John 15
1 I Am that true vine, and my Father is that husband man.
അഹം സത്യദ്രാക്ഷാലതാസ്വരൂപോ മമ പിതാ തൂദ്യാനപരിചാരകസ്വരൂപഞ്ച|
2 Euery branch that beareth not fruite in me, he taketh away: and euery one that beareth fruite, he purgeth it, that it may bring forth more fruite.
മമ യാസു ശാഖാസു ഫലാനി ന ഭവന്തി താഃ സ ഛിനത്തി തഥാ ഫലവത്യഃ ശാഖാ യഥാധികഫലാനി ഫലന്തി തദർഥം താഃ പരിഷ്കരോതി|
3 Nowe are ye cleane through the worde, which I haue spoken vnto you.
ഇദാനീം മയോക്തോപദേശേന യൂയം പരിഷ്കൃതാഃ|
4 Abide in me, and I in you: as the branche cannot beare fruite of it selfe, except it abide in the vine, no more can ye, except ye abide in me.
അതഃ കാരണാത് മയി തിഷ്ഠത തേനാഹമപി യുഷ്മാസു തിഷ്ഠാമി, യതോ ഹേതോ ർദ്രാക്ഷാലതായാമ് അസംലഗ്നാ ശാഖാ യഥാ ഫലവതീ ഭവിതും ന ശക്നോതി തഥാ യൂയമപി മയ്യതിഷ്ഠന്തഃ ഫലവന്തോ ഭവിതും ന ശക്നുഥ|
5 I am that vine: ye are the branches: he that abideth in me, and I in him, the same bringeth forth much fruite: for without me can ye doe nothing.
അഹം ദ്രാക്ഷാലതാസ്വരൂപോ യൂയഞ്ച ശാഖാസ്വരൂപോഃ; യോ ജനോ മയി തിഷ്ഠതി യത്ര ചാഹം തിഷ്ഠാമി, സ പ്രചൂരഫലൈഃ ഫലവാൻ ഭവതി, കിന്തു മാം വിനാ യൂയം കിമപി കർത്തും ന ശക്നുഥ|
6 If a man abide not in me, he is cast forth as a branche, and withereth: and men gather them, and cast them into the fire, and they burne.
യഃ കശ്ചിൻ മയി ന തിഷ്ഠതി സ ശുഷ്കശാഖേവ ബഹി ർനിക്ഷിപ്യതേ ലോകാശ്ച താ ആഹൃത്യ വഹ്നൗ നിക്ഷിപ്യ ദാഹയന്തി|
7 If ye abide in me, and my wordes abide in you, aske what ye wil, and it shalbe done to you.
യദി യൂയം മയി തിഷ്ഠഥ മമ കഥാ ച യുഷ്മാസു തിഷ്ഠതി തർഹി യദ് വാഞ്ഛിത്വാ യാചിഷ്യധ്വേ യുഷ്മാകം തദേവ സഫലം ഭവിഷ്യതി|
8 Herein is my Father glorified, that ye beare much fruite, and be made my disciples.
യദി യൂയം പ്രചൂരഫലവന്തോ ഭവഥ തർഹി തദ്വാരാ മമ പിതു ർമഹിമാ പ്രകാശിഷ്യതേ തഥാ യൂയം മമ ശിഷ്യാ ഇതി പരിക്ഷായിഷ്യധ്വേ|
9 As the father hath loued me, so haue I loued you: continue in that my loue.
പിതാ യഥാ മയി പ്രീതവാൻ അഹമപി യുഷ്മാസു തഥാ പ്രീതവാൻ അതോ ഹേതോ ര്യൂയം നിരന്തരം മമ പ്രേമപാത്രാണി ഭൂത്വാ തിഷ്ഠത|
10 If ye shall keepe my commandements, ye shall abide in my loue, as I haue kept my Fathers commandements, and abide in his loue.
അഹം യഥാ പിതുരാജ്ഞാ ഗൃഹീത്വാ തസ്യ പ്രേമഭാജനം തിഷ്ഠാമി തഥൈവ യൂയമപി യദി മമാജ്ഞാ ഗുഹ്ലീഥ തർഹി മമ പ്രേമഭാജനാനി സ്ഥാസ്യഥ|
11 These things haue I spoken vnto you, that my ioy might remaine in you, and that your ioy might be full.
യുഷ്മന്നിമിത്തം മമ യ ആഹ്ലാദഃ സ യഥാ ചിരം തിഷ്ഠതി യുഷ്മാകമ് ആനന്ദശ്ച യഥാ പൂര്യ്യതേ തദർഥം യുഷ്മഭ്യമ് ഏതാഃ കഥാ അത്രകഥമ്|
12 This is my commandement, that ye loue one another, as I haue loued you.
അഹം യുഷ്മാസു യഥാ പ്രീയേ യൂയമപി പരസ്പരം തഥാ പ്രീയധ്വമ് ഏഷാ മമാജ്ഞാ|
13 Greater loue then this hath no man, when any man bestoweth his life for his friendes.
മിത്രാണാം കാരണാത് സ്വപ്രാണദാനപര്യ്യന്തം യത് പ്രേമ തസ്മാൻ മഹാപ്രേമ കസ്യാപി നാസ്തി|
14 Ye are my friendes, if ye doe whatsoeuer I commaund you.
അഹം യദ്യദ് ആദിശാമി തത്തദേവ യദി യൂയമ് ആചരത തർഹി യൂയമേവ മമ മിത്രാണി|
15 Henceforth call I you not seruants: for the seruant knoweth not what his master doeth: but I haue called you friends: for all things that I haue heard of my Father, haue I made knowen to you.
