Job 39
1 Knowest thou the time when the wilde goates bring foorth yong? or doest thou marke when the hindes doe calue?
Сән тағдики явайи өшкиләрниң қачан туғидиғанлиғини биләмсән? Җәрәнләрниң балилиғанлиғини күзитип баққанмусән?
2 Canst thou nomber the moneths that they fulfill? or knowest thou the time when they bring foorth?
Уларниң боғаз болғили нәччә ай болғанлиғини саналамсән? Уларниң балилайдиған вақтидин хәвириң барму?
3 They bow them selues: they bruise their yong and cast out their sorowes.
Улар қәддини пүкүп, йетип балилирини туғиду, Улар өзидики толғақни чиқирип ташлайду;
4 Yet their yong waxe fatte, and growe vp with corne: they goe foorth and returne not vnto them.
Уларниң балилири күчлинип йетилиду, Улар далада өсүп, [анисиниң] йенидин чиқип қайтип кәлмәйду.
5 Who hath set the wilde asse at libertie? or who hath loosed the bondes of the wilde asse?
Явайи ешәкни далаға қоюветип әркинликкә чиқарған ким? Шаш ешәкниң нохтилирини йешивәткән ким?
6 It is I which haue made the wildernesse his house, and the salt places his dwellings.
Чөл-баяванни униң өйи қилғанмән, Шорлуқниму униң туралғуси қилғанмән.
7 He derideth the multitude of the citie: he heareth not the crie of the driuer.
У шәһәрниң қийқас-сүрәнлиридин жирақ туруп уни мазақ қилиду; У ешәкчиниң вақиришиниму аңлимайду.
8 He seeketh out the mountaine for his pasture, and searcheth after euery greene thing.
У тағларни өз яйлиғим дәп кезиду, Шу йәрдики һәммә гүл-гияни издәп жүриду.
9 Will the vnicorne serue thee? or will he tary by thy cribbe?
Явайи кала болса хизмитиңгә киришкә рази боламду? Сениң оқуруңниң йенида турушқа унамду?
10 Canst thou binde the vnicorne with his band to labour in the furrowe? or will he plowe the valleyes after thee?
Явайи калини тана билән бағлап, тапқа чүшүрәләмсән?! У саңа әгишип җилғиларда меңип тирна тартамду?
11 Wilt thou trust in him, because his strength is great, and cast off thy labour vnto him?
Униң күчи зор болғанлиғи үчүн униңға тайинамсән? Әмгигиңни униңға аманәт қиламсән?
12 Wilt thou beleeue him, that he will bring home thy seede, and gather it vnto thy barne?
Данлириңни өйгә көтирип әкилишни униңға тапшурамсән? «[Данлиримни] хаминимға жиғиштуриду» дәп униңға ишәнәмсән?
13 Hast thou giuen the pleasant wings vnto the peacockes? or winges and feathers vnto the ostriche?
Төгиқуш қанатлирини шатлиқ билән қақиду, Бирақ булар ләйләкниң қанат учлири һәм пәйлиригә йетәмду?
14 Which leaueth his egges in the earth, and maketh them hote in the dust,
У тухумлирини йәргә ташлап қойиду, Тухумлирим топида исситилсун, дәйду.
15 And forgetteth that the foote might scatter the, or that the wild beast might breake the.
Уларниң тәсадипий дәссилип янҗилидиғанлиғини, Далидики бирәр һайванниң асанла уларни дәссәп-чәйләйдиғанлиғини унтуйду.
16 He sheweth himselfe cruell vnto his yong ones, as they were not his, and is without feare, as if he trauailed in vaine.
Балилирини өзиниң әмәстәк бағрини қаттиқ қилиду; Униң туғутиниң әҗри бекарға кетиду, Бирақ у писәнт қилмиғандәк туриду.
17 For God had depriued him of wisedom, and hath giuen him no part of vnderstanding.
Чүнки Тәңри уни кам әқил қилған, Униңға даналиқни бәрмигән.
18 When time is, he mounteth on hie: he mocketh the horse and his rider.
Һалбуки, у жүгүрүш алдида мәйдисини жуқуриға көтәргинидә, Ат һәм атлиқларни кәмситип мазақ қилиду.
19 Hast thou giuen the horse strength? or couered his necke with neying?
Сән атқа күч беғишлиғанмидиң? Сән униң бойниға йәлпүнүп туридиған яйлини кийгүзгәнмидиң?
20 Hast thou made him afraid as the grashopper? his strong neying is fearefull.
Сән уни һәйвәтлик пурқушлири билән адәмни қорқутидиған, Чекәткидәк сәкрәйдиған қилаламсән?
21 He diggeth in the valley, and reioyceth in his strength: he goeth foorth to meete the harnest man.
У әшәддийлик билән йәр татилап-зохчуп, Өз күчидин шатлинип кетиду, Қураллиқ қошун билән җәң қилишқа атлиниду.
22 He mocketh at feare, and is not afraid, and turneth not backe from the sworde,
У қорқунучқа нисбәтән күлүпла қойиду, Һеч немидин қорқмайду; Қиличниң бисидин у янмайду.
23 Though the quiuer rattle against him, the glittering speare and the shield.
Оқдан, җулалиқ нәйзә, Гөрзиму униң йенида шарақшийду,
24 He swalloweth the ground for fearcenes and rage, and he beleeueth not that it is the noise of the trumpet.
У йәрни аччиқ һәм ғәзәп билән жутуветиду, [Җәң] канайини бир аңлапла һаяҗанлинип қин-қиниға патмай кетиду.
25 He sayth among the trumpets, Ha, ha: hee smellleth the battell afarre off, and the noyse of the captaines, and the shouting.
Канайларниң авази биләнла у: «Айһай!» дәйду, У җәңни жирақтин пурап болиду. У сәркәрдиләрниң товлашлирини, җәңчиләрниң вақирашлирини хошаллиқ билән аңлайду.
26 Shall the hauke flie by thy wisedome, stretching out his wings toward the South?
Сар сениң әқлиң билән учамду, Қанатлирини җәнупқа қарап керәмду?
27 Doeth the eagle mount vp at thy commandement, or make his nest on hie?
Бүркүт буйруғуң билән жуқуриға пәрваз қилип көтириләмду, Угисини жуқуриға саламду?
28 Shee abideth and remaineth in the rocke, euen vpon the toppe of the rocke, and the tower.
У қорам ташниң үстидә маканлишиду, У тағниң чоққисиға қониду, Тик қияниму туралғуси қилиду.
29 From thence she spieth for meate, and her eyes beholde afarre off.
Шу йәрдин у овни пайлап байқивалиду, Көзлири жирақ-жирақларни күзитиду.
30 His young ones also sucke vp blood: and where the slaine are, there is she.
Униң балилири қан шорайду; Өлтүрүлгәнләр нәдә болса, у шу йәрдә болиду».
