Job 4
1 Then Eliphaz the Temanite answered, and sayde,
Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
2 If we assay to commune with thee, wilt thou be grieued? but who can withholde himselfe from speaking?
Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?
3 Behold, thou hast taught many, and hast strengthened the wearie hands.
Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.
4 Thy wordes haue confirmed him that was falling, and thou hast strengthened the weake knees.
Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.
5 But now it is come vpon thee, and thou art grieued: it toucheth thee, and thou art troubled.
Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.
6 Is not this thy feare, thy confidence, thy pacience, and the vprightnesse of thy wayes?
Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?
7 Remember, I pray thee: who euer perished, being an innocent? or where were the vpright destroyed?
Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?
8 As I haue seene, they that plow iniquitie, and sowe wickednesse, reape the same.
Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.
9 With the blast of God they perish, and with the breath of his nostrels are they cosumed.
Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.
10 The roaring of the Lion, and the voyce of the Lionesse, and the teeth of the Lions whelpes are broken.
Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.
11 The Lyon perisheth for lacke of pray, and the Lyons whelpes are scattered abroade.
Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.
12 But a thing was brought to me secretly, and mine eare hath receiued a litle thereof.
Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.
13 In the thoughtes of ye visions of the night, when sleepe falleth on men,
Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,
14 Feare came vpon me, and dread which made all my bones to tremble.
Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.
15 And the wind passed before me, and made the heares of my flesh to stande vp.
Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.
16 Then stoode one, and I knewe not his face: an image was before mine eyes, and in silence heard I a voyce, saying,
Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,
17 Shall man be more iust then God? or shall a man be more pure then his maker?
Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?
18 Beholde, he founde no stedfastnesse in his Seruants, and laid follie vpon his Angels.
Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:
19 Howe much more in them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, which shalbe destroyed before the moth?
Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!
20 They be destroyed from the morning vnto the euening: they perish for euer, without regarde.
Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.
21 Doeth not their dignitie goe away with them? do they not die, and that without wisdom?
Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.