അദ്യാരഭ്യ യുഷ്മാൻ ദാസാൻ ന വദിഷ്യാമി യത് പ്രഭു ര്യത് കരോതി ദാസസ്തദ് ന ജാനാതി; കിന്തു പിതുഃ സമീപേ യദ്യദ് അശൃണവം തത് സർവ്വം യൂഷ്മാൻ അജ്ഞാപയമ് തത്കാരണാദ് യുഷ്മാൻ മിത്രാണി പ്രോക്തവാൻ|
16 Ye haue not chosen me, but I haue chosen you, and ordeined you, that ye goe and bring foorth fruite, and that your fruite remaine, that whatsoeuer ye shall aske of the Father in my Name, he may giue it you.
യൂയം മാം രോചിതവന്ത ഇതി ന, കിന്ത്വഹമേവ യുഷ്മാൻ രോചിതവാൻ യൂയം ഗത്വാ യഥാ ഫലാന്യുത്പാദയഥ താനി ഫലാനി ചാക്ഷയാണി ഭവന്തി, തദർഥം യുഷ്മാൻ ന്യജുനജം തസ്മാൻ മമ നാമ പ്രോച്യ പിതരം യത് കിഞ്ചിദ് യാചിഷ്യധ്വേ തദേവ സ യുഷ്മഭ്യം ദാസ്യതി|
17 These things commaund I you, that ye loue one another.
യൂയം പരസ്പരം പ്രീയധ്വമ് അഹമ് ഇത്യാജ്ഞാപയാമി|
18 If the worlde hate you, ye knowe that it hated me before you.
ജഗതോ ലോകൈ ര്യുഷ്മാസു ഋതീയിതേഷു തേ പൂർവ്വം മാമേവാർത്തീയന്ത ഇതി യൂയം ജാനീഥ|
19 If ye were of the worlde, the world woulde loue his owne: but because ye are not of ye world, but I haue chosen you out of the world, therefore the world hateth you.
യദി യൂയം ജഗതോ ലോകാ അഭവിഷ്യത തർഹി ജഗതോ ലോകാ യുഷ്മാൻ ആത്മീയാൻ ബുദ്ധ്വാപ്രേഷ്യന്ത; കിന്തു യൂയം ജഗതോ ലോകാ ന ഭവഥ, അഹം യുഷ്മാൻ അസ്മാജ്ജഗതോഽരോചയമ് ഏതസ്മാത് കാരണാജ്ജഗതോ ലോകാ യുഷ്മാൻ ഋതീയന്തേ|
20 Remember the word that I said vnto you, The seruant is not greater then his master. If they haue persecuted me, they will persecute you also: if they haue kept my worde, they will also keepe yours.
ദാസഃ പ്രഭോ ർമഹാൻ ന ഭവതി മമൈതത് പൂർവ്വീയം വാക്യം സ്മരത; തേ യദി മാമേവാതാഡയൻ തർഹി യുഷ്മാനപി താഡയിഷ്യന്തി, യദി മമ വാക്യം ഗൃഹ്ലന്തി തർഹി യുഷ്മാകമപി വാക്യം ഗ്രഹീഷ്യന്തി|
21 But all these things will they doe vnto you for my Names sake, because they haue not knowen him that sent me.
കിന്തു തേ മമ നാമകാരണാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതി താദൃശം വ്യവഹരിഷ്യന്തി യതോ യോ മാം പ്രേരിതവാൻ തം തേ ന ജാനന്തി|
22 If I had not come and spoken vnto them, they shoulde not haue had sinne: but nowe haue they no cloke for their sinne.
തേഷാം സന്നിധിമ് ആഗത്യ യദ്യഹം നാകഥയിഷ്യം തർഹി തേഷാം പാപം നാഭവിഷ്യത് കിന്ത്വധുനാ തേഷാം പാപമാച്ഛാദയിതുമ് ഉപായോ നാസ്തി|
23 He that hateth me, hateth my Father also.
യോ ജനോ മാമ് ഋതീയതേ സ മമ പിതരമപി ഋതീയതേ|
24 If I had not done workes among them which none other man did, they had not had sinne: but nowe haue they both seene, and haue hated both me, and my Father.
യാദൃശാനി കർമ്മാണി കേനാപി കദാപി നാക്രിയന്ത താദൃശാനി കർമ്മാണി യദി തേഷാം സാക്ഷാദ് അഹം നാകരിഷ്യം തർഹി തേഷാം പാപം നാഭവിഷ്യത് കിന്ത്വധുനാ തേ ദൃഷ്ട്വാപി മാം മമ പിതരഞ്ചാർത്തീയന്ത|
25 But it is that the worde might be fulfilled, that is written in their Lawe, They hated me without a cause.
തസ്മാത് തേഽകാരണം മാമ് ഋതീയന്തേ യദേതദ് വചനം തേഷാം ശാസ്ത്രേ ലിഖിതമാസ്തേ തത് സഫലമ് അഭവത്|
26 But when that Comforter shall come, whom I will send vnto you from the Father, euen the Spirit of trueth, which proceedeth of the Father, he shall testifie of me.
കിന്തു പിതു ർനിർഗതം യം സഹായമർഥാത് സത്യമയമ് ആത്മാനം പിതുഃ സമീപാദ് യുഷ്മാകം സമീപേ പ്രേഷയിഷ്യാമി സ ആഗത്യ മയി പ്രമാണം ദാസ്യതി|
27 And ye shall witnesse also, because ye haue bene with me from the beginning.
യൂയം പ്രഥമമാരഭ്യ മയാ സാർദ്ധം തിഷ്ഠഥ തസ്മാദ്ധേതോ ര്യൂയമപി പ്രമാണം ദാസ്യഥ|
