни, а то мэ фартэ грыжавав андэ кадья яг».
25 But Abraham saide, Sonne, remember that thou in thy life time receiuedst thy pleasures, and likewise Lazarus paines: now therefore is he comforted, and thou art tormented.
Нэ Авраамо пхэндя: «Бэято, гындосар, со ту лян андо тиро жувимос лашымос, а Лазарё ля выритимос. Икхатар вов катэ радолпэ, а ту грыжоспэ.
26 Besides all this, betweene you and vs there is a great gulfe set, so that they which would goe from hence to you, can not: neither can they come from thence to vs.
Тай инкэ, машкар амэндэ ай тумэндэ — бари выганавди, и кала варико закамэла тэ пэрэжал катар тумэндэ ай тумэндар амэндэ, на пэрэжана».
27 Then he said, I pray thee therfore, father, that thou wouldest sende him to my fathers house,
Барвало пхэндя: «Тунчи мангав тут, дадэ, бишал Лазарёс андо чер мэрнэ дадэстэ.
28 (For I haue fiue brethren) that he may testifie vnto them, least they also come into this place of torment.
Мандэ исин панч пхрала, мэк вов умангэл лэн, кай и онэ тэ на попэрэн кардэ, андо тхан грыжако».
29 Abraham said vnto him, They haue Moses and the Prophets: let them heare them.
Авраамо пхэндя: «Лэндэ исин Моисеё и пророкоря, мэк лэн ашунэн».
30 And he sayde, Nay, father Abraham: but if one came vnto them from the dead, they will amend their liues.
«Нат, дад Авраамо, — пхэндя барвало, — сар авэла варико андай мулэ лэндэ, тунчи онэ каисавэна».
31 Then he saide vnto him, If they heare not Moses and the Prophets, neither will they be persuaded, though one rise from the dead againe.
Пэ када Авраамо пхэндя лэсти: «Сар лэ Моисеёс и лэ пророкон на ашунэн, тунчи, кала ко андай мулэ жундёла, онэ на патяна».
