Lamentations 5
1 Remember, O Lord, what is come vpon vs: consider, and behold our reproche.
| ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند. |
2 Our inheritance is turned to the strangers, our houses to the aliants.
3 We are fatherles, euen without father, and our mothers are as widowes.
| ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند. |
4 Wee haue drunke our water for money, and our wood is solde vnto vs.
| آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. |
5 Our neckes are vnder persecution: we are wearie, and haue no rest.
| در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم. |
6 We haue giuen our handes to the Egyptians, and to Asshur, to be satisfied with bread.
| خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. |
7 Our fathers haue sinned, and are not, and we haue borne their iniquities.
| پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم. |
8 Seruants haue ruled ouer vs, none would deliuer vs out of their hands.
| بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. |
9 Wee gate our bread with the perill of our liues, because of the sword of the wildernesse.
| برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم. |
10 Our skinne was blacke like as an ouen because of the terrible famine.
| از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. |
11 They defiled the women in Zion, and the maydes in the cities of Iudah.
| زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند. |
12 The princes are hanged vp by their hande: the faces of the elders were not had in honour.
| رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند. |
13 They tooke the yong men to grinde, and the children fell vnder the wood.
| جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند. |
14 The Elders haue ceased from the gate and the yong men from their songs.
| پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند. |
15 The ioy of our heart is gone, our daunce is turned into mourning.
| شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. |
16 The crowne of our head is fallen: wo nowe vnto vs, that we haue sinned.
| وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم. |
17 Therefore our heart is heauy for these things, our eyes are dimme,
| دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند، |
18 Because of the mountaine of Zion which is desolate: the foxes runne vpon it.
| زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. |
19 But thou, O Lord, remainest for euer: thy throne is from generation to generation.
| ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است. |
20 Wherefore doest thou forget vs for euer, and forsake vs so long time?
| مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری. |
21 Turne thou vs vnto thee, O Lord, and we shalbe turned: renue our dayes as of olde.
| ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. |
22 But thou hast vtterly reiected vs: thou art exceedingly angry against vs.
