Job 30

1 Bvt now they that are yonger then I, mocke me: yea, they whose fathers I haue refused to set with the dogges of my flockes.

Ngayon ang mga mas nakababata sa akin ay walang maidulot kundi pangungnutya sa akin - ang mga kabataang lalaking ito na ang mga ama ay gusto kong tanggihang magtrabaho katabi ng mga aso sa aking kawan.

2 For whereto shoulde the strength of their handes haue serued mee, seeing age perished in them?

Tunay nga, ang lakas ng mga kamay ng kanilang mga ama - paano nito ako matutulungan - mga lalaki na kung saan ang lakas ng kanilang kaganapan sa gulang ay naglaho na?

3 For pouertie and famine they were solitary, fleeing into the wildernes, which is darke, desolate and waste.

Sila ay mga payat dahil sa kahirapan at kagutuman, ngumangatngat sila sa tuyong lupa sa kadiliman ng ilang at kapanglawan.

4 They cut vp nettels by the bushes, and the iuniper rootes was their meate.

Namitas sila ng halaman ng soltwot at mga dahon ng palumpong; ang mga ugat ng puno ng tambo ang kanilang pagkain.

5 They were chased forth from among men: they shouted at them, as at a theefe.

Pinalayas sila mula sa mga tao na sumigaw sa kanila na parang isang tao na sinisigawan ang isang magnanakaw.

6 Therfore they dwelt in the clefts of riuers, in the holes of the earth and rockes.

Kaya kinailangan nilang manirahan sa ilog lambak, sa mga lungga ng lupa at ng mga bato.

7 They roared among the bushes, and vnder the thistles they gathered themselues.

Sa mga palumpong, umungal sila tulad ng mga asno; sa ilalim ng mga palumpong nagtitipon-tipon sila.

8 They were the children of fooles and the children of villaines, which were more vile then the earth.

Sila ay mga inapo ng mga hangal; tunay nga, na walang kwentang mga tao; pinalayas sila sa lupain sa pamamagitan ng mga pamalo.

9 And now am I their song, and I am their talke.

Pero ngayon, para sa kanilang mga anak, naging paksa ako ng isang kanta ng pangungutya; tunay nga, naging isang katatawanan ako sa kanila.

10 They abhorre me, and flee farre from mee, and spare not to spit in my face.

Kinasusuklaman nila ako at hindi lumalapit sa akin; hindi sila nag-aatubiling dumura sa aking mukha.

11 Because that God hath loosed my corde and humbled mee, they haue loosed the bridle before me.

Dahil tinanggal ng Diyos ang lubid ng aking pana at pinahirapan ako, kaya sa harapan ko ay nawawala ang lahat ng pagpipigil sa sarili ng mga taong ito.

12 The youth rise vp at my right hand: they haue pusht my feete, and haue trode on me as on the paths of their destruction.

Sa aking kanang kamay naghimagsik ang magulong pulutong ng mga tao; itinaboy nila ako at itinambak laban sa akin ang kanilang punso ng paglusob.

13 They haue destroyed my paths: they tooke pleasure at my calamitie, they had none helpe.

Sinisira nila ang aking landas; Itinutulak nila ang kapahamakan para sa akin, mga lalaki na walang sinumang makapipigil.

14 They came as a great breach of waters, and vnder this calamitie they come on heapes.

Sinasalakay nila ako tulad ng isang hukbo sa pamamagitan ng isang malaking butas sa pader ng lungsod; sa gitna ng pagkawasak gumulong sila sa akin.

15 Feare is turned vpon mee: and they pursue my soule as the winde, and mine health passeth away as a cloude.

Nilukuban ako ng malaking takot; itinaboy ang aking karangalan na parang ng hangin; naglaho ang aking kasaganaan na parang isang ulap.

16 Therefore my soule is nowe powred out vpon me, and the dayes of affliction haue taken holde on me.

Ngayon ang buhay ko ay ibinubuhos mula sa akin. Hinawakan ako ng maraming araw ng pagdurusa.

17 It pearceth my bones in the night, and my sinewes take no rest.

Sa gabi sinasaksak ang aking mga buto sa loob ng aking katawan; ang mga sakit na nagpapahirap sa akin ay walang kapahingahan.

18 For the great vehemencie is my garment changed, which compasseth me about as the colar of my coate.

Hinablot ng malakas na pwersa ng Diyos ang aking kasuotan; binalutan ako nito tulad ng kwelyo ng aking tunika.

19 He hath cast me into the myre, and I am become like ashes and dust.

Inihagis niya ako sa putik; Naging tulad ako ng alabok at mga abo.

20 Whe I cry vnto thee, thou doest not heare me, neither regardest me, when I stand vp.

Umiiyak ako sa iyo, Diyos, pero hindi mo ako sinasagot; tumatayo ako pero tinitingnan mo lang ako.

21 Thou turnest thy selfe cruelly against me, and art enemie vnto mee with the strength of thine hand.

Nagbago ka na at naging malupit sa akin; sa kapangyarihan ng iyong kamay ay pinapahirapan mo ako.

22 Thou takest me vp and causest mee to ride vpon the winde, and makest my strength to faile.

Itinaas mo ako sa hangin at dinulot na tangayin ako nito; tinutunaw mo ako sa bagyo.

23 Surely I knowe that thou wilt bring mee to death, and to the house appoynted for all the liuing.

Dahil alam kong dadalhin mo ako sa kamatayan, sa bahay na nakatadhana para sa lahat ng mga buhay na bagay.

24 Doubtles none can stretch his hand vnto the graue, though they cry in his destruction.

Pero, wala bang umaabot ng kaniyang kamay para humingi ng tulong kapag siya ay bumabagsak? Wala bang nasa kaguluhan na nagmakaawa para sa tulong?

25 Did not I weepe with him that was in trouble? was not my soule in heauinesse for the poore?

Hindi ba ako umiyak para sa kaniya na nasa kaguluhan? Hindi ba ako nagdalamhati para sa taong nangangailangan?

26 Yet when I looked for good, euill came vnto me: and when I waited for light, there came darkenesse.

Nang naghanap ako ng kabutihan, ang dumating ay kasamaan; nang ako ay naghintay para sa liwanag, sa halip ay dumating ang kadiliman.

27 My bowels did boyle without rest: for the dayes of affliction are come vpon me.

Naguguluhan ang aking puso at hindi nagpapahinga; mga araw ng dalamhati ang dumating sa akin.

28 I went mourning without sunne: I stood vp in the congregation and cryed.

Patuloy na nangingitim ang aking balat hindi dahil sa araw; tumatayo ako sa kapulungan at humihingi ng tulong.

29 I am a brother to the dragons, and a companion to the ostriches.

Ako ay kapatid ng asong gubat, isang kasama ng mga ostrich.

30 My skinne is blacke vpon me, and my bones are burnt with heate.

Maitim ang aking balat at natutuklap; nasunog sa init ang aking mga buto.

31 Therefore mine harpe is turned to mourning, and mine organs into the voyce of them that weepe.

Kaya ang aking alpa ay nakatono para sa mga kanta ng pagluluksa, ang aking plauta para sa pagkanta ng mga nananaghoy.