Job 31

1 I made a couenant with mine eyes: why then should I thinke on a mayde?

۱ «با چشمان خود عهد بسته‌ام، پس چگونه بر دوشیزه‌ای نظر افکنم؟

2 For what portion should I haue of God from aboue? and what inheritance of the Almightie from on hie?

۲ زیراقسمت خدا از اعلی چیست؟ و نصیب قادرمطلق، از اعلی علیین؟

3 Is not destruction to the wicked and strange punishment to the workers of iniquitie?

۳ آیا آن برای شریران هلاکت نیست؟ و به جهت عاملان بدی مصیبت نی؟

4 Doeth not he beholde my wayes and tell all my steps?

۴ آیا او راههای مرا نمی بیند؟ و جمیع قدمهایم را نمی شمارد؟

5 If I haue walked in vanitie, or if my foote hath made haste to deceite,

۵ اگر با دروغ راه می‌رفتم یا پایهایم با فریب می‌شتابید،

6 Let God weigh me in the iust balance, and he shall know mine vprightnes.

۶ مرا به میزان عدالت بسنجد، تا خدا کاملیت مرا بداند.

7 If my steppe hath turned out of the way, or mine heart hath walked after mine eye, or if any blot hath cleaued to mine handes,

۷ اگرقدمهایم از طریق آواره گردیده، و قلبم در‌پی چشمانم رفته، و لکه‌ای به‌دستهایم چسبیده باشد،

8 Let me sowe, and let another eate: yea, let my plantes be rooted out.

۸ پس من کشت کنم و دیگری بخورد، ومحصول من از ریشه‌کنده شود.

9 If mine heart hath bene deceiued by a woman, or if I haue layde wayte at the doore of my neighbour,

۹ اگر قلبم به زنی فریفته شده، یا نزد در همسایه خود در کمین نشسته باشم،

10 Let my wife grinde vnto another man, and let other men bow downe vpon her:

۱۰ پس زن من برای شخصی دیگرآسیا کند، و دیگران بر او خم شوند.

11 For this is a wickednes, and iniquitie to bee condemned:

۱۱ زیرا که آن قباحت می‌بود و تقصیری سزاوار حکم داوران.

12 Yea, this is a fire that shall deuoure to destruction, and which shall roote out al mine increase,

۱۲ چونکه این آتشی می‌بود که تا ابدون می‌سوزانید، و تمامی محصول مرا از ریشه می‌کند.

13 If I did contemne the iudgement of my seruant, and of my mayde, when they did contend with me,

۱۳ اگر دعوی بنده و کنیز خود را ردمی کردم، هنگامی که بر من مدعی می‌شدند.

14 What then shall I do when God standeth vp? and when he shall visit me, what shall I answere?

۱۴ پس چون خدا به ضد من برخیزد چه خواهم کرد؟ و هنگامی که تفتیش نماید به او چه جواب خواهم داد؟

15 He that hath made me in the wombe, hath he not made him? hath not he alone facioned vs in the wombe?

۱۵ آیا آن کس که مرا در رحم آفریداو را نیز نیافرید؟ و آیا کس واحد، ما را در رحم نسرشت؟

16 If I restrained the poore of their desire, or haue caused the eyes of the widow to faile,

۱۶ «اگر مراد مسکینان را از ایشان منع نموده باشم، و چشمان بیوه‌زنان را تار گردانیده،

17 Or haue eaten my morsels alone, and the fatherles hath not eaten thereof,

۱۷ اگرلقمه خود را به تنهایی خورده باشم، و یتیم از آن تناول ننموده،

18 (For from my youth hee hath growen vp with me as with a father, and from my mothers wombe I haue bene a guide vnto her)

۱۸ و حال آنکه او از جوانیم با من مثل پدر پرورش می‌یافت، و از بطن مادرم بیوه‌زن را رهبری می‌نمودم.

19 If I haue seene any perish for want of clothing, or any poore without couering,

۱۹ اگر کسی را از برهنگی هلاک دیده باشم، و مسکین را بدون پوشش،

20 If his loynes haue not blessed me, because he was warmed with the fleece of my sheepe,

۲۰ اگر کمرهای او مرا برکت نداده باشد، و از پشم گوسفندان من گرم نشده،

21 If I haue lift vp mine hande against the fatherlesse, when I saw that I might helpe him in the gate,

۲۱ اگر دست خود را بر یتیم بلند کرده باشم، هنگامی که اعانت خود را دردروازه می‌دیدم،

22 Let mine arme fal from my shoulder, and mine arme be broken from the bone.

۲۲ پس بازوی من از کتفم بیفتد، و ساعدم از قلم آن شکسته شود.

