< Job 30 >

1 Bvt now they that are yonger then I, mocke me: yea, they whose fathers I haue refused to set with the dogges of my flockes.
Sed nun ridas pri mi homoj pli junaj ol mi, Kies patrojn mi ne volus starigi kun la hundoj de miaj ŝafaroj;
2 For whereto shoulde the strength of their handes haue serued mee, seeing age perished in them?
Kies forto de la manoj estis senbezona por mi, Kaj kiuj ne povis atingi maljunecon;
3 For pouertie and famine they were solitary, fleeing into the wildernes, which is darke, desolate and waste.
Kiuj pro malriĉeco kaj malsato solece kuris En la dezerton mizeran kaj senvivan;
4 They cut vp nettels by the bushes, and the iuniper rootes was their meate.
Kiuj elŝiras atriplon apud la arbetaĵoj, Kaj kies pano estas la radiko de genisto.
5 They were chased forth from among men: they shouted at them, as at a theefe.
El meze de la homoj oni elpelas ilin; Oni krias sur ilin, kiel sur ŝteliston;
6 Therfore they dwelt in the clefts of riuers, in the holes of the earth and rockes.
En terfendoj ĉe la valoj ili loĝas, En truoj de la tero kaj de rokoj;
7 They roared among the bushes, and vnder the thistles they gathered themselues.
Inter la arbetaĵoj ili krias, Sub la kardoj ili kolektiĝas;
8 They were the children of fooles and the children of villaines, which were more vile then the earth.
Kiel infanoj de sentaŭguloj kaj sennomuloj, Ili estas elpelitaj el la lando.
9 And now am I their song, and I am their talke.
Kaj nun mi fariĝis objekto de ilia mokokanto, Mi fariĝis por ili objekto de babilado.
10 They abhorre me, and flee farre from mee, and spare not to spit in my face.
Ili abomenas min, malproksimiĝas de mi, Ne timas kraĉi sur mian vizaĝon.
11 Because that God hath loosed my corde and humbled mee, they haue loosed the bridle before me.
Li malligis mian ŝnuron kaj turmentas min, Kaj ili forĵetis antaŭ mi la bridon.
12 The youth rise vp at my right hand: they haue pusht my feete, and haue trode on me as on the paths of their destruction.
Dekstre buboj stariĝis, kaj puŝas miajn piedojn; Ili ebenigis kontraŭ mi siajn pereigajn vojojn;
13 They haue destroyed my paths: they tooke pleasure at my calamitie, they had none helpe.
Ili disfosis mian vojon, facile pereigas min, Ne bezonante helpanton;
14 They came as a great breach of waters, and vnder this calamitie they come on heapes.
Ili venas kiel tra larĝa breĉo, Ĵetas sin tumulte.
15 Feare is turned vpon mee: and they pursue my soule as the winde, and mine health passeth away as a cloude.
Teruroj turnis sin kontraŭ min, Forpelis mian majeston kiel vento; Kiel nubo foriris mia feliĉo.
16 Therefore my soule is nowe powred out vpon me, and the dayes of affliction haue taken holde on me.
Kaj nun elverŝiĝas mia animo; Kaptis min tagoj de mizero.
17 It pearceth my bones in the night, and my sinewes take no rest.
En la nokto miaj ostoj traboriĝas en mi, Kaj miaj mordetantoj ne dormas.
18 For the great vehemencie is my garment changed, which compasseth me about as the colar of my coate.
Kun granda malfacileco demetiĝas mia vesto; Premas min la rando de mia ĉemizo.
19 He hath cast me into the myre, and I am become like ashes and dust.
Oni komparas min kun koto; Mi similiĝis al polvo kaj cindro.
20 Whe I cry vnto thee, thou doest not heare me, neither regardest me, when I stand vp.
Mi krias al Vi, sed Vi ne respondas al mi; Mi staras, ke Vi atentu min.
21 Thou turnest thy selfe cruelly against me, and art enemie vnto mee with the strength of thine hand.
Vi fariĝis kruelulo por mi; Per la forto de Via mano Vi montras al mi Vian malamon.
22 Thou takest me vp and causest mee to ride vpon the winde, and makest my strength to faile.
Vi levis min en la venton, Lasis min kaj neniigis min en la ventego.
23 Surely I knowe that thou wilt bring mee to death, and to the house appoynted for all the liuing.
Mi scias, ke Vi transdonos min al la morto, En la kunvenejon de ĉio vivanta.
24 Doubtles none can stretch his hand vnto the graue, though they cry in his destruction.
Sed ĉu oni povas ne deziri eltiri manon, Kaj krii en sia malfeliĉo?
25 Did not I weepe with him that was in trouble? was not my soule in heauinesse for the poore?
Ĉu mi ne ploris pri tiu, kiu havis malfeliĉan tempon? Ĉu mia animo ne afliktiĝis pri malriĉulo?
26 Yet when I looked for good, euill came vnto me: and when I waited for light, there came darkenesse.
Mi atendis bonon, sed venis malbono; Mi esperis lumon, sed venis mallumo.
27 My bowels did boyle without rest: for the dayes of affliction are come vpon me.
Miaj internaĵoj bolas kaj ne ĉesas; Atakis min tempo de mizero.
28 I went mourning without sunne: I stood vp in the congregation and cryed.
Mi estas nigra, sed ne de la suno; Mi leviĝas en la komunumo kaj krias.
29 I am a brother to the dragons, and a companion to the ostriches.
Mi fariĝis frato al la ŝakaloj Kaj kamarado al la strutoj.
30 My skinne is blacke vpon me, and my bones are burnt with heate.
Mia haŭto nigriĝis sur mi, Kaj miaj ostoj sekiĝis de varmego.
31 Therefore mine harpe is turned to mourning, and mine organs into the voyce of them that weepe.
Mia harpo fariĝis plendilo, Kaj mia fluto fariĝis voĉo de plorantoj.

< Job 30 >