Luke 11
1 And so it was, that as he was praying in a certaine place, when he ceased, one of his disciples said vnto him, Lord, teache vs to pray, as Iohn also taught his disciples.
അനന്തരം സ കസ്മിംശ്ചിത് സ്ഥാനേ പ്രാർഥയത തത്സമാപ്തൗ സത്യാം തസ്യൈകഃ ശിഷ്യസ്തം ജഗാദ ഹേ പ്രഭോ യോഹൻ യഥാ സ്വശിഷ്യാൻ പ്രാർഥയിതുമ് ഉപദിഷ്ടവാൻ തഥാ ഭവാനപ്യസ്മാൻ ഉപദിശതു|
2 And he said vnto them, When ye pray, say, Our Father, which art in heauen, halowed be thy Name: Thy kingdome come: Let thy will be done, euen in earth, as it is in heauen:
തസ്മാത് സ കഥയാമാസ, പ്രാർഥനകാലേ യൂയമ് ഇത്ഥം കഥയധ്വം, ഹേ അസ്മാകം സ്വർഗസ്ഥപിതസ്തവ നാമ പൂജ്യം ഭവതു; തവ രാജത്വം ഭവതു; സ്വർഗേ യഥാ തഥാ പൃഥിവ്യാമപി തവേച്ഛയാ സർവ്വം ഭവതു|
3 Our dayly bread giue vs for the day:
പ്രത്യഹമ് അസ്മാകം പ്രയോജനീയം ഭോജ്യം ദേഹി|
4 And forgiue vs our sinnes: for euen we forgiue euery man that is indetted to vs: And leade vs not into temptation: but deliuer vs from euill.
യഥാ വയം സർവ്വാൻ അപരാധിനഃ ക്ഷമാമഹേ തഥാ ത്വമപി പാപാന്യസ്മാകം ക്ഷമസ്വ| അസ്മാൻ പരീക്ഷാം മാനയ കിന്തു പാപാത്മനോ രക്ഷ|
5 Moreouer he said vnto them, Which of you shall haue a friende, and shall goe to him at midnight, and say vnto him, Friende, lende mee three loaues?
പശ്ചാത് സോപരമപി കഥിതവാൻ യദി യുഷ്മാകം കസ്യചിദ് ബന്ധുസ്തിഷ്ഠതി നിശീഥേ ച തസ്യ സമീപം സ ഗത്വാ വദതി,
6 For a friende of mine is come out of the way to me, and I haue nothing to set before him:
ഹേ ബന്ധോ പഥിക ഏകോ ബന്ധു ർമമ നിവേശനമ് ആയാതഃ കിന്തു തസ്യാതിഥ്യം കർത്തും മമാന്തികേ കിമപി നാസ്തി, അതഏവ പൂപത്രയം മഹ്യമ് ഋണം ദേഹി;
7 And hee within shoulde answere, and say, Trouble mee not: the doore is nowe shut, and my children are with mee in bed: I can not rise and giue them to thee.
തദാ സ യദി ഗൃഹമധ്യാത് പ്രതിവദതി മാം മാ ക്ലിശാന, ഇദാനീം ദ്വാരം രുദ്ധം ശയനേ മയാ സഹ ബാലകാശ്ച തിഷ്ഠന്തി തുഭ്യം ദാതുമ് ഉത്ഥാതും ന ശക്നോമി,
8 I say vnto you, Though he would not arise and giue him, because he is his friende, yet doubtlesse because of his importunitie, hee woulde rise, and giue him as many as he needed.
തർഹി യുഷ്മാനഹം വദാമി, സ യദി മിത്രതയാ തസ്മൈ കിമപി ദാതും നോത്തിഷ്ഠതി തഥാപി വാരം വാരം പ്രാർഥനാത ഉത്ഥാപിതഃ സൻ യസ്മിൻ തസ്യ പ്രയോജനം തദേവ ദാസ്യതി|
9 And I say vnto you, Aske, and it shall be giuen you: seeke, and yee shall finde: knocke, and it shalbe opened vnto you.
