Lamentations 5
1 Remember, O Lord, what is come vpon vs: consider, and behold our reproche.
Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!
2 Our inheritance is turned to the strangers, our houses to the aliants.
Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.
3 We are fatherles, euen without father, and our mothers are as widowes.
Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.
4 Wee haue drunke our water for money, and our wood is solde vnto vs.
Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.
5 Our neckes are vnder persecution: we are wearie, and haue no rest.
Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.
6 We haue giuen our handes to the Egyptians, and to Asshur, to be satisfied with bread.
Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.
7 Our fathers haue sinned, and are not, and we haue borne their iniquities.
Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.
8 Seruants haue ruled ouer vs, none would deliuer vs out of their hands.
Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.
9 Wee gate our bread with the perill of our liues, because of the sword of the wildernesse.
Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.
10 Our skinne was blacke like as an ouen because of the terrible famine.
Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.
11 They defiled the women in Zion, and the maydes in the cities of Iudah.
Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.
12 The princes are hanged vp by their hande: the faces of the elders were not had in honour.
Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.
13 They tooke the yong men to grinde, and the children fell vnder the wood.
Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.
14 The Elders haue ceased from the gate and the yong men from their songs.
Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.
15 The ioy of our heart is gone, our daunce is turned into mourning.
Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.
16 The crowne of our head is fallen: wo nowe vnto vs, that we haue sinned.
Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!
17 Therefore our heart is heauy for these things, our eyes are dimme,
Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —
18 Because of the mountaine of Zion which is desolate: the foxes runne vpon it.
— Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.
19 But thou, O Lord, remainest for euer: thy throne is from generation to generation.
Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.
20 Wherefore doest thou forget vs for euer, and forsake vs so long time?
Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?
21 Turne thou vs vnto thee, O Lord, and we shalbe turned: renue our dayes as of olde.
Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,
22 But thou hast vtterly reiected vs: thou art exceedingly angry against vs.
— Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!
