Job 30
1 Bvt now they that are yonger then I, mocke me: yea, they whose fathers I haue refused to set with the dogges of my flockes.
“Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlar Benimle alay etmekte, Oysa babalarını sürümün köpeklerinin Yanına koymaya tenezzül etmezdim.
2 For whereto shoulde the strength of their handes haue serued mee, seeing age perished in them?
Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı?
3 For pouertie and famine they were solitary, fleeing into the wildernes, which is darke, desolate and waste.
Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.
4 They cut vp nettels by the bushes, and the iuniper rootes was their meate.
Çalılıklarda karapazı topluyor, Retem kökü yiyorlardı.
5 They were chased forth from among men: they shouted at them, as at a theefe.
Toplumdan kovuluyorlardı, İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.
6 Therfore they dwelt in the clefts of riuers, in the holes of the earth and rockes.
Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.
7 They roared among the bushes, and vnder the thistles they gathered themselues.
Çalıların arasında anırır, Çalı altında birbirine sokulurlardı.
8 They were the children of fooles and the children of villaines, which were more vile then the earth.
Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, Ülkeden kovulmuşlardı.
9 And now am I their song, and I am their talke.
“Şimdiyse destan oldum dillerine, Ağızlarına doladılar beni.
10 They abhorre me, and flee farre from mee, and spare not to spit in my face.
Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.
11 Because that God hath loosed my corde and humbled mee, they haue loosed the bridle before me.
Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için Dizginsiz davranmaya başladılar bana.
12 The youth rise vp at my right hand: they haue pusht my feete, and haue trode on me as on the paths of their destruction.
Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor, Ayaklarımı kaydırıyor, Bana karşı rampalar kuruyorlar.
13 They haue destroyed my paths: they tooke pleasure at my calamitie, they had none helpe.
Yolumu kesiyor, Kimseden yardım görmeden Beni yok etmeye çalışıyorlar.
14 They came as a great breach of waters, and vnder this calamitie they come on heapes.
Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor, Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.
15 Feare is turned vpon mee: and they pursue my soule as the winde, and mine health passeth away as a cloude.
Dehşet çöktü üzerime, Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu, Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.
16 Therefore my soule is nowe powred out vpon me, and the dayes of affliction haue taken holde on me.
“Şimdi tükeniyorum, Acı günler beni ele geçirdi.
17 It pearceth my bones in the night, and my sinewes take no rest.
Geceleri kemiklerim sızlıyor, Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
18 For the great vehemencie is my garment changed, which compasseth me about as the colar of my coate.
Tanrı'nın şiddeti Üzerimdeki giysiye dönüştü, Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.
19 He hath cast me into the myre, and I am become like ashes and dust.
Beni çamura fırlattı, Toza, küle döndüm.
20 Whe I cry vnto thee, thou doest not heare me, neither regardest me, when I stand vp.
“Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.
21 Thou turnest thy selfe cruelly against me, and art enemie vnto mee with the strength of thine hand.
Bana acımasız davranıyor, Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.
22 Thou takest me vp and causest mee to ride vpon the winde, and makest my strength to faile.
Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun, Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.
23 Surely I knowe that thou wilt bring mee to death, and to the house appoynted for all the liuing.
Biliyorum, beni ölüme, Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.
24 Doubtles none can stretch his hand vnto the graue, though they cry in his destruction.
“Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, Felakete uğrayıp yardım istediğinde.
25 Did not I weepe with him that was in trouble? was not my soule in heauinesse for the poore?
Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? Yoksullar için üzülmez miydim?
26 Yet when I looked for good, euill came vnto me: and when I waited for light, there came darkenesse.
Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi.
27 My bowels did boyle without rest: for the dayes of affliction are come vpon me.
İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var.
28 I went mourning without sunne: I stood vp in the congregation and cryed.
Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.
29 I am a brother to the dragons, and a companion to the ostriches.
Çakallarla kardeş, Baykuşlarla arkadaş oldum.
30 My skinne is blacke vpon me, and my bones are burnt with heate.
Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.
31 Therefore mine harpe is turned to mourning, and mine organs into the voyce of them that weepe.
Lirimin sesi yas feryadına, Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.