അതഃ കാരണാത് കഥയാമി, യാചധ്വം തതോ യുഷ്മഭ്യം ദാസ്യതേ, മൃഗയധ്വം തത ഉദ്ദേശം പ്രാപ്സ്യഥ, ദ്വാരമ് ആഹത തതോ യുഷ്മഭ്യം ദ്വാരം മോക്ഷ്യതേ|
10 For euery one that asketh, receiueth: and he that seeketh, findeth: and to him that knocketh, it shalbe opened.
യോ യാചതേ സ പ്രാപ്നോതി, യോ മൃഗയതേ സ ഏവോദ്ദേശം പ്രാപ്നോതി, യോ ദ്വാരമ് ആഹന്തി തദർഥം ദ്വാരം മോച്യതേ|
11 If a sonne shall aske bread of any of you that is a father, will he giue him a stone? or if hee aske a fish, will he for a fish giue him a serpent?
പുത്രേണ പൂപേ യാചിതേ തസ്മൈ പാഷാണം ദദാതി വാ മത്സ്യേ യാചിതേ തസ്മൈ സർപം ദദാതി
12 Or if hee aske an egge, will hee giue him a scorpion?
വാ അണ്ഡേ യാചിതേ തസ്മൈ വൃശ്ചികം ദദാതി യുഷ്മാകം മധ്യേ ക ഏതാദൃശഃ പിതാസ്തേ?
13 If yee then which are euill, can giue good giftes vnto your children, howe much more shall your heauenly Father giue the holy Ghost to them, that desire him?
തസ്മാദേവ യൂയമഭദ്രാ അപി യദി സ്വസ്വബാലകേഭ്യ ഉത്തമാനി ദ്രവ്യാണി ദാതും ജാനീഥ തർഹ്യസ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ നിജയാചകേഭ്യഃ കിം പവിത്രമ് ആത്മാനം ന ദാസ്യതി?
14 Then hee cast out a deuill which was domme: and when the deuill was gone out, the domme spake, and the people wondered.
അനന്തരം യീശുനാ കസ്മാച്ചിദ് ഏകസ്മിൻ മൂകഭൂതേ ത്യാജിതേ സതി സ ഭൂതത്യക്തോ മാനുഷോ വാക്യം വക്തുമ് ആരേഭേ; തതോ ലോകാഃ സകലാ ആശ്ചര്യ്യം മേനിരേ|
15 But some of them said, He casteth out deuils through Beelzebub the chiefe of ye deuils.
കിന്തു തേഷാം കേചിദൂചു ർജനോയം ബാലസിബൂബാ അർഥാദ് ഭൂതരാജേന ഭൂതാൻ ത്യാജയതി|
16 And others tempted him, seeking of him a signe from heauen.
തം പരീക്ഷിതും കേചിദ് ആകാശീയമ് ഏകം ചിഹ്നം ദർശയിതും തം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ|
17 But he knew their thoughts, and said vnto them, Euery kingdom deuided against it self, shall be desolate, and an house deuided against an house, falleth.
തദാ സ തേഷാം മനഃകൽപനാം ജ്ഞാത്വാ കഥയാമാസ, കസ്യചിദ് രാജ്യസ്യ ലോകാ യദി പരസ്പരം വിരുന്ധന്തി തർഹി തദ് രാജ്യമ് നശ്യതി; കേചിദ് ഗൃഹസ്ഥാ യദി പരസ്പരം വിരുന്ധന്തി തർഹി തേപി നശ്യന്തി|
18 So if Satan also bee deuided against himselfe, howe shall his kingdome stande, because yee say that I cast out deuils through Beelzebub?
തഥൈവ ശൈതാനപി സ്വലോകാൻ യദി വിരുണദ്ധി തദാ തസ്യ രാജ്യം കഥം സ്ഥാസ്യതി? ബാലസിബൂബാഹം ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി യൂയമിതി വദഥ|
19 If I through Beelzebub cast out deuils, by whome doe your children cast them out? Therefore shall they be your iudges.
