< Job 14 >

1 Man that is borne of woman, is of short continuance, and full of trouble.
Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;
2 He shooteth foorth as a flowre, and is cut downe: he vanisheth also as a shadowe, and continueth not.
Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.
3 And yet thou openest thine eyes vpon such one, and causest me to enter into iudgement with thee.
Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.
4 Who can bring a cleane thing out of filthinesse? there is not one.
Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;
5 Are not his dayes determined? the nober of his moneths are with thee: thou hast appointed his boundes, which he can not passe.
Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.
6 Turne from him that he may cease vntill his desired day, as an hyreling.
Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzień jego.
7 For there is hope of a tree, if it bee cut downe, that it will yet sproute, and the branches thereof will not cease.
Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.
8 Though the roote of it waxe olde in the earth, and the stocke thereof be dead in ye ground,
Choć się zstarzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego:
9 Yet by the sent of water it will bud, and bring foorth boughes like a plant.
Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.
10 But man is sicke, and dyeth, and man perisheth, and where is he?
Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?
11 As the waters passe from the sea, and as the flood decayeth and dryeth vp,
Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.
12 So man sleepeth and riseth not: for hee shall not wake againe, nor be raised from his sleepe till the heauen be no more.
Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.
13 Oh that thou wouldest hide me in the graue, and keepe me secret, vntill thy wrath were past, and wouldest giue me terme, and remember me. (Sheol h7585)
Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię! (Sheol h7585)
14 If a man die, shall he liue againe? All the dayes of mine appointed time will I waite, till my changing shall come.
Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.
15 Thou shalt call me, and I shall answere thee: thou louest the worke of thine own hands.
Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.
16 But nowe thou nombrest my steppes, and doest not delay my sinnes.
Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.
17 Mine iniquitie is sealed vp, as in a bagge, and thou addest vnto my wickednesse.
Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.
18 And surely as the mountaine that falleth, commeth to nought, and the rocke that is remooued from his place:
Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.
19 As the water breaketh the stones, when thou ouerflowest the things which growe in the dust of ye earth: so thou destroyest ye hope of man.
Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.
20 Thou preuailest alway against him, so that he passeth away: he changeth his face when thou castest him away.
Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.
21 And he knoweth not if his sonnes shall be honourable, neither shall he vnderstand concerning them, whether they shalbe of lowe degree,
Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.
22 But while his flesh is vpon him, he shall be sorowfull, and while his soule is in him, it shall mourne.
Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.

< Job 14 >