Job 15
1 Then answered Eliphaz the Temanite, and saide,
Elifaz van Teman nam het woord en sprak:
2 Shal a wise man speake words of ye winde, and fill his bellie with the East winde?
Antwoordt een wijze met bluf, En blaast hij zich op met oostenwind;
3 Shall he dispute with wordes not comely? or with talke that is not profitable?
Verdedigt hij zich met beuzelpraat En met holle frasen?
4 Surely thou hast cast off feare, and restrainest prayer before God.
Gij breekt zowaar de godsvrucht af, En verstoort de overpeinzing voor het aanschijn van God.
5 For thy mouth declareth thine iniquitie, seeing thou hast chosen ye tongue of the crafty.
Daar uw schuldig geweten uw mond onderricht, En gij de taal van bedriegers kiest,
6 Thine owne mouth condemneth thee, and not I, and thy lippes testifie against thee.
Is het uw eigen mond, die u vonnist: niet ik, Zijn het uw eigen lippen, die tegen u getuigen.
7 Art thou the first man, that was borne? and wast thou made before the hils?
Zijt gij als eerste der mensen geboren, Nog vóór de heuvelen ter wereld gebracht;
8 Hast thou heard the secret counsell of God, and doest thou restraine wisedome to thee?
Luistert ge toe in de raad van God, En hebt ge beslag op de Wijsheid gelegd?
9 What knowest thou that we knowe not? and vnderstandest that is not in vs?
Wat weet gij, wat wij niet weten, Wat begrijpt gij, wat wij niet verstaan?
10 With vs are both auncient and very aged men, farre older then thy father.
Ook onder ons zijn bejaarden en grijsaards, Ouder van dagen nog dan uw vader!
11 Seeme the consolations of God small vnto thee? is this thing strange vnto thee?
Zijn soms voor ú de vertroostingen Gods te gering, Het woord, met zachtheid tot u gesproken?
12 Why doeth thine heart take thee away, and what doe thine eyes meane,
Hoe sleept uw hartstocht u mee, En hoe rollen uw ogen:
13 That thou answerest to God at thy pleasure, and bringest such wordes out of thy mouth?
Dat ge uw wrevel tegen God durft keren, En zulke woorden aan uw mond laat ontglippen!
14 What is man, that he should be cleane? and he that is borne of woman, that he shoulde be iust?
Wat is een mens, dat hij rein zou zijn, Rechtschapen, die uit een vrouw is geboren?
15 Beholde, he founde no stedfastnesse in his Saintes: yea, the heauens are not cleane in his sight.
Zie, zelfs op zijn Heiligen kan Hij niet bouwen, En de hemel is niet rein in zijn oog;
16 How much more is man abominable, and filthie, which drinketh iniquitie like water?
Hoeveel minder de mens, afschuwelijk, bedorven, Die de ongerechtigheid als water drinkt!
17 I will tell thee: heare me, and I will declare that which I haue seene:
Ik zal het u tonen, luister naar mij; Wat ik gezien heb, u gaan vertellen.
18 Which wise men haue tolde, as they haue heard of their fathers, and haue not kept it secret:
Het is hetzelfde, wat de wijzen verkonden, En wat hun vaderen hun niet hadden verborgen,
19 To whome alone the land was giuen and no stranger passed through them.
Aan wie alleen het land was geschonken, En bij wie nog geen vreemde was binnengedrongen
20 The wicked man is continually as one that traueileth of childe, and the nomber of yeeres is hid from the tyrant.
De goddeloze verkeert heel zijn leven in angst, De tyran al de jaren, die voor hem zijn bedongen;
21 A sounde of feare is in his eares, and in his prosperitie the destroyer shall come vpon him.
Schrikgeluiden treffen zijn oren, In volle vrede stormt de plunderaar op hem af.
22 He beleeueth not to returne out of darknesse: for he seeth the sworde before him.
Hij hoopt niet eens, aan de duisternis te ontsnappen, En is bestemd voor het zwaard;
23 He wandreth to and from for bread where he may: he knoweth that the day of darkenesse is prepared at hande.
Hij wordt als een aas voor de gieren geworpen, En weet, dat sombere dagen hem wachten.
24 Affliction and anguish shall make him afraide: they shall preuaile against him as a King readie to the battell.
Benauwdheid en angst grijpt hem aan, Als een koning ten aanval gereed:
25 For he hath stretched out his hand against GOD, and made him selfe strong against the Almightie.
Want hij heeft zijn hand tegen God opgeheven, Den Almachtige durven trotseren;
26 Therefore God shall runne vpon him, euen vpon his necke, and against the most thicke part of his shielde.
Is met trotse nek op Hem afgestormd, Met zijn zwaar beslagen rondas!
27 Because he hath couered his face with his fatnesse, and hath colloppes in his flancke.
Omdat hij zijn gelaat met vet heeft bedekt, En een vetlaag gelegd op zijn lenden:
28 Though he dwell in desolate cities, and in houses which no man inhabiteth, but are become heapes,
Daarom vestigt hij zich in verwoeste steden, In onbewoonbare huizen, die tot puin zijn vervallen;
29 He shall not be rich, neither shall his substance continue, neither shall he prolong the perfection thereof in the earth.
Hij blijft niet rijk, En zijn vermogen houdt geen stand;
30 He shall neuer depart out of darkenesse: the flame shall drie vp his branches, and he shall goe away with the breath of his mouth.
Zijn schaduw breidt zich niet uit op de grond, En hij ontsnapt de duisternis niet; Het vuur zal zijn loten verschroeien, De wind zijn bloesem verwaaien!
31 He beleeueth not that he erreth in vanitie: therefore vanitie shalbe his change.
Laat hem niet op zijn gestalte vertrouwen, Hij komt bedrogen uit, ze is enkel schijn.
32 His branch shall not be greene, but shall be cut off before his day.
Zijn ranken verdorren vóór de tijd, En zijn twijgen groenen niet meer;
33 God shall destroy him as the vine her sower grape, and shall cast him off, as the oliue doeth her flowre.
Hij is als de wijnstok, die zijn druiven laat vallen, En als de olijf, die zijn bloesem verliest!
34 For the congregation of the hypocrite shalbe desolate, and fire shall deuoure the houses of bribes.
Ja, de bent der goddelozen is onvruchtbaar, En het vuur verteert de tenten der omkoperij;
35 For they conceiue mischiefe and bring foorth vanitie, and their bellie hath prepared deceite.
Ze gaan zwanger van ellende, en baren onheil, Hun schoot draagt ontgoocheling!