യദ്യഹം ബാലസിബൂബാ ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി തർഹി യുഷ്മാകം സന്താനാഃ കേന ത്യാജയന്തി? തസ്മാത് തഏവ കഥായാ ഏതസ്യാ വിചാരയിതാരോ ഭവിഷ്യന്തി|
20 But if I by ye finger of God cast out deuils, doutles the kingdome of God is come vnto you.
കിന്തു യദ്യഹമ് ഈശ്വരസ്യ പരാക്രമേണ ഭൂതാൻ ത്യാജയാമി തർഹി യുഷ്മാകം നികടമ് ഈശ്വരസ്യ രാജ്യമവശ്യമ് ഉപതിഷ്ഠതി|
21 When a strong man armed keepeth his palace, the thinges that hee possesseth, are in peace.
ബലവാൻ പുമാൻ സുസജ്ജമാനോ യതികാലം നിജാട്ടാലികാം രക്ഷതി തതികാലം തസ്യ ദ്രവ്യം നിരുപദ്രവം തിഷ്ഠതി|
22 But when a stronger then hee, commeth vpon him, and ouercommeth him: hee taketh from him all his armour wherein he trusted, and deuideth his spoiles.
കിന്തു തസ്മാദ് അധികബലഃ കശ്ചിദാഗത്യ യദി തം ജയതി തർഹി യേഷു ശസ്ത്രാസ്ത്രേഷു തസ്യ വിശ്വാസ ആസീത് താനി സർവ്വാണി ഹൃത്വാ തസ്യ ദ്രവ്യാണി ഗൃഹ്ലാതി|
23 He that is not with me, is against me: and he that gathereth not with me, scattereth.
അതഃ കാരണാദ് യോ മമ സപക്ഷോ ന സ വിപക്ഷഃ, യോ മയാ സഹ ന സംഗൃഹ്ലാതി സ വികിരതി|
24 When the vncleane spirite is gone out of a man, he walketh through drie places, seeking rest: and when he findeth none he saieth, I wil returne vnto mine house whence I came out.
അപരഞ്ച അമേധ്യഭൂതോ മാനുഷസ്യാന്തർനിർഗത്യ ശുഷ്കസ്ഥാനേ ഭ്രാന്ത്വാ വിശ്രാമം മൃഗയതേ കിന്തു ന പ്രാപ്യ വദതി മമ യസ്മാദ് ഗൃഹാദ് ആഗതോഹം പുനസ്തദ് ഗൃഹം പരാവൃത്യ യാമി|
25 And when he cometh, he findeth it swept and garnished.
തതോ ഗത്വാ തദ് ഗൃഹം മാർജിതം ശോഭിതഞ്ച ദൃഷ്ട്വാ
26 Then goeth hee, and taketh to him seuen other spirites worse then himselfe: and they enter in, and dwel there: so the last state of that man is worse then the first.
തത്ക്ഷണമ് അപഗത്യ സ്വസ്മാദപി ദുർമ്മതീൻ അപരാൻ സപ്തഭൂതാൻ സഹാനയതി തേ ച തദ്ഗൃഹം പവിശ്യ നിവസന്തി| തസ്മാത് തസ്യ മനുഷ്യസ്യ പ്രഥമദശാതഃ ശേഷദശാ ദുഃഖതരാ ഭവതി|
27 And it came to passe as he sayde these thinges, a certaine woman of the companie lifted vp her voyce, and sayde vnto him, Blessed is the wombe that bare thee, and the pappes which thou hast sucked.
അസ്യാഃ കഥായാഃ കഥനകാലേ ജനതാമധ്യസ്ഥാ കാചിന്നാരീ തമുച്ചൈഃസ്വരം പ്രോവാച, യാ യോഷിത് ത്വാം ഗർബ്ഭേഽധാരയത് സ്തന്യമപായയച്ച സൈവ ധന്യാ|
28 But hee saide, Yea, rather blessed are they that heare the woorde of God, and keepe it.
കിന്തു സോകഥയത് യേ പരമേശ്വരസ്യ കഥാം ശ്രുത്വാ തദനുരൂപമ് ആചരന്തി തഏവ ധന്യാഃ|
29 And when the people were gathered thicke together, he began to say, This is a wicked generation: they seeke a signe, and there shall no signe be giuen them, but the signe of Ionas the Prophet.