23 For Gods punishment was fearefull vnto me, and I could not be deliuered from his highnes.

۲۳ زیرا که هلاکت از خدا برای من ترس می‌بود و به‌سبب کبریایی او توانایی نداشتم.

24 If I made gold mine hope, or haue sayd to the wedge of golde, Thou art my confidence,

۲۴ اگر طلا را امیدخود می‌ساختم و به زر خالص می‌گفتم تو اعتمادمن هستی،

25 If I reioyced because my substance was great, or because mine hand had gotten much,

۲۵ اگر از فراوانی دولت خویش شادی می‌نمودم، و از اینکه دست من بسیار کسب نموده بود،

26 If I did behold the sunne, when it shined, or the moone, walking in her brightnes,

۲۶ اگر چون آفتاب می‌تابید بر آن نظرمی کردم و بر ماه، هنگامی که با درخشندگی سیرمی کرد.

27 If mine heart did flatter me in secrete, or if my mouth did kisse mine hand,

۲۷ و دل من خفیه فریفته می‌شد و دهانم دستم را می‌بوسید.

28 (This also had bene an iniquitie to be condemned: for I had denied the God aboue)

۲۸ این نیز گناهی مستوجب قصاص می‌بود زیرا خدای متعال را منکرمی شدم.

29 If I reioyced at his destruction that hated me, or was mooued to ioye when euill came vpon him,

۲۹ اگر از مصیبت دشمن خود شادی می‌کردم یا حینی که بلا به او عارض می‌شد وجدمی نمودم،

30 Neither haue I suffred my mouth to sinne, by wishing a curse vnto his soule.

۳۰ و حال آنکه زبان خود را از گناه ورزیدن بازداشته، بر جان او لعنت را سوال ننمودم.

31 Did not the men of my Tabernacle say, Who shall giue vs of his flesh? we can not bee satisfied.

۳۱ اگر اهل خیمه من نمی گفتند: کیست که از گوشت او سیر نشده باشد،

32 The stranger did not lodge in the streete, but I opened my doores vnto him, that went by the way.

۳۲ غریب درکوچه شب را به‌سر نمی برد و در خود را به روی مسافر می‌گشودم.

33 If I haue hid my sinne, as Adam, concealing mine iniquitie in my bosome,

۳۳ اگر مثل آدم، تقصیر خود رامی پوشانیدم و عصیان خویش را در سینه خودمخفی می‌ساختم،

34 Though I could haue made afraid a great multitude, yet the most contemptible of the families did feare me: so I kept silence, and went not out of the doore.

۳۴ از این جهت که از انبوه کثیرمی ترسیدم و اهانت قبایل مرا هراسان می‌ساخت، پس ساکت مانده، از در خود بیرون نمی رفتم.

35 Oh that I had some to heare me! beholde my signe that the Almightie will witnesse for me: though mine aduersary should write a booke against me,

۳۵ کاش کسی بود که مرا می‌شنید، اینک امضای من حاضر است. پس قادر مطلق مرا جواب دهد. و اینک کتابتی که مدعی من نوشته است.

36 Woulde not I take it vpon my shoulder, and binde it as a crowne vnto me?

۳۶ یقین که آن را بر دوش خود برمی داشتم و مثل تاج برخود می‌بستم.

37 I will tell him the nomber of my goings, and goe vnto him as to a prince.

۳۷ شماره قدمهای خود را برای اوبیان می‌کردم و مثل امیری به او تقرب می‌جستم.

38 If my lande cry against me, or the furrowes thereof complayne together,

۳۸ اگر زمین من بر من فریاد می‌کرد و مرزهایش با هم گریه می‌کردند،

39 If I haue eaten the fruites thereof without siluer: or if I haue grieued the soules of the masters thereof,

۳۹ اگر محصولاتش را بدون قیمت می‌خوردم و جان مالکانش را تلف می‌نمودم،

40 Let thistles growe in steade of wheate, and cockle in the stead of Barley. The wordes of Iob are ended.

۴۰ پس خارها به عوض گندم وکرکاس به عوض جو بروید.» سخنان ایوب تمام شد.