Job 4
1 Then Eliphaz the Temanite answered, and sayde,
Kaj ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
2 If we assay to commune with thee, wilt thou be grieued? but who can withholde himselfe from speaking?
Se oni provos diri al vi vorton, tio eble estos por vi turmenta? Sed kiu povas deteni sin de parolado?
3 Behold, thou hast taught many, and hast strengthened the wearie hands.
Jen vi multajn instruis, Kaj manojn senfortiĝintajn vi refortigis;
4 Thy wordes haue confirmed him that was falling, and thou hast strengthened the weake knees.
Falantojn restarigis viaj vortoj, Kaj fleksiĝantajn genuojn vi fortigis;
5 But now it is come vpon thee, and thou art grieued: it toucheth thee, and thou art troubled.
Kaj nun, kiam tio trafis vin, vi perdis la forton; Ĝi ektuŝis vin, kaj vi ektimis.
6 Is not this thy feare, thy confidence, thy pacience, and the vprightnesse of thy wayes?
Ĉu ne via timo antaŭ Dio estas via konsolo? Ĉu la virteco de viaj vojoj ne estas via espero?
7 Remember, I pray thee: who euer perished, being an innocent? or where were the vpright destroyed?
Rememoru do, ĉu pereis iu senkulpa? Kaj kie virtuloj estis ekstermitaj?
8 As I haue seene, they that plow iniquitie, and sowe wickednesse, reape the same.
Kiel mi vidis, tiuj, kiuj plugis pekojn kaj semis malbonagojn, Tiuj ilin rikoltas;
9 With the blast of God they perish, and with the breath of his nostrels are they cosumed.
De la ekblovo de Dio ili pereas, Kaj de la ekspiro de Lia kolero ili malaperas.
10 The roaring of the Lion, and the voyce of the Lionesse, and the teeth of the Lions whelpes are broken.
La kriado de leono kaj la voĉo de leopardo silentiĝis, Kaj la dentoj de junaj leonoj rompiĝis;
11 The Lyon perisheth for lacke of pray, and the Lyons whelpes are scattered abroade.
Leono pereis pro manko de manĝaĵo, Kaj idoj de leonino diskuris.
12 But a thing was brought to me secretly, and mine eare hath receiued a litle thereof.
Kaj al mi kaŝe alvenis vorto, Kaj mia orelo kaptis parteton de ĝi.
13 In the thoughtes of ye visions of the night, when sleepe falleth on men,
Dum meditado pri la vizioj de la nokto, Kiam profunda dormo falas sur la homojn,
14 Feare came vpon me, and dread which made all my bones to tremble.
Atakis min teruro kaj tremo, Kaj ĉiuj miaj ostoj eksentis timon.
15 And the wind passed before me, and made the heares of my flesh to stande vp.
Kaj spirito traflugis antaŭ mi, Kaj la haroj sur mia korpo rigidiĝis.
16 Then stoode one, and I knewe not his face: an image was before mine eyes, and in silence heard I a voyce, saying,
Staris bildo antaŭ miaj okuloj, sed mi ne povis rekoni ĝian aspekton; Estis silento, kaj mi ekaŭdis voĉon, dirantan:
17 Shall man be more iust then God? or shall a man be more pure then his maker?
Ĉu homo estas pli justa ol Dio? Ĉu viro estas pli pura ol lia Kreinto?
18 Beholde, he founde no stedfastnesse in his Seruants, and laid follie vpon his Angels.
Vidu, al Siaj servantoj Li ne konfidas, Kaj Siajn anĝelojn Li trovas mallaŭdindaj:
19 Howe much more in them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, which shalbe destroyed before the moth?
Des pli koncerne tiujn, Kiuj loĝas en argilaj dometoj, Fonditaj sur tero, Kaj kiujn formanĝas vermoj.
20 They be destroyed from the morning vnto the euening: they perish for euer, without regarde.
De la mateno ĝis la vespero ili disfalas, Pereas por ĉiam, kaj neniu tion atentas.
21 Doeth not their dignitie goe away with them? do they not die, and that without wisdom?
La fadeno de ilia vivo estas distranĉita; Ili mortas, kaj ne en saĝeco.
