Lamentations 5
1 Remember, O Lord, what is come vpon vs: consider, and behold our reproche.
Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!
2 Our inheritance is turned to the strangers, our houses to the aliants.
Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.
3 We are fatherles, euen without father, and our mothers are as widowes.
Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.
4 Wee haue drunke our water for money, and our wood is solde vnto vs.
Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.
5 Our neckes are vnder persecution: we are wearie, and haue no rest.
Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.
6 We haue giuen our handes to the Egyptians, and to Asshur, to be satisfied with bread.
Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.
7 Our fathers haue sinned, and are not, and we haue borne their iniquities.
Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.
8 Seruants haue ruled ouer vs, none would deliuer vs out of their hands.
Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.
9 Wee gate our bread with the perill of our liues, because of the sword of the wildernesse.
Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.
10 Our skinne was blacke like as an ouen because of the terrible famine.
Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.
11 They defiled the women in Zion, and the maydes in the cities of Iudah.
La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.
12 The princes are hanged vp by their hande: the faces of the elders were not had in honour.
La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.
13 They tooke the yong men to grinde, and the children fell vnder the wood.
La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.
14 The Elders haue ceased from the gate and the yong men from their songs.
La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.
15 The ioy of our heart is gone, our daunce is turned into mourning.
Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.
16 The crowne of our head is fallen: wo nowe vnto vs, that we haue sinned.
Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!
17 Therefore our heart is heauy for these things, our eyes are dimme,
Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:
18 Because of the mountaine of Zion which is desolate: the foxes runne vpon it.
Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.
19 But thou, O Lord, remainest for euer: thy throne is from generation to generation.
Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,
20 Wherefore doest thou forget vs for euer, and forsake vs so long time?
Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?
21 Turne thou vs vnto thee, O Lord, and we shalbe turned: renue our dayes as of olde.
Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.
22 But thou hast vtterly reiected vs: thou art exceedingly angry against vs.
Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.