തതഃ പരം തസ്യാന്തികേ ബഹുലോകാനാം സമാഗമേ ജാതേ സ വക്തുമാരേഭേ, ആധുനികാ ദുഷ്ടലോകാശ്ചിഹ്നം ദ്രഷ്ടുമിച്ഛന്തി കിന്തു യൂനസ്ഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ചിഹ്നം വിനാന്യത് കിഞ്ചിച്ചിഹ്നം താൻ ന ദർശയിഷ്യതേ|
30 For as Ionas was a signe to the Niniuites: so shall also the Sonne of man bee to this generation.
യൂനസ് തു യഥാ നീനിവീയലോകാനാം സമീപേ ചിഹ്നരൂപോഭവത് തഥാ വിദ്യമാനലോകാനാമ് ഏഷാം സമീപേ മനുഷ്യപുത്രോപി ചിഹ്നരൂപോ ഭവിഷ്യതി|
31 The Queene of the South shall rise in iudgement, with the men of this generation, and shall condemne them: for shee came from the vtmost partes of the earth to heare the wisedome of Salomon, and beholde, a greater then Salomon is here.
വിചാരസമയേ ഇദാനീന്തനലോകാനാം പ്രാതികൂല്യേന ദക്ഷിണദേശീയാ രാജ്ഞീ പ്രോത്ഥായ താൻ ദോഷിണഃ കരിഷ്യതി, യതഃ സാ രാജ്ഞീ സുലേമാന ഉപദേശകഥാം ശ്രോതും പൃഥിവ്യാഃ സീമാത ആഗച്ഛത് കിന്തു പശ്യത സുലേമാനോപി ഗുരുതര ഏകോ ജനോഽസ്മിൻ സ്ഥാനേ വിദ്യതേ|
32 The men of Niniue shall rise in iudgement with this generation, and shall condemne it: for they repented at the preaching of Ionas: and beholde, a greater then Ionas is here.
അപരഞ്ച വിചാരസമയേ നീനിവീയലോകാ അപി വർത്തമാനകാലികാനാം ലോകാനാം വൈപരീത്യേന പ്രോത്ഥായ താൻ ദോഷിണഃ കരിഷ്യന്തി, യതോ ഹേതോസ്തേ യൂനസോ വാക്യാത് ചിത്താനി പരിവർത്തയാമാസുഃ കിന്തു പശ്യത യൂനസോതിഗുരുതര ഏകോ ജനോഽസ്മിൻ സ്ഥാനേ വിദ്യതേ|
33 No man when he hath lighted a candle, putteth it in a priuie place, neither vnder a bushell: but on a candlesticke, that they which come in, may see the light.
പ്രദീപം പ്രജ്വാല്യ ദ്രോണസ്യാധഃ കുത്രാപി ഗുപ്തസ്ഥാനേ വാ കോപി ന സ്ഥാപയതി കിന്തു ഗൃഹപ്രവേശിഭ്യോ ദീപ്തിം ദാതം ദീപാധാരോപര്യ്യേവ സ്ഥാപയതി|
34 The light of the bodie is the eye: therefore when thine eye is single, then is thy whole bodie light: but if thine eye be euill, then thy bodie is darke.
ദേഹസ്യ പ്രദീപശ്ചക്ഷുസ്തസ്മാദേവ ചക്ഷു ര്യദി പ്രസന്നം ഭവതി തർഹി തവ സർവ്വശരീരം ദീപ്തിമദ് ഭവിഷ്യതി കിന്തു ചക്ഷു ര്യദി മലീമസം തിഷ്ഠതി തർഹി സർവ്വശരീരം സാന്ധകാരം സ്ഥാസ്യതി|
35 Take heede therefore, that the light which is in thee, be not darkenesse.
അസ്മാത് കാരണാത് തവാന്തഃസ്ഥം ജ്യോതി ര്യഥാന്ധകാരമയം ന ഭവതി തദർഥേ സാവധാനോ ഭവ|
36 If therefore thy whole body shall be light, hauing no part darke, then shall all be light, euen as when a candle doth light thee with the brightnesse.
