Job 4
1 Then Eliphaz the Temanite answered, and sayde,
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 If we assay to commune with thee, wilt thou be grieued? but who can withholde himselfe from speaking?
Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?
3 Behold, thou hast taught many, and hast strengthened the wearie hands.
Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.
4 Thy wordes haue confirmed him that was falling, and thou hast strengthened the weake knees.
Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.
5 But now it is come vpon thee, and thou art grieued: it toucheth thee, and thou art troubled.
A teraz, gdy [to] przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.
6 Is not this thy feare, thy confidence, thy pacience, and the vprightnesse of thy wayes?
Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?
7 Remember, I pray thee: who euer perished, being an innocent? or where were the vpright destroyed?
Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?
8 As I haue seene, they that plow iniquitie, and sowe wickednesse, reape the same.
Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.
9 With the blast of God they perish, and with the breath of his nostrels are they cosumed.
Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.
10 The roaring of the Lion, and the voyce of the Lionesse, and the teeth of the Lions whelpes are broken.
Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.
11 The Lyon perisheth for lacke of pray, and the Lyons whelpes are scattered abroade.
Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.
12 But a thing was brought to me secretly, and mine eare hath receiued a litle thereof.
Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.
13 In the thoughtes of ye visions of the night, when sleepe falleth on men,
W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;
14 Feare came vpon me, and dread which made all my bones to tremble.
Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.
15 And the wind passed before me, and made the heares of my flesh to stande vp.
Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.
16 Then stoode one, and I knewe not his face: an image was before mine eyes, and in silence heard I a voyce, saying,
Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, [tylko jakiś] kształt [był] przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos [mówiący]:
17 Shall man be more iust then God? or shall a man be more pure then his maker?
Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek [może być] czystszy niż jego Stwórca?
18 Beholde, he founde no stedfastnesse in his Seruants, and laid follie vpon his Angels.
Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;
19 Howe much more in them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, which shalbe destroyed before the moth?
O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej [ich] zgnieść niż mola.
20 They be destroyed from the morning vnto the euening: they perish for euer, without regarde.
Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt [tego] nie zauważa.
21 Doeth not their dignitie goe away with them? do they not die, and that without wisdom?
Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.
