Lamentations 3
1 I am the man, that hath seene affliction in the rod of his indignation.
| من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام. |
2 He hath ledde mee, and brought me into darkenes, but not to light.
| خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است. |
3 Surely he is turned against me: he turneth his hand against me all the day.
| او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است. |
4 My flesh and my skinne hath he caused to waxe olde, and he hath broken my bones.
| او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است. |
5 He hath builded against me, and compassed me with gall, and labour.
| جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است. |
6 He hath set me in darke places, as they that be dead for euer.
| مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است. |
7 He hath hedged about mee, that I cannot get out: he hath made my chaines heauy.
| با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم. |
8 Also when I cry and showte, hee shutteth out my prayer.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد. |
9 He hath stopped vp my wayes with hewen stone, and turned away my paths.
| با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است. |
10 He was vnto me as a beare lying in waite, and as a Lion in secret places.
| او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛ |
11 He hath stopped my wayes, and pulled me in pieces: he hath made me desolate.
| مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت. |
12 He hath bent his bow and made me a marke for the arrow.
| او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد، |
13 Hee caused the arrowes of his quiuer to enter into my reines.
| و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت. |
14 I was a derision to all my people, and their song all the day.
| مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند. |
15 He hath filled me with bitternes, and made me drunken with wormewood.
| او زندگی را به کامم تلخ کرده است. |
16 He hath also broken my teeth with stones, and hath couered me with ashes.
| صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است. |
17 Thus my soule was farre off from peace: I forgate prosperitie,
| آسایش و سعادت از من رخت بربسته است. |
18 And I saide, My strength and mine hope is perished from the Lord,
| رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است. |
19 Remembring mine affliction, and my mourning, the wormewood and the gall.
| وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد. |
20 My soule hath them in remembrance, and is humbled in me.
| بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود. |
21 I consider this in mine heart: therefore haue I hope.
| اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که |
22 It is the Lordes mercies that wee are not consumed, because his compassions faile not.
| محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال. |
23 They are renued euery morning: great is thy faithfulnesse.
| وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود. |
24 The Lord is my portion, sayth my soule: therefore wil I hope in him.
| به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.» |
25 The Lord is good vnto them, that trust in him, and to the soule that seeketh him.
| خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست. |
26 It is good both to trust, and to waite for the saluation of the Lord.
| پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد. |
27 It is good for a man that he beare the yoke in his youth.
| خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند. |
28 He sitteth alone, and keepeth silence, because he hath borne it vpon him.
| هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند |
29 He putteth his mouth in the dust, if there may be hope.
| و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد. |
30 Hee giueth his cheeke to him that smiteth him: he is filled full with reproches.
| وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند، |
31 For the Lord will not forsake for euer.
| زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد. |
32 But though he sende affliction, yet will he haue compassion according to the multitude of his mercies.
| هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است. |
33 For he doeth not punish willingly, nor afflict the children of men,
| او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد. |
34 In stamping vnder his feete all the prisoners of the earth,
| هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند، |
35 In ouerthrowing the right of a man before the face of the most high,
| و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد، |
36 In subuerting a man in his cause: the Lord seeth it not.
| و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟ |
37 Who is he then that sayth, and it commeth to passe, and the Lord commandeth it not?
| کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟ |
38 Out of the mouth of the most high proceedeth not euill and good?
| آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟ |
39 Wherefore then is the liuing man sorowfull? man suffreth for his sinne.
| پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟ |
40 Let vs search and try our wayes, and turne againe to the Lord.
| به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم. |
41 Let vs lift vp our hearts with our handes vnto God in the heauens.
| بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم: |
42 We haue sinned, and haue rebelled, therefore thou hast not spared.
| «ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای. |
43 Thou hast couered vs with wrath, and persecuted vs: thou hast slaine and not spared.
| «به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای. |
44 Thou hast couered thy selfe with a cloude, that our prayer should not passe through.
| خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد. |
45 Thou hast made vs as the ofscouring and refuse in the middes of the people.
| ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای. |
46 All our enemies haue opened their mouth against vs.
| تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند. |
47 Feare, and a snare is come vpon vs with desolation and destruction.
| خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.» |
48 Mine eye casteth out riuers of water, for the destruction of the daughter of my people.
| به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست |
49 Mine eye droppeth without stay and ceaseth not,
50 Till the Lord looke downe, and beholde from heauen.
| تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد! |
51 Mine eye breaketh mine heart because of all the daughters of my citie.
| هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود. |
52 Mine enemies chased me sore like a birde, without cause.
| کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند. |
53 They haue shut vp my life in the dungeon, and cast a stone vpon me.
| آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند. |
54 Waters flowed ouer mine head, then thought I, I am destroyed.
| آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است. |
55 I called vpon thy Name, O Lord, out of the lowe dungeon.
| اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم |
56 Thou hast heard my voyce: stoppe not thine eare from my sigh and from my cry.
| صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی. |
57 Thou drewest neere in the day that I called vpon thee: thou saydest, Feare not.
| آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!» |
58 O Lord, thou hast maintained the cause of my soule, and hast redeemed my life.
| ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی. |
59 O Lord, thou hast seene my wrong, iudge thou my cause.
| ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان. |
60 Thou hast seene all their vengeance, and all their deuises against me.
| دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند. |
61 Thou hast heard their reproch, O Lord, and all their imaginations against me:
| ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند. |
62 The lippes also of those that rose against me, and their whispering against me continually.
| تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری. |
63 Behold, their sitting downe and their rising vp, how I am their song.
| ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند. |
64 Giue them a recompence, O Lord, according to the worke of their handes.
| ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان. |
65 Giue them sorow of heart, euen thy curse to them.
| ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد. |
66 Persecute with wrath and destroy them from vnder the heauen, O Lord.
| با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان. |