യതഃ ശരീരസ്യ കുത്രാപ്യംശേ സാന്ധകാരേ ന ജാതേ സർവ്വം യദി ദീപ്തിമത് തിഷ്ഠതി തർഹി തുഭ്യം ദീപ്തിദായിപ്രോജ്ജ്വലൻ പ്രദീപ ഇവ തവ സവർവശരീരം ദീപ്തിമദ് ഭവിഷ്യതി|
37 And as hee spake, a certaine Pharise besought him to dine with him: and hee went in, and sate downe at table.
ഏതത്കഥായാഃ കഥനകാലേ ഫിരുശ്യേകോ ഭേജനായ തം നിമന്ത്രയാമാസ, തതഃ സ ഗത്വാ ഭോക്തുമ് ഉപവിവേശ|
38 And when the Pharise saw it, he marueiled that he had not first washed before dinner.
കിന്തു ഭോജനാത് പൂർവ്വം നാമാങ്ക്ഷീത് ഏതദ് ദൃഷ്ട്വാ സ ഫിരുശ്യാശ്ചര്യ്യം മേനേ|
39 And the Lord saide to him, In deede yee Pharises make cleane the outside of the cuppe, and of the platter: but the inwarde part is full of rauening and wickednesse.
തദാ പ്രഭുസ്തം പ്രോവാച യൂയം ഫിരൂശിലോകാഃ പാനപാത്രാണാം ഭോജനപാത്രാണാഞ്ച ബഹിഃ പരിഷ്കുരുഥ കിന്തു യുഷ്മാകമന്ത ർദൗരാത്മ്യൈ ർദുഷ്ക്രിയാഭിശ്ച പരിപൂർണം തിഷ്ഠതി|
40 Ye fooles, did not he that made that which is without, make that which is within also?
ഹേ സർവ്വേ നിർബോധാ യോ ബഹിഃ സസർജ സ ഏവ കിമന്ത ർന സസർജ?
41 Therefore, giue almes of those thinges which you haue, and beholde, all thinges shall be cleane to you.
തത ഏവ യുഷ്മാഭിരന്തഃകരണം (ഈശ്വരായ) നിവേദ്യതാം തസ്മിൻ കൃതേ യുഷ്മാകം സർവ്വാണി ശുചിതാം യാസ്യന്തി|
42 But wo be to you, Pharises: for ye tithe the mynt and the rewe, and all maner herbs, and passe ouer iudgement and the loue of God: these ought yee to haue done, and not to haue left the other vndone.
കിന്തു ഹന്ത ഫിരൂശിഗണാ യൂയം ന്യായമ് ഈശ്വരേ പ്രേമ ച പരിത്യജ്യ പോദിനായാ അരുദാദീനാം സർവ്വേഷാം ശാകാനാഞ്ച ദശമാംശാൻ ദത്ഥ കിന്തു പ്രഥമം പാലയിത്വാ ശേഷസ്യാലങ്ഘനം യുഷ്മാകമ് ഉചിതമാസീത്|
43 Wo be to you, Pharises: for ye loue the vppermost seats in the Synagogues, and greetings in the markets.
ഹാ ഹാ ഫിരൂശിനോ യൂയം ഭജനഗേഹേ പ്രോച്ചാസനേ ആപണേഷു ച നമസ്കാരേഷു പ്രീയധ്വേ|
44 Wo be to you, Scribes and Pharises, hypocrites: for ye are as graues which appeare not, and the men that walke ouer them, perceiue not.
വത കപടിനോഽധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച ലോകായത് ശ്മശാനമ് അനുപലഭ്യ തദുപരി ഗച്ഛന്തി യൂയമ് താദൃഗപ്രകാശിതശ്മശാനവാദ് ഭവഥ|
45 Then answered one of the Lawyers, and saide vnto him, Master, thus saying thou puttest vs to rebuke also.
തദാനീം വ്യവസ്ഥാപകാനാമ് ഏകാ യീശുമവദത്, ഹേ ഉപദേശക വാക്യേനേദൃശേനാസ്മാസ്വപി ദോഷമ് ആരോപയസി|
46 And he sayde, Wo be to you also, yee Lawyers: for yee lade men with burdens grieuous to be borne, and yee your selues touche not the burdens with one of your fingers.
തതഃ സ ഉവാച, ഹാ ഹാ വ്യവസ്ഥാപകാ യൂയമ് മാനുഷാണാമ് ഉപരി ദുഃസഹ്യാൻ ഭാരാൻ ന്യസ്യഥ കിന്തു സ്വയമ് ഏകാങ്ഗുല്യാപി താൻ ഭാരാൻ ന സ്പൃശഥ|
47 Wo be to you: for ye builde the sepulchres of the Prophetes, and your fathers killed them.
ഹന്ത യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ യാൻ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോഽവധിഷുസ്തേഷാം ശ്മശാനാനി യൂയം നിർമ്മാഥ|
48 Truely ye beare witnesse, and allowe the deedes of your fathers: for they killed them, and yee build their sepulchres.
തേനൈവ യൂയം സ്വപൂർവ്വപുരുഷാണാം കർമ്മാണി സംമന്യധ്വേ തദേവ സപ്രമാണം കുരുഥ ച, യതസ്തേ താനവധിഷുഃ യൂയം തേഷാം ശ്മശാനാനി നിർമ്മാഥ|
49 Therefore said the wisedome of God, I wil sende them Prophets and Apostles, and of them they shall slaie, and persecute away,
അതഏവ ഈശ്വരസ്യ ശാസ്ത്രേ പ്രോക്തമസ്തി തേഷാമന്തികേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ പ്രേരിതാംശ്ച പ്രേഷയിഷ്യാമി തതസ്തേ തേഷാം കാംശ്ചന ഹനിഷ്യന്തി കാംശ്ചന താഡശ്ഷ്യിന്തി|
50 That the blood of all the Prophets, shed from the foundation of the world, may be required of this generation,
ഏതസ്മാത് കാരണാത് ഹാബിലഃ ശോണിതപാതമാരഭ്യ മന്ദിരയജ്ഞവേദ്യോ ർമധ്യേ ഹതസ്യ സിഖരിയസ്യ രക്തപാതപര്യ്യന്തം
51 From the blood of Abel vnto the blood of Zacharias, which was slaine betweene the altar and the Temple: verely I say vnto you, it shall be required of this generation.
ജഗതഃ സൃഷ്ടിമാരഭ്യ പൃഥിവ്യാം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം യതിരക്തപാതാ ജാതാസ്തതീനാമ് അപരാധദണ്ഡാ ഏഷാം വർത്തമാനലോകാനാം ഭവിഷ്യന്തി, യുഷ്മാനഹം നിശ്ചിതം വദാമി സർവ്വേ ദണ്ഡാ വംശസ്യാസ്യ ഭവിഷ്യന്തി|
52 Wo be to you, Lawyers: for ye haue taken away the key of knowledge: ye entred not in your selues, and them that came in, ye forbade.
ഹാ ഹാ വ്യവസ്ഥപകാ യൂയം ജ്ഞാനസ്യ കുഞ്ചികാം ഹൃത്വാ സ്വയം ന പ്രവിഷ്ടാ യേ പ്രവേഷ്ടുഞ്ച പ്രയാസിനസ്താനപി പ്രവേഷ്ടും വാരിതവന്തഃ|
53 And as he sayde these things vnto them, the Scribes and Pharises began to vrge him sore, and to prouoke him to speake of many things,
ഇത്ഥം കഥാകഥനാദ് അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനശ്ച സതർകാഃ
54 Laying wait for him, and seeking to catche some thing of his mouth, whereby they might accuse him.
സന്തസ്തമപവദിതും തസ്യ കഥായാ ദോഷം ധർത്തമിച്ഛന്തോ നാനാഖ്യാനകഥനായ തം പ്രവർത്തയിതും കോപയിതുഞ്ച പ്രാരേഭിരേ|
